Wczesne poronienie to poronienie, które nastąpiło w pierwszych 12 tygodniach ciąży. Wczesne poronienie występuje w około 15% wszystkich klinicznie rozpoznanych ciąż.
W większości przypadków kilka czynników łączy się ze sobą tak, że nie można określić konkretnej przyczyny. Jeśli chcesz zapobiec poronieniu, powinnaś dużo spać, stosować zdrową dietę, unikać alkoholu, papierosów i narkotyków.
Objawy wczesnego poronienia mogą być bardzo różne. O ile kobiety, które mają poronienie zatrzymane, zazwyczaj w ogóle nic nie czują, o tyle poronienie początkowe również może dać o sobie znać poprzez ból przypominający poród. W takim przypadku należy natychmiast jechać do najbliższego szpitala.
Wczesne poronienie to temat, o którym wiele kobiet w naszym społeczeństwie mówi bardzo niechętnie. Tymczasem ryzyko poronienia jest znacznie większe niż sądzi wiele par. Większość poronień występuje w pierwszych dwóch i pół miesiącach ciąży.
Lekarze mówią o poronieniu, gdy ciąża kończy się zanim dziecko jest zdolne do życia. W tym artykule dowiesz się , jak może dojść do przedwczesnego porodu, jakie objawy można zaobserwować i jakie leczenie jest konieczne w tym przypadku.
[button]Empatyczna pomoc po ciosie losu[/button]
Spis treści
1. w przypadku poronienia dziecko nie jest jeszcze zdolne do życia
Zreguły kobiety są szczęśliwe, gdy dowiadują się, że są w ciąży. Nawet jeśli wiele par utrzymuje ciążę w tajemnicy przez pierwsze trzy miesiące, to i tak spodziewają się, że wszystko pójdzie dobrze.
Niestety, nie każda ciąża prowadzi do porodu. Według Szpitala Uniwersyteckiego w Bonn, wskaźnik poronień w ciążach klinicznie stwierdzonych wynosi około 15%. Dobre 80% tych poronień zdarza się w pierwszych 12 tygodniach ciąży. Szacuje się, że ogólna częstotliwość jest znacznie wyższa, ponieważ niektóre ciąże przechodzą zupełnie niezauważone.
Z poronieniem, poronieniem lub małym porodem mamy do czynienia, gdy ciąża kończy się, zanim dziecko było zdolne do życia. Poronienia dzieli się na wczesne (przed 12. tygodniem ciąży) i późne (po 12. tygodniu ciąży). Od 23. tygodnia ciąży i masy ciała 400 gramów dziecko jest już zdolne do życia, dlatego od tego momentu poród przedwczesny nazywany jest porodem przedwczesnym.
Zasadniczo poród przedwczesny jest mechanizmem ochronnym organizmu kobiety. Naturalne poronienie ma miejsce, gdy zarodek nie byłby zdolny do życia. Prawdopodobieństwo wystąpienia poronienia wzrasta wraz z wiekiem matki. Podczas gdy ryzyko wynosi około 9-17% między 20 a 30 rokiem życia, prawdopodobieństwo poronienia wynosi prawie 55% w wieku 42 lat.
2. najczęstsze przyczyny to predyspozycje genetyczne i zaburzenia hormonalne.
Kobiety, które doznają poronienia, często są zdruzgotane i obwiniają się o to, że dziecko nie mogło urodzić się zdrowe. Te myśli są zrozumiałe, ale w większości przypadków nie mają nic wspólnego z rzeczywistością.
Przyczyny występowania przedwczesnego porodu mogą być bardzo różne. Są one związane albo z kobiecymi narządami rozrodczymi, albo z innymi fizycznymi dysfunkcjami. W wielu przypadkach dochodzi do połączenia kilku czynników.
Oto najczęstsze przyczyny przedwczesnej aborcji:
- Czynniki genetyczne, zaburzenia w budowie genetycznej dziecka.
- Niezgodność grup krwi
- Zaburzenia hormonalne u matki
- Choroby macicy, np. mięśniaki lub nowotwory
- Infekcje
- Choroby autoimmunologiczne
- Stres i obciążenia emocjonalne
Tylko u nielicznych kobiet dochodzi do wielokrotnych poronień. Często przyczyna nie jest oczywista. Mimo to dalsze badania nie są zazwyczaj konieczne. W przypadku powtarzających się poronień sensowne może być badanie konkretnych przyczyn.
W większości przypadków kobieta nie może zapobiec poronieniu. W pierwszym trymestrze należy jednak zadbać o odpowiednią ilość snu i zdrową dietę. Alkohol, papierosy i narkotyki są surowo zabronione podczas całej ciąży.
3. wczesna aborcja – mogą wystąpić następujące objawy
Poronienie nawykowe
U około 0,5% kobiet występują co najmniej trzy kolejne poronienia. Lekarze i naukowcy odkryli, że mogą za to odpowiadać specjalne przeciwciała. Można je łatwo wyłączyć za pomocą leków.
Jeśli poronienie ma miejsce w ciągu pierwszych kilku dni lub tygodni, większość kobiet nawet tego nie zauważa, ponieważ nie wiedziała, że jest w ciąży. Często jest to mylone z obfitszą miesiączką.
Jeśli jednak poronienie ma miejsce później, objawy mogą pojawić się wcześniej. W przypadku zbliżającego się poronienia często pojawia się krwawienie lub uczucie ciągnięcia w podbrzuszu. Z kolei poronienie początkowe może być odczuwalne poprzez ból, np. skurcze. Poronieniu gorączkowemu towarzyszy wysoka gorączka i ropna wydzielina z pochwy.
Z kolei poronieniezatrzymane charakteryzuje się tym, że nie ma lub prawie nie ma żadnych objawów. Ponieważ nie ma ani bólu, ani krwawienia, tylko badanie ultrasonograficzne może stwierdzić, czy doszło do aborcji.
Gdy tylko zauważysz oznaki przedwczesnego porodu, powinnaś jak najszybciej udać się do lekarza lub do szpitala. Jeśli jest to tylko początkowe poronienie, w niektórych przypadkach można temu zapobiec, podejmując odpowiednie działania.
4. leczenie zależy od rodzaju poronienia
Pierwszym krokiem u ginekologa jest badanie ultrasonograficzne, które pozwala stwierdzić, czy aborcja jest całkowita. Jeśli tak jest, nie jest konieczne żadne leczenie. Jeśli natomiast w macicy nadal znajdują się części ciąży, należy wykonać tzw. łyżeczkowanie. Embrion, błony płodowe i łożysko zostają usunięte.
W niektórych przypadkach możliwe jest również przyjmowanie leków, które rozluźniają szyjkę macicy, dzięki czemu martwy płód może zostać wydalony.
Oprócz leczeniamedycznego należy jednak skupić się również na opracowaniu psychologicznym. Dla większości par utrata dziecka nie jest niczym łatwym. Nawet jeśli nie było ono jeszcze zdolne do życia, zajęło już miejsce w rodzinie. W tej sytuacji pomocne może być zapalenie świeczki dla dziecka lub kupienie biżuterii, która zawsze przypomina o tym dziecku.
Jeśli potrzebujesz pomocy, zawsze możesz zwrócić się do terapeuty lub do grup samopomocowych. Szczegółowe informacje można uzyskać u swojego ginekologa lub w klinice położniczej. Ważne jest, abyś nauczyła się żegnać i iść dalej mimo straty.
Po poronieniu należy odczekać około trzech miesięcy do następnej ciąży. Organizm potrzebuje tego czasu na regenerację. Wczesne poronienie w żaden sposób nie zmniejsza szans na udaną ciążę.
5. empatyczna pomoc po ciosie losu
- Wörz-Strauß, Hildegard (Author)
