Metoda Placemat jest formą wspólnego uczenia się, w której praca wykonywana jest w grupie. Nazwa metody odnosi się do używanego materiału roboczego – placematu.
Klasa zostaje podzielona na grupy składające się z trzech do pięciu uczniów. Na środku rozkłada się duży arkusz papieru, tzw. placemat, i dzieli go na różne sektory. Najpierw każdy członek grupy indywidualnie zapisuje swoje przemyślenia. W następnej fazie są one omawiane i zestawiane. W ostatniej fazie grupa prezentuje swoje wspólne wyniki.
Metoda jest odpowiednia zarówno dla szkół podstawowych, jak i średnich. Ponieważ temat można wybrać dowolnie, metoda Placemat może być stosowana na wszystkich przedmiotach i w każdej sytuacji dydaktycznej.
W klasie nauczyciele mogą stosować wiele różnych metod, aby urozmaicić lekcje i rozwijać kompetencje dzieci. Metoda Placemat jest metodą uczenia się opartą na współpracy, która pozwala uczniom na interakcję ze sobą i wspólną pracę nad tematami.
Ten artykuł wyjaśnia, jak działa metoda Placemat, od jakiej grupy wiekowej ma sens i w jakich przedmiotach i sytuacjach może być stosowana.
[button]Dalsze lektury na ten temat[/button]
Spis treści
1. metoda Placemat jest metodą uczenia się opartą na współpracy
Klasyczną formą nauczania jest do dziś nauczanie frontalne. Charakteryzuje się ono tym, że nauczyciel prowadzi lekcję, przy czym poszczególni uczniowie mogą oczywiście w niej uczestniczyć. Ponieważ jednak dla większości uczniów jest to na dłuższą metę zbyt nudne, od czasu do czasu skomplikowane tematy są opracowywane w ramach pracy grupowej.
W ramach dydaktyki istnieje obecnie bardzo bogaty zasób metod, które nauczyciele mogą wykorzystać do urozmaicenia lekcji w szkole podstawowej. Stosując różne metody nauczania, można jednocześnie wspierać wiele innych kompetencji.
Metoda Placemat należy do dziedziny kooperatywnego uczenia się. Kooperatywny proces uczenia się charakteryzuje się tym, że uczniowie pracują razem nad jakimś zadaniem. Aby wnieść swój wkład do grupy, każdy członek grupy musi wziąć na siebie odpowiedzialność.
Metoda Placemat wymaga bardzo niewielkiego przygotowania, ponieważ dla każdej grupy potrzebny jest tylko jeden duży arkusz białego papieru. Arkusz ten jest podzielony liniami na różne obszary: W obszarze zewnętrznym każdy uczeń otrzymuje swoje pole, w środku znajduje się pole, na którym uczniowie mogą zapisywać wyniki pracy grupy.
Wskazówka: Odpowiedni szablon można pobrać tutaj. Jest to pusty formularz dla trzech lub czterech uczniów.
Procedura podzielona jest na trzy etapy
Klasa zostaje podzielona na grupy. Grupa powinna składać się z co najmniej trzech i co najwyżej pięciu uczniów. Idealna wielkość grupy to czterech uczniów. Arkusz podzielony na sektory kładzie się teraz na środku stołu. Członkowie grupy siadają tak, aby każdy miał dostęp do swojego sektora.
Nauczyciel daje każdej grupie zadanie lub pytanie, nad którym ma pracować.
Praca przebiegateraz w trzech różnych fazach:
- 1. faza pracy indywidualnej: pierwsza faza przypomina nieco metodę burzy mózgów. Każdy uczeń indywidualnie myśli nad zadaniem lub pytaniem. Mogą zapisywać te myśli w formie notatek na swoim polu. Uczniowie mają na to czas przez okres ustalony przez nauczyciela.
- 2. faza pracy grupowej: gdy wszyscy członkowie grupy zanotują swoje wyniki, obracają arkusz zgodnie z ruchem wskazówek zegara, aż wszyscy uczniowie będą mieli możliwość zapoznania się z notatkami pozostałych. Dopiero gdy wszyscy usiądą przed swoimi wynikami, może rozpocząć się właściwa praca w grupie. Członkowie grupy mogą teraz omówić notatki i zadawać sobie nawzajem pytania. Następnie należy uzgodnić, które wyniki zostaną wpisane do centralnego pola grupowego.
- 3. Zabezpieczenie wyników / prezentacja: W ostatniej fazie grupy prezentują swoje wyniki reszcie klasy. Wyniki pracy grup mogą być wtedy ze sobą porównywane. Dodatkowo nauczyciel może zapisać na tablicy wyniki centralne, które wszystkie dzieci mogą zapisać.
3 Metoda Placemat w szkole podstawowej – jest szczególnie przydatna w tych fazach nauczania
Ponieważ metoda Placemat jest metodą uczenia się opartą na współpracy, może być stosowana na wszystkich przedmiotach i we wszystkich grupach wiekowych. Jej zastosowanie jest również bardzo elastyczne pod względem sytuacji dydaktycznych. Warunkiem koniecznym jest oczywiście, aby wszystkie dzieci umiały czytać i pisać.
W związku ztym jest ona odpowiednia:
- Do wprowadzenia tematu: uczniów można za pomocą tej metody zapytać o ich wcześniejsze doświadczenia lub wiedzę na określony temat. W tym przypadku refleksje w fazie pracy indywidualnej służą reaktywacji codziennej wiedzy.
- W trakcie realizacji tematu lekcji: Nauczyciele mogą sprawdzić, czego uczniowie nauczyli się już w trakcie lekcji. W ten sposób można również zapisać wyniki pracy pośredniej dla całej klasy.
- Jako podsumowanie tematu: Na zakończenie tematu nauczyciele mogą wykorzystać metodę Placemat, aby przejrzeć całą treść tematu i w razie potrzeby przygotować klasę do testu klasowego.
Na przykład na przedmiocie język niemiecki temat „Bajki i baśnie” znajduje się w programie nauczania w szkole podstawowej. Jeśli nauczyciel wykorzysta tę metodę do wprowadzenia tego tematu, może zorientować się, co dzieci wiedzą już o tym kompleksie tematów.
Jednak ta forma pracy jest również bardzo popularna, np. na lekcjach przedmiotów ścisłych, w celu zebrania informacji o określonych zwierzętach czy roślinach. Zastosowanie tej metody jako podsumowania tematu może również pomóc uczniom w powtórzeniu tego, czego już się nauczyli.
4. dzieci uczą się, jak radzić sobie z różnym postrzeganiem
Metoda Placemat jest jedną z form pracy, w której uczniowie muszą bardzo mocno ze sobą współdziałać. Ma to tę zaletę, że uczą się, iż inne dzieci mają czasem bardzo różne poglądy na dany temat. Ponadto członkowie grupy muszą ze sobą współpracować i koordynować swoje działania.
Mimo że jest to praca grupowa, poszczególni uczniowie są nadal odpowiedzialni za swój własny wkład. W fazie pracy indywidualnej mogą oni pracować samodzielnie i wymyślać własne przemyślenia na dany temat.
Kolejną zaletą jest to, że wysiłek związany z przygotowaniem jest bardzo niewielki, a poprzez zebranie „mapek” nauczyciele mogą zobaczyć , jakie indywidualne i zbiorowe przemyślenia i wyniki zebrała dana grupa. W ten sposób szybko można zauważyć, czy któryś z uczniów chce się schować za wynikami innych. Nawet nieśmiali uczniowie mają możliwość wypowiedzenia się bez konieczności występowania przed klasą.
5. zamówić dalszą literaturę na temat metod nauczania bezpośrednio online
- Mühlhausen, Ulf (Author)
- Thömmes, Arthur (Author)