Każde dziecko, które wychowuje się samotnie, jest w stanie rozwinąć znacznie intensywniejszą relację z rodzicami. Ojciec i matka odgrywają ważniejszą rolę w życiu jedynaka.
Z psychologicznego punktu widzenia nie ma cech charakteru, które odnoszą się konkretnie do jedynaków. Ani nie dzielą się one szczególnie niechętnie, ani nie można zaobserwować trudności w późniejszych związkach.
Ze względu na stosunkowo dużą uwagę i czas rodziców dla jedynaka, otrzymuje on wiele zachęt. Problemy w szkole są więc w porę rozpoznawane. Ponadto bardziej możliwe jest wspieranie lub zachęcanie do specjalnych hobby.
Wiele dzieci dorasta jako jedynak przez część lub nawet całe swoje dzieciństwo. Ale czy to jest problem? Wciąż istnieją różne uprzedzenia wobec jedynaków. Wielu opisuje je jako samolubne i niezdolne do nawiązywania relacji, ale co tak naprawdę jest prawdą w tych oskarżeniach? W naszym artykule przyglądamy się bliżej wychowaniu jedynaka. Dowiesz się o zaletach i wadach samotnego dorastania oraz o tym, w jakim stopniu rodzice powinni wspierać swoje dziecko.
[button]Kup poradnik parentingowy o jedynakach[/button]
Spis treści
1. więcej czasu ma do dyspozycji jedynaczka
Klasycznym obrazem dla wielu rodziców jest dwójka dzieci. Niektóre pary, które chcą mieć tylko jedno dziecko, nawet dużo myślą o tym, czy ich dziecko nie może mieć później problemów, tak że rozważania o posiadaniu drugiego dziecka są na kartach.
Każde dziecko, które dorasta w pojedynkę, jest w stanie rozwinąć znacznie intensywniejszą relację z rodzicami. Ojciec i matka odgrywają ważniejszą rolę w życiu jedynaka. W momencie, gdy w rodzinie mieszka razem kilkoro dzieci, przydział czasu ulega znacznej zmianie.
Wraz z narodzinami rodzeństwa, wcześniej jedynak otrzymuje mniej uwagi. Kończy się czas, kiedy było w centrum uwagi i musi nauczyć się z tym radzić.
Dla niektórych dzieci może to być dobre, ale nie musi. Poza pracą wielu rodziców ma już stosunkowo mało czasu dla swojego dziecka. Jeśli teraz muszą dzielić go z jednym lub większą liczbą rodzeństwa, to często pozostaje bardzo mało intensywnego czasu.
Rada: Kochający dom i intensywny czas między rodzicami i dziećmi są ważniejsze niż kwestia, czy dziecko dorasta jako jedynak czy z rodzeństwem.
2 Klisze o rozpieszczonych jedynakach
Liczba jedynaków:
W Niemczech mniej więcej co piąte dziecko dorasta jako jedynak. Dokładne dane są jednak trudne do ustalenia, ponieważ wiele dzieci dorasta jako jedynacy przez kilka lat, zanim doczeka się rodzeństwa. Dokładniejsze fakty i liczby podaje Federalny Urząd Statystyczny.
Istnieje wiele uprzedzeń na temat jedynaków. Zdarza się, że są one określane jako samolubne, niezdolne do relacji w związku partnerskim lub po prostu rozpieszczone. Ale co właściwie jest prawdą w tych uprzedzeniach? Z psychologicznego punktu widzenia nie ma cech charakteru, które odnoszą się konkretnie do jedynaków. Ani nie dzielą się one szczególnie niechętnie, ani nie można zaobserwować, że w późniejszych związkach pojawiają się trudności. Nie są nieszczęśliwe, ale nie są też szczęśliwsze od dzieci mających rodzeństwo w swojej grupie wiekowej.
Psychologia tłumaczy zjawisko powszechnych uprzedzeń przede wszystkim tym, że zazdrości się tylko dzieciom. W przeciwieństwie do dzieci, które wychowują się z rodzeństwem, zawsze mają do dyspozycji pełną uwagę rodziców.
Krótkie wyjaśnienie psychiatry dzieci i młodzieży można zobaczyć w tym filmie na YouTube:
3. zalety i wady samotnych dzieci w skrócie
Zarówno jedynacy, jak i dzieci wychowujące się z rodzeństwem mogą bardzo dobrze wpasować się w społeczeństwo. Status jedynaka ma zatem znacznie mniejszy wpływ na późniejsze zachowanie niż samo wychowanie. Ponieważ jednak różni się ono znacznie w zależności od rodziny, blankietowe stwierdzenia dotyczące jedynaków są niezwykle trudne.
Niemniej jednak bycie jedynakiem ma pewne zalety, jak również wady, których nie chcemy ukrywać:
- więcej czasu z rodzicami, dzięki czemu możliwa jest intensywna więź
- całkowita uwaga rodziców
- na dziecko można przeznaczyć więcej pieniędzy (204 euro w zasiłku na dziecko od 01.07.2019 r. są tu mniejszym problemem)
- rodzice jedynaków częściej wyjeżdżają na wakacje, dzięki czemu dzieci mogą poznać obce kultury.
- brak rywalizacji i kłótni z rodzeństwem
- jeśli rodzice mają mało czasu, jedynaki są bardziej narażone na samotność
- niektóre dzieci są nieszczęśliwe, że nie mają rodzeństwa i bliskich powierników oprócz rodziców
- czasami wysokie oczekiwania co do bycia lubianym przez inne dzieci
- mniejsze doświadczenie w konfrontacji z rówieśnikami
Na pytanie, czy jedynak ma w życiu łatwiej, również nie można odpowiedzieć zdecydowanym „tak” lub „nie”. Dużo bardziej decydujący jest aspekt, że każde dziecko dostaje uwagę, ale też uczy się zachowywać z szacunkiem wobec innych.
4. zachęcanie poszczególnych dzieci i wprowadzanie ich w kontakt ze światem
Nawet jeśli z klasycznych uprzedzeń wobec jedynaków nie wynika w zasadzie nic, powinieneś tak wychować swoje dziecko, aby nie przejęło żadnej z tych negatywnych cech. Dlatego staraj się zapewnićdziecku kontakt z innymi dziećmi już w młodym wieku. Ponieważ w domu brakuje tego aspektu, dobrym pomysłem są spotkania z innymi rodzicami lub można poszukać grupy, w której kilkoro dzieci może się wspólnie bawić .
Dobrą opcją jest tu na przykład pływanie dla niemowląt lub gimnastyka rodzic-dziecko. Dzieci, które wychowują się jako jedynacy, powinny również uczęszczać do żłobka lub przedszkola, aby mogły same zaprzyjaźnić się z innymi dziećmi. W ten sposób zapewnia się kontakt z rówieśnikami.
Nawet jeśli jedynak ma z reguły większy luz finansowy, nie należy spełniać każdego życzenia dziecka. Już w wieku 4-5 lat można na przykład zacząć dawać kieszon kowe, aby dziecko mogło stopniowo spełniać swoje własne życzenia.
Ponadto, najpóźniej w wieku 4-5 lat, dzieci muszą nauczyć się, że nie chcą dostawać wszystkiego natychmiast, ale muszą na coś czekać. Dotyczy to również w szczególności Państwa uwagi, która nie powinna być dostępna w nieskończoność.
Poprzez obowiązki domowe oraz jasne zasady postępowania z innymi, dzieci uczą się, jak zorganizowane jest życie we wspólnocie.
Poświęcajcie dziecku uwagę, ale nie rozpieszczajcie go niepotrzebnie.
Uwaga: Stosunkowo starzy rodzice mają tendencję do bardzo silnego wiązania dziecka ze sobą.
Dlatego od początku zachęcaj dziecko do samodzielności, aby miało swój własny krąg przyjaciół i nie było zawsze w centrum uwagi.
5 Udane jedynaki – kariera w perspektywie
Nieco ambiwalentnym uprzedzeniem wobec jedynaków jest fakt, że odnoszą oni duże sukcesy. Czasami ten pozytywny aspekt jest też stawiany w negatywnym świetle w postaci „żądzy kariery”.
Ogólnie rzecz biorąc, nie można potwierdzić, że jedynacy odnoszą szczególne sukcesy w porównaniu z rodzeństwem. Istnieje jednak pewna korelacja w odniesieniu do edukacji.
Ze względu na stosunkowo dużą uwagę i czas rodziców dla jedynaka, otrzymuje on wiele zachęt. Problemy w szkole są więc w porę rozpoznawane. Ponadto bardziej możliwe jest wspieranie specjalnych hobby lub zachęcanie dziecka do uprawiania sportu. Jeśli jednak jeden z rodziców jest samotny lub oboje są bardzo zajęci pracą, ten aspekt może szybko stać się względny.
6. kup poradniki parentingowe o samotnych dzieciach
- Pitkeathley, Jill (Author)
- Blöchlinger, Brigitte (Author)
