W zależności od wieku dziecka cierpią jednak nie tylko zęby mleczne, ale również zęby stałe. W którym momencie zgrzytanie zębami staje się jednak problemem u dzieci? I jakie są możliwości leczenia?

W tym poradniku dowiedzą się Państwo, jakie skutki może mieć zgrzytanie zębami u dzieci i w jakich przypadkach terapia lub szyna zgryzowa mają sens.

[button]Poradnik dla zestresowanych dzieci[/button]

1. zgrzytanie zębami w dzieciństwie nie jest rzadkością

Rodzice często zdobywają pierwsze doświadczenia związane ze zgrzytaniem zębami (łac. bruximus), gdy ich dzieci mają około dziewięciu lub dziesięciu miesięcy. W tym czasie pierwsze zęby stają się widoczne i dzieci uczą się radzić sobie z nimi. Dość automatycznie zaciskają one więc szczęki, aby sprawdzić, jaki wpływ mają przede wszystkim zęby mleczne.

Nawet jeśli wydawane przez nie dźwięki nie brzmią normalnie, praktyka pokazuje, że dzieci w tym wieku uczą się po prostu radzić sobie z wyrastaniem zębów w szczęce.
Między pierwszym pojawieniem się zębów mlecznych a całkowitym ukształtowaniem się uzębienia mlecznego często występuje kilka faz, w których występuje wzmożone zgrzytanie zębami. Czasami okresy te trwają tylko kilka dni, czasami jednak trwają tygodnie lub kilka miesięcy.

Zgrzytanie zębami często występuje nieświadomie podczas snu. W niektórych przypadkach za krótkotrwałe zgrzytanie odpowiada zmiana w strukturze zębów, u innych dzieci już we wczesnym wieku występuje nieprawidłowe ustawienie zębów, które może sprzyjać zgrzytaniu zębami.

Uwaga: Zgrzytanie zębami u dzieci powinno zakończyć się w wieku około trzech-czterech lat. Jednak w zależności od czasu rozwoju zębów mlecznych, nieproblematyczne odgłosy zgrzytania mogą występować również do szóstego roku życia.

2 Kiedy zgrzytanie zębami staje się problemem

Chociaż bruksizm jest zjawiskiem powszechnym podczas snu, niektóre dzieci zgrzytają zębami również celowo, aby zwrócić na siebie uwagę lub przyprzeć do muru własnych rodziców.

Gdy tylko zauważą Państwo świadomą zmianę w zachowaniu dziecka, należy zachować ostrożność. Nie należy pokazywać dziecku, że przeszkadza mu zgrzytanie zębami. Należy starać się ignorować odgłosy i nie zwracać większej uwagi na zgrzytanie zębami.

Jeśli zgrzytanie zębami jest stosowane jako celowa prowokacja, zwykle kryje się za tym coś więcej. W takim przypadku oprócz wizyty u dentysty może być wskazana wizyta u psychologa dziecięcego.

2.1 Konsekwencje zgrzytania zębami u dzieci są poważne

U wielu dzieci, a także dorosłych, bruksizm z czasem nabiera własnego życia. Często zgrzytanie zębami jest początkowo stosowane podświadomie i tylko częściowo świadomie jako sposób na rozładowanie stresu.
Jednak zęby, szczęka i otaczające je mięśnie nie są przystosowane do tego rodzaju ciągłego stresu. Z tego powodu zgrzytanie zębami często powoduje bóle stawów szczęki i zębów.

Z czasem pojawia się ryzyko zużycia zębów. Szkliwo, które w rzeczywistości pełni funkcję ochronną, staje się cienkie i podatne, co ułatwia bakteriom uszkodzenie zęba. Dopóki to zachowanie dotyczy tylko zębów mlecznych, nie jest to problem. Jednak zachowanie, które zostało przyzwyczajone przez długi czas, nie zmienia się z dnia na dzień, dlatego należy jak najwcześniej podjąć odpowiednie środki zaradcze.

Trwałe przeciążenie mięśni szczęki prowadzi nie tylko do napięcia w okolicy mięśni żucia, ale często także do innych problemów, takich jak napięcie szyi i ramion, a także bóle głowy.
W zależności od stopnia nasilenia problemu zgrzytanie zębami u dzieci może prowadzić do stałej złej postawy ciała.

Rada: Jeżeli zgrzytanie zębami u dzieci występuje tylko przez krótki czas, a potem znowu znika, nie jest to powód do niepokoju. W tym przypadku jako rodzice powinniście raczej zwrócić uwagę na to, czy zachowanie to powtarza się w stresujących fazach.

2.2 Powstrzymywanie dzieci przed zgrzytaniem zębami

Istnieje kilka wskazówek, które mogą pomóc w zapobieganiu bólowi TMJ i bólowi zębów spowodowanemu regularnym zgrzytaniem zębami.

W każdym przypadku należy najpierw odwiedzić swojego dentystę. W ten sposób można wcześnie stwierdzić, czy zgrzytanie zębami odcisnęło już swoje piętno na przyzębiu.
W przypadku wadliwego ustawienia w okolicy stawu skroniowo-żuchwowego wystawiane jest skierowanie do ortodonty, aby dotrzeć do źródła problemu.

Jednym z najczęściej wybieranych środków jest szyna przeciw zgrzytaniu zębami. Bardzo elastyczna wersja dla dzieci zapobiega bezpośredniemu kontaktowi zębów pomiędzy górną i dolną szczęką, dzięki czemu nie ma możliwości wystąpienia oznak ścierania, zwłaszcza w nocy.

Każdy rodzic powinien jednak mieć świadomość, że szyna zgryzowa zapobiega jedynie dalszemu ścieraniu się zębów, ale nie może trwale zapobiec bólom stawów szczękowych.
W większości przypadków za trwałym przeciążeniem szczęki stoi zbyt duży stres. W niektórych przypadkach nie porusza się spraw, które palą na sercu dzieci, a w innych dzieci mają zbyt wiele energii, której nie potrafią skutecznie rozproszyć.

Zawsze spotykaj się z dzieckiem ze zrozumieniem i czułością, aby zwalczyć problem.

3. zapewnij ulgę, aby zapobiec bruksizmowi spowodowanemu stresem.

Nie tylko dorośli, ale także wiele dzieci cierpi już z powodu napiętego harmonogramu. Poza szkołą, pracami domowymi i hobby często dochodzą jeszcze obowiązki rodzinne, przez co dzieci mają stosunkowo mało czasu dla siebie.

W żadnym wypadku zapełniony harmonogram nie jest problemem dla każdego dziecka. Jeśli jednak chodzi o zgrzytanie zębami u dzieci, to przyczyną może być zbyt duży stres związany z czasem wolnym.

Zwłaszcza sport jest w tym momencie doskonałą opcją do wyrażenia przełkniętych uczuć i zmniejszenia agresji. Jeśli te kanały zostaną skutecznie wykorzystane do wyeliminowania zbyt dużego stresu, bruksizm dziecięcy może wkrótce stać się przeszłością.

Muzyka lub ukierunkowane ćwiczenia relaksacyjne również pomagają zmniejszyć czynnik stresu. W sumie jednak rodzice powinni zadbać o to, aby dać swoim dzieciom wystarczająco dużo przestrzeni i nie przemęczać ich.
O wiele więcej można osiągnąć dzięki zrozumieniu i aktywnej pomocy niż dzięki naciskom i środkom przymusu.

4 Ważne pytania i odpowiedzi

Kiedy zgrzytanie zębami staje się problemem u dzieci?

Między trzecim a czwartym rokiem życia dzieci powinny przestać zgrzytać zębami na skutek prób i błędów. Jeśli faza zgrzytania zębami trwa dłużej, należy skonsultować się ze stomatologiem.

Czy homeopatia jest pomocna w przypadku bruksizmu?

Niestety w przypadku intensywnego zgrzytania zębami nie osiągnie się nic poprzez zażywanie globulek. Niemniej jednak intensywne podejście do rzeczywistego problemu jest rozsądnym podejściem w ramach homeopatii.
Szczególnie w przypadku dolegliwości związanych ze stresem takie leczenie może być skuteczne. Nie należy jednak zaniedbywać konwencjonalnych środków medycznych.

Czy zabiegi fizjoterapeutyczne pomagają w walce z napięciem w szczęce?

Osteopatia i klasyczna fizjoterapia to dobre sposoby na rozluźnienie ostrego napięcia mięśniowego i aktywację punktów spustowych.
Często poprzez ukierunkowane rozluźnienie można uniknąć dalszych dolegliwości związanych z szyją, ramionami lub głową.

5. poradnik dla zestresowanych dzieci