Niestety, sport odgrywa bardzo podrzędną rolę w klasycznej edukacji i wychowaniu. To, że jest to duży błąd, pokazuje się wielokrotnie, gdyż bardzo wiele dzieci ma trudności z prawidłową oceną i wykorzystaniem swojego ciała.
W zależności od modelu dzieli się je na 5 lub 7 różnych obszarów. Poszczególne zdolności przedstawiamy bardziej szczegółowo tutaj.
Dzieci powinny uczyć się podstaw koordynacji już w młodym wieku, czyli w przedszkolu. Jednak umiejętności koordynacyjne rozwijają się szczególnie dobrze nieco później, między 7 a 12 rokiem życia. Dzięki odpowiednim ćwiczeniom można szybko osiągnąć dobre sukcesy treningowe.
Każde dziecko w ciągu życia musi rozwijać wiele różnych umiejętności. Jednak oprócz zdolności umysłowych nie należy zapominać o zdolnościach fizycznych, ponieważ umysł jak i ciało zawsze powinny być ze sobą w równowadze.
Aby móc w pełni wykorzystać potencjał zdolności fizycznych w zakresie siły, wytrzymałości czy szybkości, potrzebna jest dobra koordynacja.
O tym,jakie są zdolności koordynacyjne, dlaczego są tak ważne i jak najlepiej można je trenować, dowiesz się z naszego artykułu.
[button]Dalsza literatura na ten temat[/button]
Spis treści
1. umiejętności koordynacyjne pozostawiają u dzieci wiele do życzenia
Raz po raz w sporcie szkolnym okazuje się, że wiele dzieci nie jest w stanie opanować najprostszych ćwiczeń koordynacyjnych. Można to zaobserwować już w przedszkolu.
Całkiem sporo dzieci nie ma niezbędnego zmysłu równowagi, aby móc bezpiecznie stać na jednej nodze.
Ale wiele deficytów można zaobserwować również w szkole podstawowej. Na przykład wiele dzieci w szkole podstawowej ma trudności z oceną siebie i swojego ciała.
Filigranowe czynności takie jak wiązanie butów powinny być właściwie na porządku dziennym, ale niestety nie są.
Aby nie tylko zdobywać punkty w sportach szkolnych, ale także rozwijać dobre wyczucie własnego ciała, niezbędna jest nauka umiejętności koordynacyjnych.
Więcej informacji na temat aktualnej sytuacji w niemieckich szkołach podstawowych można znaleźć tutaj.
Wskazówka: Przy okazji dobra świadomość ciała wspiera pewność siebie, tak więc umiejętności koordynacyjne dzieci mają pozytywny wpływ na wiele dziedzin życia.
2 Te umiejętności koordynacyjne istnieją
W zależności od definicji i modelu zdolności koordynacyjnych, można je podzielić na 5 lub 7 różnych obszarów. Podczas gdy Hirtz wyróżnia tylko 5 obszarów, Meinel i Schnabel wyróżniają 7 odrębnych zdolności koordynacyjnych, które chcielibyśmy Państwu pokrótce przedstawić w nieco bardziej szczegółowy sposób w kolejnych akapitach.
Oprócz czystego wprowadzenia pokażemy Wam, jakie ćwiczenia można wykorzystać do trenowania poszczególnych zdolności. Wiele obszarów jest ze sobą powiązanych i częściowo się pokrywa.
Dlatego odpowiednie ćwiczenia nie mogą być przypisane wyłącznie do jednego aspektu.
Przegląd różnych umiejętności koordynacyjnych z wyprzedzeniem można znaleźć również w tym filmie:
W dziedzinie pedagogiki klasycznej różne zdolności koordynacyjne nie odgrywają prawie żadnej roli. Zazwyczaj rozróżnia się jedynie obszary motoryki brutto i drobnej.
2.1 Kinestetyczna zdolność różnicowania
Naukowcy zajmujący się sportem rozumieją zdolność różnicowania jako umiejętność celowej koordynacji kilku ruchów tak, aby powstała płynna sekwencja ruchów.
Poszczególne częściowe ruchy ciała powinny być zatem zjednoczone.
Gry rzutowe są dobrym sposobem na trenowanie tego. Na przykład na wychowaniu fizycznym dwie drużyny mogą rywalizować ze sobą i próbować przetoczyć dużą piłkę gimnastyczną na stronę przeciwnika, rzucając ją.
Do tego potrzeba wielu piłek tenisowych, a także piłki gimnastycznej i wytyczonego boiska. Dzieci mogą rzucać do dużej piłki tylko poza oznaczeniem.
Jednocześnie nie wolno odzyskać z boiska żadnej piłki tenisowej pozostawionej na środku.
2.2 Orientacja – często niedoceniana umiejętność koordynacyjna
Umiejętność orientacji odnosi się do kompetencji polegającej na możliwości oceny i zmiany położenia własnego ciała w przestrzeni.
Umiejętność tę można szczególnie dobrze wytrenować za pomocą kursu dla osób niewidomych. W tym celu należy ustawić różne pachołki, które tworzą kurs, który początkowo jest dość prosty.
Teraz dzieci mają za zadanie dokładnie przyjrzeć się kursowi, nie przechodząc przez niego.
Następnie otrzymują opaskę na oczy i muszą jak najszybciej przejść przez tor, nie przewracając żadnego z pachołków.
2.3 Rytm i rytm – ważna cecha nie tylko w tańcu
Umiejętność rytmizacji określa, jak dobrze dzieci są w stanie przenieść dany rytm na swoje ruchy.
Zabawy, w których dzieci muszą podskakiwać w rytm muzyki, nadają się jako proste zadanie.
Słabości są szczególnie widoczne, gdy dzieci muszą podskakiwać blisko siebie.
2.4 Umiejętność łączenia – w ten sposób powstaje ruch dynamiczny.
Umiejętność sprzęgania jest ściśle związana z umiejętnością różnicowania. W przeciwieństwie do niej, umiejętność sprzęgania polega jednak na dopasowaniu różnych częściowych ruchów ciała do określonego celu.
Prostą możliwością treningową jest dawanie dzieciom różnych zadań podczas skakania po linie.
Na przykład dzieci muszą wykonać następujące zadania:
- obrócić się o 360 stopni podczas skoku (w ćwierćskokach, półskokach lub w dowolnej sekwencji)
- synchronizować się z partnerem bez słów, tzn. skakać dokładnie w tym samym rytmie
- Zawsze wykonuj wolny skok, po którym następuje szybki skok.
2.5 Reaktywność – tutaj wymagana jest szybkość.
Ta umiejętność pokazuje, jak szybko dzieci są w stanie zareagować na konkretną wskazówkę i odpowiednio wprawić swoje ciało w ruch.
Podczas sprintu umiejętność ta jest szczególnie istotna, aby nie tracić cennego czasu na starcie.
Umiejętność reagowania można łatwo wytrenować, tworząc pary, w których jedno dziecko jest numerem 1, a drugie numerem 2.
Dzieci biegną teraz na początku obok siebie.
Gdy tylko trener powie 1 lub 2, jedno dziecko musi złapać drugie. Jednak, aby to osiągnąć, dzieci mają tylko 3 lub 5 sekund.
2.6 Umiejętność zmiany pomaga w nagłych zmianach ruchu
Zatrzymanie ruchu, do którego aktualnie zmierzasz, w celu wykonania innego ruchu wymaga bardzo dobrej wrażliwości. Właśnie na tej zmianie polega umiejętność switchowania.
W zabawie w łapanie na krzyż ta umiejętność jest w centrum uwagi. Tutaj jedno dziecko (łapiący) próbuje złapać inne (ścigany). To dziecko z kolei łapie trzecie dziecko (dotychczas niezaangażowane).
To dziecko staje się teraz nowym łapaczem. Dotychczas ścigane dziecko staje się niezaangażowanym, a dotychczasowy łapacz staje się nowym ściganym. Jeśli dziecko zostanie złapane, zmieniają się tylko pozycje łapiącego i ściganego.
2.7 Umiejętność zachowania równowagi chroni dzieci przed urazami
Zmysł równowagi jest wykorzystywany do balansowania ciałem, gdy znajduje się ono w pozycji pochylonej.
Proste ćwiczenia poprawiające tę umiejętność to balansowanie nad belką balansową lub różne ćwiczenia koordynacyjne na jednej nodze.
Na przykład dzieci mogą spróbować uformować figurę 8 z drugą nogą stojąc na jednej nodze lub klaskać rękami za plecami podczas skakania.
Należy jednak pamiętać, aby zawsze stawiać równe wyzwania obu stronom.
3 Współdziałanie umiejętności koordynacyjnych
Wszystkie umiejętności koordynacyjne wzajemnie się uzupełniają. W ten sposób możliwe staje się wykonywanie ruchów bardzo wymagających pod względem motorycznym, a jednocześnie umiejętność szybkiego reagowania na zmiany.
Ostatecznie, właściwie każdy rodzaj ruchu jest odpowiedni do poprawy koordynacji. Jednak szczególnie sporty, które skupiają się na kontroli ciała, są predestynowane do trenowania umiejętności koordynacyjnych.
Na przykład gimnastyka jest szczególnie odpowiednia w dzieciństwie, ponieważ dzieci wykonują tutaj wiele różnych ćwiczeń, które wymagają współdziałania prawie wszystkich mięśni.
Nieco później odpowiednie są sporty, które wymagają szybkości, jak również koordynacji stóp lub rąk.
Prawie wszystkie sporty z piłką wymagają precyzji, szybkiego przełączania i dobrej szybkości reakcji.
Ponadto, te sporty zespołowe promują umiejętności komunikacyjne i ogólną wytrzymałość.
4 Dalsza literatura przedmiotu
- Schönfeld, Lorena (Author)
