Aby uchronić dziecko przed ukąszeniem kleszcza, istnieją różne środki ochronne, m.in. długie ubranie i buty z wysoką szyją, zwłaszcza podczas spacerów po lasach i łąkach.
Kleszcze przenoszą chorobę z Lyme. Zakażenie można rozpoznać po klasycznym, wędrującym zaczerwienieniu. Jeśli ją podejrzewasz, skonsultuj się z lekarzem.
Istnieje szczepienie przeciwko kleszczom, które jest zalecane przez Stałą Komisję ds. Szczepień dla dzieci od 3 roku życia. Nie chroni ono jednak dziecka przed boreliozą.
W trawie, w krzakach i na skrajach lasów czają się, zwłaszcza wiosną, latem i jesienią: kleszcze. Mali krwiopijcy są nie tylko nieprzyjemni, ale przenoszą też choroby. Dlatego należy jak najlepiej chronić swoje dzieci przed ukąszeniami kleszczy.
[button]Dalsza literatura na ten temat[/button]
Spis treści
1. ochrona przed kleszczami
Nie ma 100% ochrony przed kleszczami. Ale można przynajmniej zapobiegać ukąszeniom kleszczy za pomocą odpowiedniej odzieży i sprayów na owady.
Ubierz swoje dziecko w długie spodnie i bluzki z długimi rękawami podczas zabaw na łonie natury. Ponieważ kleszcze często siedzą w wysokiej trawie lub podszyciu, zamknięte buty mogą chronić przed ukąszeniami. Do zabawy w lesie dzieci mogą dodatkowo naciągnąć skarpetki na spodnie. Dzięki temu kleszczom trudniej jest dostać się do nóg.
Na twardych ścieżkach lub na suchych częściach łąki niebezpieczeństwo trafienia na kleszcza jest znacznie mniejsze, ponieważ nie tolerują one suchości i ciepła.
Zastosowanie preparatu odstraszającego kleszcze na dużej powierzchni zapewnia pewną ochronę na 2 do 3 godzin, ponieważ utrudnia to kleszczom rozpoznanie ludzi jako żywicieli i odpadają one po pełzaniu przez jakiś czas.
Po zabawie w lesie lub na łące należy dokładnie prześwietlić dziecko. Kleszcze często pełzają przez kilka godzin, zanim rzeczywiście ukąszą. Skanując dziecko, można je znaleźć, zanim ukąszą. Łatwiej jest zauważyć kleszcze na jasnych ubraniach niż na ciemnych.
2. usuwanie kleszczy u dzieci
Jeśli dziecko zostało ukąszone przez kleszcza, należy go jak najszybciej usunąć, aby zapobiec przenoszeniu przez niego chorób.
Zaleca się uchwycenie kleszcza jak najbliżej skóry i wyciągnięcie go po delikatnym przekręceniu. Usuwanie ułatwi karta kleszczowa lub pęseta z drzazgami. Następnie należy zdezynfekować miejsce wkłucia.
Jeśli obawiasz się, że nie będziesz w stanie samodzielnie prawidłowo usunąć kleszcza, skonsultuj się z lekarzem.
Uwaga: Unikaj ściskania kleszcza. Nie należy również zakraplać kleszcza olejem. Oba te czynniki mogą doprowadzić do przeniesienia patogenów.
3 Kleszcze jako nosiciele chorób
Kleszcze mogą przenosić choroby. Dwie najbardziej znane to borelioza i kleszczowe zapalenie mózgu (KZM).
Borelioza jest najczęstszą chorobą przenoszoną przez kleszcze. Może prowadzić do wielu różnych objawów, co często utrudnia diagnozę. Jednak charakterystyczną cechą boreliozy jest rozwój tzw.„wędrującego zaczerwienienia„. Pojawia się ono kilka dni do tygodni po ukąszeniu kleszcza wokół miejsca ukąszenia. Nie poprzedza jednak każdej choroby z Lyme. Bakteria może wówczas rozprzestrzenić się na inne narządy, takie jak ośrodkowy układ nerwowy, stawy czy mięśnie serca. Borelioza może wyleczyć się samoistnie. Może jednak wywołać także inne poważne objawy.
Jeśli kleszcze zostaną szybko usunięte, można zapobiec boreliozie. Przyjmuje się bowiem, że patogeny są przenoszone dopiero po kilku godzinach. Po zakażeniu, borelioza jest leczona antybiotykami. Im wcześniej, tym lepiej. Bo przy wczesnym leczeniu perspektywy terapii są znacznie lepsze i bardziej obiecujące. Zaawansowana borelioza jest trudniejsza do leczenia. Dlatego w przypadku wystąpienia ogólnych objawów choroby, takich jak gorączka, ból głowy i mięśni lub pojawienia się wędrującego zaczerwienienia, należy skonsultować się z lekarzem.
Wczesnoletnie zapalenie opon mózgowych lub K ZM podlega w Niemczech obowiązkowi zgłoszenia, ale jest przenoszone przez ukąszenia kleszczy znacznie rzadziej niż borelioza. Nie ma lekarstwa, ale istnieje szczepionka przeciwko tej chorobie. KZM może przebiegać niezauważalnie, ale może też towarzyszyć mu gorączka i prowadzić do zapalenia opon mózgowych, a w ciężkich przypadkach mózgu i rdzenia kręgowego. Przebieg choroby u dzieci jest często łagodniejszy niż u dorosłych. W rzadkich przypadkach jednak, kleszczowe zapalenie mózgu może być również śmiertelne.
Tylko niektóre obszary w Niemczech, szczególnie w południowych Niemczech, są uznawane za obszary występowania kleszczowego zapalenia mózgu. Przegląd dotkniętych tym problemem powiatów można zobaczyć na stronie tutaj.
https://www.youtube.com/watch?v=9ltGttdyVeo
4) Szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu
Nie ma szczepionki przeciwko boreliozie. Można jednak zaszczepić siebie i swoje dziecko przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu już od pierwszego roku życia. Istnieją różne szczepionki różnych producentów dla dzieci. Ogólnie rzecz biorąc, szczepionki są dobrze tolerowane. Jednak u młodszych dzieci częściej występują reakcje gorączkowe na szczepionkę. Stały Komitet ds. Szczepień (STIKO) zaleca szczepienie dzieci od 3 roku życia, jeśli przebywają one na stałe lub czasowo na terenach zagrożonych kleszczami oraz przed podróżą do terenów zagrożonych poza granicami Niemiec. Należy rozważyć korzyści i ryzyko dla dziecka i omówić je z lekarzem prowadzącym szczepienia.
5. źródła i wskazówki dotyczące linków
Na stronach Niemieckiego Zielonego Krzyża znajdziesz informacje na temat boreliozy, jak również na temat kleszczowego zapalenia mózgu, obszarów ryzyka kleszczowego zapalenia mózgu i szczepienia przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu.
Federalna Centrala Oświaty Zdrowotnej zebrała tutaj najważniejsze wskazówki dotyczące profilaktyki i prawidłowego usuwania kleszczy.
Ulotka Centrum Medycyny Podróży zawiera odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące kleszczy.
Dzieci mogą w zabawny sposób dowiedzieć się o kleszczach i ochronie przed nimi na stronie www.zeckenschule.de.
Niniejszy tekst ma charakter wyłącznie informacyjny i nie zastępuje badania, diagnozy ani porady licencjonowanego lekarza. Zamieszczone tu informacje nie mogą i nie powinny być podstawą do samodzielnej diagnozy lub samodzielnego leczenia. Ponadto odsyłamy do paragrafu 4, ustęp 2 naszych warunków użytkowania.
5 Dalsza literatura przedmiotu
- Morgan, Judy (Author)