Pogodzenie rodziny i pracy jest zawsze wykonalne, gdy wszystko przebiega „normalnie”. Innymi słowy, potomstwo chodzi rano do żłobka, przedszkola lub szkoły. Godziny opieki tam, jak również ewentualnej opieki w szkole w czasie obiadu, są tak ustalone, aby mama lub tata mogli odebrać dziecko ponownie po pracy.

Ta regularność zostaje rzucona w kąt najpóźniej wtedy, gdy dziecko jest chore – i mama lub tata nie mogą iść do pracy. Ale jakie prawa mają pracownicy , gdy dziecko jest chore? Randstad zebrał tutaj odpowiedzi na najważniejsze dla pracowników pytania. Ten artykuł przedstawia fakty w skrócie.

Mama i tata zostają z chorym dzieckiem – to jest nawet w prawie

Dobra wiadomość jest taka: żaden rodzic nie musi się martwić o to, czy „wolno” mu opiekować się chorym dzieckiem w domu, ponieważ opieka nad dziećmi jest wręcz ich obowiązkiem. Paragraf 1631 w kodeksie cywilnym dokumentuje obowiązek rodziców do nadzoru. O tym, jak trudne może być wyważenie, ile ochrony potrzebuje małoletnie dziecko w jakim wieku, a ile swobody z drugiej strony, rozmawiamy tutaj.

Jaką rolę odgrywa wiek dziecka?

Nie ma stałej regulacji dotyczącej wieku dzieci. Zamiast tego stwierdza się dość ogólnikowo, że wzrasta odpowiedzialność własna dzieci i tym samym maleje obowiązek nadzoru. Od 12 roku życia obowiązek ten jest jednak postrzegany nieco luźniej.

Jeśli więc dziecko jest chore lub zachoruje w żłobku, przedszkolu czy szkole, rodzice mogą i muszą zaopiekować się swoim potomstwem. Dotyczy to okresu do ukończenia 12 roku życia. Rodzicom wychowującym dzieci przysługuje maksymalnie 25 dni chorobowych w roku, a rodzicom samotnie wychowującym dzieci – 50 dni. Jednak to zwolnienie lekarskie jest płatne tylko odpowiednio za 10 i 20 dni. W tym miejscu pojawiają się wspomniane przepisy:

• W §616 Kodeksu cywilnego chore dziecko jest traktowane jako „czasowa profilaktyka”, co oznacza: pracownik może pozostać w domu. Okres wolnego jest płatny. W tym przypadku uważa się, że okres ten jest dość krótki. Tutaj pracodawca wypłaca pełne wynagrodzenie.

• Prawo do zasiłku chorobowego jest uregulowane w §45 V niemieckiego kodeksu socjalnego. Za nim kryje się prawo do zasiłku chorobowego dla rodziców, jeśli są oni nieobecni w pracy. Aby móc ubiegać się tutaj o świadczenia, lekarz musi potwierdzić chorobę. Ponadto dziecko nie może być starsze niż 12 lat. Pieniądze te wypłacane są przez ustawowe ubezpieczenie zdrowotne.

Szczególne regulacje w związku z kryzysem Corona

W pierwszym roku pandemii Corony, czyli w 2020 roku, dla wielu rodziców wyczynem było poradzenie sobie z opieką nad dziećmi. W krótkim czasie, wielu brało urlopy, aby opiekować się swoimi dziećmi, gdy świetlice i szkoły były zamknięte. Ale nie tylko podczas całkowitego zamknięcia sytuacja w zakresie opieki nad dziećmi była kłopotliwa.

Nawet w fazie ostrożnego otwarcia – kiedy do szkół można było uczęszczać tylko na zmianę lub w ograniczonym zakresie, a zajęcia popołudniowe były dozwolone w niewielkim stopniu – tylko ci rodzice, którzy byli uprawnieni do opieki w nagłych wypadkach, mogli w pełni skoncentrować się na swojej pracy.

W tym właśnie kontekście na drugi rok korony, czyli 2021, nałożono specjalne zasady korony dla rodziców:

10 dni chorobowych, do których mieli prawo rodzice dzieci do 12 roku życia, stało się 20 dniami chorobowymi. Rodzice samotnie wychowujący dzieci mają prawo do 40 dni chorobowych na dzieci. Rodzice mogą ubiegać się o te dni chorobowe, jeśli ich dzieci są chore i nie mogą iść do placówki opieki nad dziećmi. W zależności od placówki, nawet kichnięcie czy kaszel może to spowodować.

Gdy dzieci muszą być pod opieką w domu

Nowością jest to, że o dni chorobowe można ubiegać się również w przypadku konieczności sprawowania opieki nad dziećmi w domu. W praktyce oznacza to, że jeśli mama lub tata zostają nauczycielami domowymi i nie mogą wykonywać swoich obowiązków zawodowych, to ten czas również może zostać zaksięgowany jako dzień chorobowy. Zasada ta dotyczy zarówno rodziców, którzy mogą wykonywać swoją pracę w domowym biurze, jak i rodziców, którzy muszą dojeżdżać do pracy.

Z dzieckiem w domu – co mogą zrobić rodzice

Oczywiście wspólne przebywanie rodziców i dzieci w domu zależy od przyczyny. Na przykład dobrze i rozsądnie jest zapewnić choremu dziecku dużo snu. Przytulanie się z dzieckiem również jest dobre i sprzyja dobremu samopoczuciu. W ten sposób dziecko szybko pokonuje infekcję.

Ważne w czasie pandemii: rodzice powinni uważać, aby nie posyłać dziecka do przedszkola lub szkoły pierwszego dnia bez czerwonego nosa – wtedy nawrót choroby lub nowa infekcja jest prawie nieunikniona. Jeden, dwa lub trzy dni z dużą ilością świeżego powietrza, dużą ilością snu, zwłaszcza zdrowego (i smacznego) jedzenia, które ponownie pobudza układ odpornościowy, pomogą dziecku zebrać siły do przedszkola i szkoły. Jest to szczególnie ważne dla dzieci, które i tak często chorują.

Jeśli dziecko jest w domu, bo przedszkole lub szkoła jest zamknięta lub musiało przejść kwarantannę jako osoba kontaktowa, wymagania są inne: Dziecko ma być nieskazitelnie czyste i nie może realizować swojego upragnionego i swobodnego rytmu dobowego.

Rodzice muszą teraz przestrzegać tego rytmu w domu, co oznacza, że pory snu i wstawania są regulowanetak samo jak w szkole. Rano wykonywane są zadania obowiązkowe, takie jak praca w szkole. Po południu jest czas na spacery na świeżym powietrzu (jeśli nie ma kwarantanny), wspólne gry, muzykę i wszystko inne, co sprawia przyjemność. Nawet wycieczki są możliwe bez kontaktu, a najczęściej nawet za darmo.