Podejście to opiera się na różnych filarach. Polega zarówno na zaufaniu do sprawcy, jak i na skonfrontowaniu go z jego zachowaniem.
Nie, od lat 90-tych nie nastąpiły prawie żadne zmiany w statystykach dotyczących przestępczości wśród młodzieży
Niektórzy krytykują szczególnie surowe traktowanie młodocianych. Zawsze jednak należy brać pod uwagę, że dana grupa to intensywnie działający przestępcy.
Niestety, dla wielu młodych ludzi w Niemczech przemoc nie jest słowem obcym. Pedagogika konfrontacyjna poświęcona jest zapobieganiu przemocy i stara się przekonać sprawców do ponownego rozważenia własnych działań za pomocą ukierunkowanych metod.
W naszym artykule chcielibyśmy dotrzeć do sedna metod pedagogiki konfrontacyjnej. Wyjaśniamy również, do jakiego stopnia krytyka jest właściwa.
[button]Dalsze czytanie o pedagogice konfrontacyjnej[/button]
Spis treści
1. pedagogika konfrontacyjna skierowana jest do młodzieży agresywnej i bardzo rzucającej się w oczy.
Nagłówki o agresywnej młodzieży wciąż wyskakują, wskazując na brutalizację społeczeństwa. W niektórych rejonach przemoc w szkole jest rzeczywiście zjawiskiem codziennym, pozostawiając niewiele czasu na edukację.
W rzeczywistości jednak istnieją duże różnice między obrazem przekazywanym czasem w prasie a rzeczywistością. W rzeczywistości akty przemocy ze strony nastolatków i młodych dorosłych nie zdarzają się częściej niż w przeszłości. Ponadto, pomimo odpowiednich nagłówków, nie stały się one bardziej brutalne.
Szczegółowy raport na ten temat można znaleźć na stronie internetowej Federalnej Agencji Edukacji Obywatelskiej.
Mimo to należy oczywiście nadal pracować nad zmniejszeniem liczby rzucających się w oczy młodocianych przestępców. Temu właśnie celowi poświęcona jest pedagogika konfrontacyjna.
W przeciwieństwie jednak do wielu innych środków wychowawczych, pedagogika konfrontacyjna jest stosowana w ramach pracy socjalnej tylko wtedy, gdy zasadniczo uważa się, że edukacja zawiodła.
Grupa docelowa pedagogiki konfrontacyjnej jest stosunkowo niewielka. Do przemyśleń mają być skłonieni jedynie intensywni przestępcy oraz dzieci i młodzież, których stosowanie przemocy wyraźnie przekracza normalne normy.
Z reguły udział w treningu antyprzemocowym nie jest dobrowolny, lecz nakazany zgodnie z ustawą o postępowaniu w sprawach nieletnich.
2 Celem pedagogiki konfrontacyjnej jest rozwój kompetencji do działania.
Każda terapia konfrontacyjna realizuje cel, jakim jest bezpośrednia konfrontacja młodocianych intensywnych przestępców z konsekwencjami ich czynów. Początkowo podejście konfrontacyjne spotyka się często z niewielkim odzewem. Zmienia się to jednak zazwyczaj w momencie, gdy sprawcy są pytani na sesji grupowej o różnice między ich ubarwioną wersją a rzeczywistością.
W przeciwieństwie do wielu innych środków wychowawczych, pedagogika konfrontacyjna charakteryzuje się bardzo twardym podejściem. Czyny i działania nie są przemilczane, a słowa mogą być poniżej pasa. Typowe granice, które są powszechne według ogólnych norm wychowawczych, nie odgrywają przez krótki czas roli w zmianie zachowania agresywnych młodych ludzi.
W ramach różnych działań terapeutycznych celem jest jednak zawsze nawiązanie relacji ze sprawcami. Z jednej strony mamy więc do czynienia z opartym na zaufaniu podejściem do sprawcy, z drugiej zaś z ostrą konfrontacją z dotychczasowymi przestępstwami.
Metody pedagogiki konfrontacyjnej są więc skonstruowane w kilku etapach. Celem jest wywołanie w grupie docelowej wewnętrznego konfliktu między agresywnością a cierpieniem ofiar.
Równocześnie naświetla się tło osoby poprzez spojrzenie na przeszłość i sytuację rodzinną. W ten sposób postępowanie z przestępcami jest w równym stopniu trudne i pełne miłości.
Wskazówka: alternatywą dla pedagogiki konfrontacyjnej jest zazwyczaj dłuższy pobyt w więzieniu, który, jak pokazuje przeszłość, ma mało pozytywny wpływ na ogólny rozwój.
3. przegląd metod pedagogiki konfrontacyjnej
Co dozasady w pracy socjalnej obowiązuje pozytywne spojrzenie na człowieka. Nie zmienia się to w przypadku pracy z młodymi ludźmi, którzy popełnili poważne przestępstwa. Niemniej jednak metody są nastawione na to, że przestępcy w pewnym momencie stają się również ofiarami i muszą np. usiąść na gorącym krzesełku.
Zasadniczo w ramach pedagogiki konfrontacyjnej stosowane są trzy metody, z których część pokrywa się treściowo lub uzupełnia:
- Trening antyagresyjny: Koncentruje się głównie na szczegółowej analizie czynników wyzwalających agresję. W pewnych sytuacjach podejmuje się więc świadomą próbę sprowokowania sprawców do zachowań agresywnych. Jednocześnie jednak pomaga się im przezwyciężyć i zneutralizować własną agresywność.
- Metoda gorącego krzesła: Zasadniczogorące krzesło stosowane jest najczęściej w ramach treningu antyagresyjnego. Młodzi ludzie muszą się nauczyć, jak radzić sobie z masową krytyką. Stosowana jest specjalna fizyczna bliskość, która celowo przekracza granice.
- Treningchłodu: taki trening polega na grach fizycznych, które do pewnego stopnia tolerują agresję. Jednocześnie młodzież przestępcza uczy się, do jakiego stopnia można rozładować sytuacje i dlaczego ważne jest postawienie się w perspektywie ofiary.
Więcej informacji na temat definicji, jak również na temat dalszego kształcenia w zakresie pedagogikikonfrontacyjnej można znaleźć na stronie internetowej Niemieckiego Instytutu Młodzieżowego Pedagogiki Konfrontacyjnej, którym kierują Jens Weidner i Reiner Gall. Odpowiedni wykład na ten temat można zobaczyć w tym filmie na YouTube:
Wskazówka: Jeśli sam szukasz pomocy, możesz zwrócić się do lokalnego biura pomocy młodzieży.
4 Krytyka metody pedagogiki konfrontacyjnej
Jak prawie każda koncepcja pedagogiczna, tak i ta nie jest wolna od krytyki. Mimo przeważających pozytywnych zmian, metoda ta w żadnym wypadku nie jest odpowiednia dla każdego przestępcy.
Krytycy zwracają również uwagę na to, że młodzi ludzie w takim programie ponownie stykają się z agresywnymi zachowaniami, przez co nie uczą się odpowiedniego radzenia sobie w analogicznych sytuacjach. W kontekście plusów i minusów należy jednak wziąć pod uwagę, że pedagogika konfrontacyjna właśnie nie jest skierowana do wszystkich, a jedynie do osób, wobec których liczne inne próby resocjalizacji już zawiodły.
Metody pedagogiki konfrontacyjnej nie powinny być stosowane np. z młodzieżą, która ma za sobą traumatyczne przeżycia lub która jednocześnie jest w trakcie leczenia psychiatrycznego.
Trudności pojawiają się natomiast w przypadkach granicznych, kiedy nie do końca wiadomo, z jakich powodów młodzi ludzie stają się agresywni.
5 Dalsze lektury na temat pedagogiki konfrontacyjnej
- Kilb, Rainer (Author)
- Kilb, Rainer (Author)
