Lęk separacyjny u niemowląt to całkowicie naturalny proces, przez który przechodzą niemal wszyscy rodzice. W tym poradniku pokazujemy, jak pokonać lęk przed utratą dziecka i zidentyfikować przyczyny, które prowadzą do lęku separacyjnego.

1. w wieku 8 miesięcy rodzice często po raz pierwszy doświadczają u dziecka lęku separacyjnego

Przez 8 miesięcy wszystko było w porządku i nagle dziecko płacze, gdy mama wychodzi z pokoju lub gdy budzi się w nocy. Ta faza jest całkowicie normalna, a to jak długo trwa różni się w zależności od dziecka. Ponadto konsekwencja rodziców ma również wpływ na to, czy i jak leczy się lęk separacyjny u dziecka. Ta faza rzadko kiedy mija bez łez i należy mieć tego świadomość.

Dlaczego jednak tak długo trwa, zanim te lęki pojawią się po urodzeniu? Wszyscy jesteśmy stworzeniami z przyzwyczajenia, mamy swoje rytuały i rutyny. W pierwszych miesiącach życia szczególnie mama była prawie zawsze przy dziecku i przyzwyczaiła je do tego, że mama jest w zasięgu ręki.

Im dzieci są starsze i im mniej zależne od mamy (bo np. nie są już karmione piersią i teraz tata może też podać butelkę), tym częściej należy na chwilę oddzielić się od dziecka. Tylko w ten sposób dziecko może się nauczyć, że mama może odejść, ale też wróci. Dopiero gdy dziecko uświadomi sobie, że mama wróci, uspokoi się i odłoży na bok lęki, które nagle pojawiły się po porodzie.

Rada: U niektórych faza lęku separacyjnego trwa do 10 miesiąca życia dziecka, u innych do 1 roku. Bądź cierpliwa i ćwicz z dzieckiem, a ten czas również minie.

2. lęk dziecka przed stratą można pokonać również w nocy – choć z dużą dozą cierpliwości.

Jeśli dziecku pozwalano spać z rodzicami w ich pokoju lub nawet w ich łóżku, zrozumiały jest lęk dziecka przed stratą, gdy nagle musi spać samo w swoim pokoju. Więź matka-dziecko jest przecież jedną z najważniejszych więzi w życiu i jej nagła utrata może być dla dziecka ogromnie przykre.

Dlatego, jeśli chcesz, aby Twoje dziecko powoli odrywało się od Ciebie podczas snu, zacznij delikatnie: Jeśli dziecko do tej pory spało z Tobą w łóżku, powinnaś najpierw położyć je w łóżeczku tuż obok Twojego łóżka. Jeśli dziecko staje się bardzo niespokojne podczas snu, pomaga położenie ręki na jego nodze lub ramieniu. Jeśli wszystko działa dobrze, umieść łóżeczko w pokoju dziecięcym i zobacz, jak zachowuje się tam Twoje dziecko. Jeśli dziecko jest bardzo niespokojne, może pomóc, jeśli mama zostanie z dzieckiem, aż zaśnie, a potem wymknie się z pokoju. Często jest to długi proces, ale na dłuższą metę nie da się tego rozwiązać w inny sposób.

3. interpretacja objawów lęku po porodzie jest pierwszym krokiem do możliwości jego przezwyciężenia.

Możesz pokonać lęk separacyjny tylko wtedy, gdy prawidłowo zinterpretujesz objawy. Jednak co najmniej równie ważne jest, abyś zawsze dawała dziecku poczucie bezpieczeństwa. Jeśli na przykład zostawiasz dziecko z partnerem tylko z niepokojem, dziecko to wyczuje – niepewność i lęki są zaprogramowane.

Możesz rozpoznać, czy Twoje dziecko ma lęk separacyjny po następujących objawach:

• Krzyk lub płacz, gdy tylko wychodzisz z pokoju
• Skrajny niepokój dziecka – nawet podczas snu
• Dziecko staje się niespokojne, gdy wychodzisz z pokoju, ale szybko uspokaja się ponownie, gdy słyszy Twój głos z sąsiedniego pokoju.

Oczywiście, istnieje niezliczona ilość innych oznak. Niektóre dzieci reagują na ten stres bólami brzuszka, biegunką lub nawet czkawką. Z czasem jednak nabierzesz przekonania, czy Twoje dziecko rzeczywiście przeżywa w tej chwili lęk separacyjny, czy też inne przyczyny prowadzą do płaczu i krzyku.

Zalety i wady wyraźnych reakcji lęku separacyjnego u dziecka

4. ważne pytania i odpowiedzi

Moje dziecko przechodzi lęk separacyjny tylko z opiekunką. Co robić?

Przede wszystkim do tematu opiekunek należy podchodzić powoli i ostrożnie. Nie zostawiaj nagle dziecka samego, ale zaproś opiekunkę do swojego domu kilka razy, zanim naprawdę nie będzie Cię przez kilka godzin. To także kwestia przyzwyczajenia, a opiekunka na początku jest zazwyczaj obcą osobą, więc jak dziecko ma zyskać poczucie bezpieczeństwa?

Czy są jakieś triki, które mogą pomóc w lęku separacyjnym?

Małe sztu czki z pewnością mogą pomóc w zmniejszeniu objawów lęku separ acyjnego i sprawić, że z czasem znikną:

Nie spiesz się	Kontynuuj przekazywanie poczucia bezpieczeństwa
Nie wymykaj się z pokoju, ale zadbaj o to, by dziecko na początku świadomie Cię widziało (i by po prostu było w drugim pokoju).	Czasem wystarczy skoczek z zapachem mamy, by dziecko poczuło się bezpieczniej.
Jeśli dzieci się bawią, zwykle łatwiej jest wyjść na krótką chwilę, bo i tak nie są zajęte mamą w danym momencie. Ale i tu obowiązuje zasada: nie wymykaj się.	Jeśli dziecko cierpi na lęk separacyjny, pierwsze rozstania powinny odbywać się przynajmniej w znanym otoczeniu. To może również wzmocnić nieco poczucie bezpieczeństwa.
Jeśli dziecko cierpi na lęk separacyjny z mamą, powinno mieć w pobliżu przynajmniej inną znajomą osobę – nie obcą opiekunkę przy pierwszej próbie!	Na początku wystarczy kilka sekund, potem minuty, gdy mama jest daleko. Dziecko musi wiedzieć, że ona zawsze wróci. Praktyka czyni mistrza!