Uważa się, że dysleksja i dyskalkulia w szczególności są spowodowane deficytami neurologicznymi. Można jednak brać pod uwagę również przyczyny społeczne, fizyczne i psychologiczne.
Tempo czytania jest bardzo wolne i często zatrzymuje się, dzieci mają trudności z rozpoznawaniem długich słów, nie wykazują zainteresowania czytaniem, a w zadaniach domowych pojawia się wiele błędów.
Postaraj się jak najbardziej konkretnie odnieść do trudności w uczeniu się. Pokaż dzieciom, że nie są głupie, szukaj profesjonalnej pomocy i bądź cierpliwy.
Jeśli dziecko ma problemy z nauką, diagnoza ta jest początkowo szokiem dla wielu rodziców. Ale co właściwie oznacza niepełnosprawność w nauce dla codziennego życia? Czy dziecko z trudnościami w uczeniu się jest mniej inteligentne? W naszym artykule dowiesz się o różnych rodzajach trudności w uczeniu się, jak je rozpoznać i jakie są dostępne możliwości leczenia.
[button]Dalsze lektury na temat trudności w uczeniu się[/button]
Spis treści
1. niepełnosprawność w uczeniu się nie jest rzadkością
Według ostatnich badań, około 13,3% wszystkich dzieci ze szkół podstawowych jest dotkniętych zaburzeniami w uczeniu się. W ujęciu czysto statystycznym w każdej klasie jest więc od 2 do 3 uczniów, którzy zmagają się z trudnościami w nauce.
Problemy w szkole dotyczą głównie podstawowych umiejętności czytania, pisania i arytmetyki. Dla nauczycieli i rodziców rozpoznanie jest jednak wyzwaniem, które można opanować tylko przy uważnej obserwacji dziecka.
Jeśli wyniki odbiegają w dół w przeciwieństwie do innych uczniów, może to być po prostu spowodowane brakiem talentu. Dzieci, które cierpią na trudności w nauce, bardzo się starają, ale popełniają w kółko te same błędy.
Brak inteligencji nie ma tu jednak nic do rzeczy, ponieważ niepełnosprawność w nauce opisuje właśnie rozbieżność między istniejącą inteligencją a realizacją w jednej lub kilku dziedzinach.
Przyczyny zaburzeń w uczeniu się nie zostały jednoznacznie wyjaśnione. W szczególności w przypadku dysleksji i dyskalkulii zakłada się deficyty neurologiczne. Można jednak brać pod uwagę również inne przyczyny społeczne, fizyczne lub psychologiczne.
Rada: Ważne jest wczesne zdiagnozowanie i rozpoznanie objawów, aby w sposób ukierunkowany przeciwdziałać zaburzeniom w nauce.
2 Rozpoznawanie objawów trudności w uczeniu się
Wiele dzieci, które mimo istniejącego upośledzenia w nauce nie zostały poddane terapii, cierpi z powodu tego zaburzenia jeszcze w dorosłym życiu. Jeśli jednak objawy zostaną wcześnie rozpoznane, to dzięki ukierunkowanym działaniom można osiągnąć dobre rezultaty.
Zwłaszcza pewność siebie często cierpi w dłuższej perspektywie, jeśli słabość nie zostanie rozpoznana. Pojawia się ciągłe zwątpienie w siebie, ponieważ nauka nie przebiega tak, jak powinna.
W kolejnych rozdziałach dowiesz się, co odróżnia różne rodzaje trudności w uczeniu się, jakie są ich przyczyny i jak można je leczyć.
2.1 Dysleksja wpływa na całą karierę szkolną
Jeśli dziecko potrafi czytać tylko bardzo powoli i po omacku, a samodzielne pisanie sprawia mu trudność, często stoi za tym zaburzenie czytania i ortografii, czyli w skrócie dysleksja.
Według szacunków około 4 % wszystkich dzieci cierpi na różne formy dysleksji.
Oto jak rozpoznać tę słabość:
- Tempo czytania jest bardzo wolne, często zatrzymane.
- Dzieci mają trudności z rozpoznawaniem długich słów.
- Wiele dzieci nie wykazuje zainteresowania czytaniem.
- W pracach domowych jest wiele błędów; korepetycje nie przynoszą rezultatów.
Zwłaszcza jeśli trudności w czytaniu i pisaniu nie są bardzo wyraźne, bywają źle oceniane. Powoli, ale skutecznie, trudności w czytaniu i pisaniu stają się zauważalne także w innych przedmiotach, tak że oceny pogarszają się nie tylko z języka niemieckiego.
Rada: Wcześnie poruszyć ten temat, zrobić test i porozmawiać z nauczycielami o dysleksji.
Oprócz większej ilości czasu poświęconego na pracę klasową, dzieci mogą dzięki terapii nabrać nieco więcej pewności siebie w czytaniu i pisaniu. Dzięki terapii dziecko zyskuje większą pewność siebie, a tego pozytywnego efektu nie należy lekceważyć.
2.2 Matematyka – czerwona szmata dla wielu dzieci
Wiele dzieci ma trudności z matematyką, ale nie musi to oznaczać, że mają one zaburzenia w nauce w postaci dyskalkulii. Jeśli jednak różnice w stosunku do innych przedmiotów w szkole są uderzające, należy rozważyć przeprowadzenie testu.
Doobjawów dyskalkulii należą:
- Częste nieprawidłowe wyniki arytmetyczne (zwykle w dość prostych zadaniach).
- Brak zrozumienia podstawowych operacji arytmetycznych.
- Szczególnie w przypadku skoków liczbowych (10, 100, 1000) pojawiają się błędy arytmetyczne.
- Na początku wiele dzieci liczy zamiast obliczać
- Trudności z nowymi liczbami, ale tym samym typem zadania
- Brak zrozumienia dla oczywiście błędnych wyników arytmetycznych
Ponieważ cała matematyka opiera się na podstawowych operacjach arytmetycznych oraz na odpowiednim zrozumieniu, niezbędne jest ukierunkowane, indywidualne wsparcie.
2.3 ADD i ADHD – Zaburzenia koncentracji uwagi wpływają na koncentrację
W przeciwieństwie do dzieci z ADHD, dzieci cierpiące na ADD praktycznie nie wyróżniają się w klasie. W obu przypadkach cierpi jednak koncentracja. Myśli stale wędrują na inne tematy i bardzo trudno jest dzieciom skupić się tylko na jednej rzeczy i utrzymać się na piłce.
Zadania są rzadko kończone i zawsze są przerwy. Jeśli dodać do tego nadpobudliwość, to zaburzenia w uczeniu się nie są skierowane tylko do wewnątrz, ale ujawniają się także na zewnątrz.
Dlatego wiele dzieci jest często określanych mianem fidgeters, ponieważ nie są w stanie usiedzieć spokojnie na krześle.
Leki powinny być stosowane tylko w skrajnych przypadkach. Zamiast tego należy najpierw spróbować terapii bez leków. Tutaj dzieci uczą się radzić sobie z trudnościami w koncentracji.
Szczególnie skuteczne okazały się zajęcia sportowe. Z jednej strony dzieci mogą się wyładować, ale z drugiej strony uczą się również koncentracji na jednej rzeczy.
3 Ogólne wskazówki dotyczące postępowania w przypadku trudności w nauce
Staraj się w jak największym stopniu ukierunkować trudności w nauce. Pokaż swoim dzieciom, że nie są głupie, ale mogą się wyróżniać w innych dziedzinach. Jeśli to wczesne wsparcie nie nastąpi, pewność siebie często bardzo cierpi i dzieci kwestionują siebie w trakcie swoich lat szkolnych.
Szukajcie profesjonalnej pomocy. Trudności w nauce nie mogą być rozwiązane w ramach normalnych lekcji lub poprzez korepetycje. Terapeuci zajęciowi i logopedzi są często pierwszą deską ratunku.
Bądź cierpliwy. Po zdiagnozowaniu trudności w nauce należy poświęcić dziecku dużo czasu na wspólną pracę nad problemami. Należy jednak uważać, aby nie przeciążać dziecka. Nie należy całkowicie tracić radości z uczenia się, nawet jeśli w kontekście trudności w uczeniu się jest to często prawdziwe wyzwanie.
4. kup
- Dr. rer. nat. Kaiser-Röhrich, Sabine (Author)
- Barth, Karlheinz (Author)
- Scherer, Petra (Author)
