Aparat przedsionkowy jest najważniejszym narządem równowagi u człowieka. Dodatkowo o równowadze decyduje percepcja wzrokowa.
Percepcja przedsionkowa rozwija się już w łonie matki. Ruchy podczas ciąży pomagają płodowi stymulować zmysł równowagi. W późniejszym okresie zmysł równowagi można doskonalić poprzez uprawianie określonych sportów.
Daj dziecku wiele różnych możliwości ruchu, aby poprawić percepcję przedsionkową.
Percepcja przedsionkowa determinuje dużą część naszego życia. Aby stać w pozycji wyprostowanej i poruszać się, potrzebujemy sprawnego zmysłu równowagi.
Ale co się dzieje, gdy percepcja przedsionkowa jest zaburzona u dzieci? Jak objawiają się problemy z równowagą i w jakim stopniu terapia może przynieść ulgę?
W naszym artykule wyjaśniamy, jaka jest definicja percepcji przedsionkowej, jak rozpoznać zaburzenia i jakie ćwiczenia można stosować, aby trenować zmysł równowagi.
[button]Dalsza literatura na ten temat[/button]
Spis treści
1. percepcja przedsionkowa sprawia, że stoimy w pozycji pionowej
Aparat przedsionkowy kształtuje się u dzieci już w łonie matki. Jest więc pierwszym z naszych zmysłów i niezbędnym do utrzymania nas w pozycji pionowej.
Percepcja przedsionkowa odgrywa największą rolę w naszej równowadze, ale nie jest jedyną. Dodatkowo za dobre poczucie równowagi odpowiadają m.in.
- percepcja wzrokowa
- i wrażliwość na głębię.
Dzięki połączeniu aparatu przedsionkowego z bodźcami sensorycznymi odbieranymi z zewnątrz, jesteśmy w stanie utrzymać równowagę.
Ogólnie rzecz biorąc, za równowagę odpowiadają następujące obszary:
- Przyspieszenie
- Ruchy obrotowe
- Zmiany postawy ciała
- Orientacja w przestrzeni
Im wyraźniej i lepiej funkcjonuje ten system, tym łatwiej jest dzieciom wykonywać ćwiczenia równowagi.
Jasne wyjaśnienie na temat postrzegania i przetwarzania bodźców zewnętrznych w mózgu znajdziesz w tym filmie na YouTube:
Przyczyn zaburzeń percepcji przedsionkowej jest wiele. Oprócz wrodzonych wad genetycznych, duża część problemów może wynikać z braku zachęty.
Uwaga: W każdym przypadku należy najpierw zlecić lekarzowi wyjaśnienie przyczyn. W większości przypadków równowagę można znacznie poprawić za pomocą terapii i specjalnych ćwiczeń.
2. zaburzenia percepcji przedsionkowej
Słaba równowaga:
Według badań, 5% wszystkich uczniów szkół podstawowych cierpi na słabą równowagę. Nawet 2/3 wszystkich uczniów wykazuje niewielkie negatywne nieprawidłowości.
Dzieci najpierw muszą nauczyć się stać w pozycji pionowej. Potrzeba stosunkowo dużo czasu, aby zmysł równowagi został wyćwiczony na tyle, by móc bezpiecznie biegać, skakać czy balansować na huśtawce.
Rozwój ten przebiega bardzo różnie w czasie. Oprócz indywidualnych cech każdego dziecka wynika to również z możliwości, jakie stwarzają rodzice.
Im więcej okazji dziecko dostanie do balansowania lub sprawdzenia swojego zmysłu równowagi na huśtawce, tym szybciej osiągnie sukces.
Ze względu na bardzo różne etapy rozwoju, nie zawsze łatwo jest określić, czy mamy do czynienia z zaburzeniami percepcji przedsionkowej.
Na zaburzoną równowagę wskazują następujące czynniki:
- Trudności w staniu lub siedzeniu prosto; pochylona postawa głowy
- chwiejne lub niezręczne ruchy podczas chodzenia lub biegania
- Problemy ze śledzeniem obiektów wzrokiem
- przewracanie się przy chwytaniu przedmiotów
- zwiększone obrażenia przy upadku
- błędna ocena prędkości
- szybki początek zawrotów głowy
Ponadto wiele dzieci ma tendencję do unikania ćwiczeń wymagających zachowania równowagi. Dzieci te nie lubią też huśtać się na huśtawkach czy zjeżdżać na zjeżdżalniach, nie odbijają się na trampolinie ani nie wspinają na rusztowania placów zabaw.
Uwaga: Oprócz nadwrażliwego zmysłu równowagi istnieje również możliwość obniżonego progu bodźców.
Dzieci, które prawie nie odczuwają zawrotów głowy przy skręcaniu, mają tendencję do przeceniania siebie i są szczególnie narażone na wypadki.
3. sposoby wspierania percepcji przedsionkowej u dzieci
Aby rozwój przebiegał jak najsprawniej, a dzieci miały wystarczające możliwości stymulowania zmysłu równowagi, należy wykorzystać każdą okazję.
Jeśli nie ma dolegliwości, którym można zaradzić poprzez zabieg chirurgiczny, pomaga zapewnienie dzieciom ukierunkowanego wsparcia. Oprócz fizjoterapii i terapii zajęciowej rodzice mogą w codziennym życiu zrobić wiele, aby trenować równowagę dziecka.
Należy jednak zwracać uwagę na wskazówki z terapii i starać się nie przemęczać dziecka.
Gry są na to idealnym sposobem, gdyż stawiają na zabawę. Pokaż swoim dzieciom, że upadek nie jest niczym złym. Przede wszystkim upewnij się, że otoczenie jest bezpieczne, aby dziecko nie mogło zrobić sobie krzywdy.
W przeciwnym razie często staną się niepewne i w przyszłości będzie im jeszcze trudniej spróbować ćwiczeń sprzyjających utrzymaniu równowagi.
Oto kilka pomysłów na wyzwanie dla zmysłu równowagi Twojego dziecka:
- Balansowanie: Wykorzystaj wspólny spacer po lesie do balansowania nad pniami drzew. W mieście dobrym sposobem na zachęcenie do równowagi są również krawężniki.
W przypadku małych dzieci można też położyć na ziemi linę, która uniemożliwi im upadek.
Dla nieco starszych i już doświadczonych dzieci odpowiedni jest trening ze slackline, który jest rozciągnięty tuż nad ziemią. - Wspinaczka: Nie trzeba zapisywać się na bouldering dla dzieci – wspinaczka na placu zabaw to także doskonałe możliwości balansowania i utrzymywania równowagi.
- Zabawa w samolot: Rozłóż ramiona i biegnij przez łąkę razem z dziećmi. Utrzymujcie ramiona w ruchu razem z wami. W ten sposób trenujecie koordynację między oczami, ramionami i zmiennym ruchem w przestrzeni.
4 Poprawa równowagi poprzez sport
Wiele sportów wymaga wysokiego stopnia równowagi. Wykorzystaj to do ćwiczeń podczas zabawy.
Szczególnie przydatne są:
- Sporty z piłką, takie jak tenis, piłka nożna lub koszykówka, ponieważ trenowana jest koordynacja ręka-oko i stopa-oko.
- Sztuki walki (karate, judo, ju-jutsu) ze względu na znaczenie bezpiecznego stania podczas ruchu.
- Gimnastyka, ponieważ wymaga wysokiego stopnia kontroli ciała we wszystkich obszarach.
Wskazówka: Zawsze próbuj w wolnym czasie aktywności naprzemiennych, takich jak jazda na rolkach, łyżwach czy jazda na rowerze.
5. dalsza literatura na ten temat
- Bayerl, Linda (Author)
- Eimler, Kathrin (Author)
- Steininger, Rita (Author)