Anoreksja u dzieci: Jak rozpoznać anoreksję u dzieci

Utrata coraz większej ilości kilogramów, odmawianie jedzenia i ciągły strach przed przybraniem na wadze – w wielu przypadkach są to objawy zaburzeń odżywiania. Anoreksja dotyka przede wszystkim dzieci lub młodzież. W naszym poradniku chcielibyśmy przekazać …

Anoreksja u dzieci: Jak rozpoznać anoreksję u dzieci

kind isst sehr wenig
  1. Magazyn
  2. »
  3. Zdrowie
  4. »
  5. Odżywianie
  6. »
  7. Anoreksja u dzieci: Jak rozpoznać anoreksję u dzieci
Co to jest anoreksja?

Anoreksja to zaburzenie odżywiania, w którym osoba dotknięta chorobą ma zaburzony stosunek do jedzenia i własnego ciała.

Jakie są rodzaje zabu rzeń odżywiania?

Oprócz anoreksji istnieje również forma bulimii i zaburzenia odżywiania typu binge. Wszystkie trzy zachowania są chorobami psychicznymi, które należy jak najszybciej leczyć.

Jakie są typowe zachowania w anoreksji?

Anoreksja charakteryzuje się między innymi zaburzonym postrzeganiem ciała, znaczną utratą wagi oraz objawami niedoboru, takimi jak problemy z krążeniem.

Utrata coraz większej ilości kilogramów, odmawianie jedzenia i ciągły strach przed przybraniem na wadze – w wielu przypadkach są to objawy zaburzeń odżywiania. Anoreksja dotyka przede wszystkim dzieci lub młodzież.

W naszym poradniku chcielibyśmy przekazać Ci informacje na temat anoreksji u dzieci. Pokażemy Ci różne zaburzenia odżywiania i wyjaśnimy, jak możesz rozpoznać tę chorobę u swojego dziecka. Ponadto informujemy o konsekwencjach i różnych możliwościach leczenia.

[button]Poradnik dla rodziców dzieci z zaburzeniami odżywiania[/button]

1. zaburzenia odżywiania u dzieci i młodzieży nie są rzadkością

Zwracanie uwagi na wagę

Jeśli nie jesteś pewna, jaka waga Twojego dziecka jest w normie, spójrz na wykres wagi lub skorzystaj z kalkulatora BMI.

Zaburzenia odżywiania to stan, w którym osoby nimi dotknięte mają zaburzony stosunek do jedzenia i własnego ciała. Takie zaburzenia mogą rozwinąć się już w okresie niemowlęcym. Często dzieci są bardzo wybredne lub nawet odmawiają całych posiłków.

Według statystyk Federalnej Centrali Edukacji Zdrowotnej około 1/5 dzieci i młodzieży w Niemczech wykazuje objawy zaburzeń odżywiania. Zauważalne jest, że znacznie częściej dotyczy to dziewcząt niż chłopców.

Uwaga: zaburzenia odżywiania nie są powodem do dumy! Są raczej poważną chorobą, która w najgorszym wypadku może być nawet śmiertelna.

2 Istnieją różne formy zaburzeń odżywiania

Bulimie-Mädchen mit Pizza leidend an Toilette
Bulimia i binge eating charakteryzują się niekontrolowanym objadaniem się
.

Zwykle rozróżnia się zaburzenia odżywiania anorexia nervosa, bulimia i b inge eating. Wszystkie trzy zaburzenia są poważnymi zaburzeniami odżywiania i muszą być leczone jak najszybciej, zanim zdrowie fizyczne i psychiczne ucierpi jeszcze bardziej.

Podczas gdy anoreksja może prowadzić do całkowitej odmowy jedzenia, bulimia jest inna. Osoby dotknięte tym zaburzeniem cierpią z powodu jedzenia w dużych ilościach, tracąc kontrolę nad rodzajem i ilością jedzenia. Jedzenie jest następnie eliminowane w nienaturalny sposób, np. przez wymioty lub środki przeczyszczające.

Binge eating to również zaburzenie odżywiania, tyle że nie towarzyszy mu utrata wagi, a silny przy rost masy ciała. Podobnie jak w przypadku bulimii, osoby dotknięte tym problemem cierpią na niekontrolowane zach cianki żywieniowe. Jedzenie nie jest eliminowane. Zamiast tego pojawia się silne poczucie winy, a osoby dotknięte tym zaburzeniem coraz częściej cierpią z powodu nadwagi.

3 Anoreksja jest przede wszystkim chorobą psychiczną.

magersüchtiges Kind auf bett
Dzieci i młodzież, które cierpią na anoreksję, nie są chore fizycznie, lecz psychicznie.

Anorexia nervosa, jak się ją medycznie nazywa, jest przede wszystkim chorobą psychiczną, która może mieć różne przyczyny. Szczególnie często występuje u bardzo młodych dziewcząt. Na podstawie terminu medycznego, który tłumaczy się jako „nerwowa utrata apetytu”, łatwo ustalić, że nie jest to choroba fizyczna.

Dzieci dotknięte anoreksją chcą coraz bardziej zmniejszyć masę ciała, ponieważ nie czują się dobrze w swoim ciele. Mimo że kości już wystają i nie widać więcej tłuszczu, są przekonane, że są grube.

Chorobę można porównać do uzależnienia, w którym osoby dotkniętechorobą stawiają dyscyplinę i ambicję ponad swoje potrzeby.

Przyczyny anoreksji są bardzo zróżnicowane. Zazwyczaj dochodzi do połączenia kilku czynników. Chociaż aspekty genetyczne również odgrywają rolę, to głównie zaburzenia psychologiczne prowadzą do chęci kontroli.

Do tego dochodzi oczywiście zachodni ideał piękna. Zgodnie z nim, piękne kobiety to przede wszystkim szczupłe. Dlatego też anoreksja jest znacznie rzadziej spotykana wśród chłopców.

Anorektyczki mają zazwyczaj bardzo niską samoocenę. Oznacza to, że trudne okoliczności życiowe i problemy rodzinne są znacznie bardziej dotkliwe, dlatego w anoreksji szuka się wsparcia i kontroli.

4. typowe zachowania występują w anorexia nervosa

falsche wahrnehmung durch magersucht bei kindern
Zniekształcone postrzeganie własnego ciała jest typową cechą anoreksji.

Wiele rodzin i rodziców zastanawia się, jak mogą rozpoznać anoreksję u swojego dziecka. Dlatego poniżej zebraliśmy dla Was najczęstsze objawy anoreksji:

  • Znaczna utrata wagi lub niedowaga
  • Zniekształcony obraz ciała
  • Stała kontrola wagi
  • Powolne jedzenie, rezygnacja z całych posiłków
  • Stale rosnący przymus jedzenia mało i uprawiania dużo sportu
  • Objawy niedoboru, które przejawiają się w objawach fizycznych, takich jak problemy z krążeniem lub zaburzenia rytmu serca
  • Zmiany hormonalne, takie jak brak miesiączki
  • Inne problemy psychologiczne, takie jak depresja, lęk lub zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

Jeśli Ty lub Twoja rodzina rozpoznajecie te objawy u swojego dziecka, zdecydowanie powinniście szukać pomocy. Ważne jest, aby nie zmuszać dziecka do jedzenia ani nie robić mu wyrzutów. Lepiej jest porozmawiać z dzieckiem i zapytać, jak sobie radzi i w jakim stopniu można mu pomóc.

5. poddaj się leczeniu anoreksji u dzieci w poradni zaburzeń odżywiania.

essstörung behandeln
W większości przypadków konieczne jest leczenie anoreksji w trybie stacjonarnym w specjalnej klinice.

W zasadzie rodzice powinni szukać pomocy w przypadku każdego rodzaju zaburzeń odżywiania. Osobą pierwszego kontaktu w tym przypadku może być lekarz rodzinny. Przeprowadzi on wówczas wywiad anamnestyczny, aby poznać historię choroby i wyjaśnić ewentualne dolegliwości.

Po nim następujezarówno badanie fizyczne, jak i psychologiczne. Lekarz zwróci uwagę na przedział wagowy dziecka. W badaniu psychologicznym znajdują się kwestionariusze, między innymi w celu określenia stopnia choroby.

Tylko rzadko terapia anoreksji odbywa się w trybie ambulatoryjnym. Wynika to z faktu, że wiele dzieci ma tak niską masę ciała, że ich stan zdrowia jest już zagrożony. Dlatego pierwszym krokiem w leczeniu anoreksji jest normalizacja wagi poprzez zmianę zachowań żywieniowych. Po tym następuje wiele terapii i sesji dyskusyjnych, które pomagają dziecku ponownie normalnie postrzegać swoje ciało.

W klinice przeprowadzane są regularne kontrole, aby sprawdzić, czy i w jakim stopniu dzieci i młodzież przybierają na wadze. Jeśli kilkakrotnie nie zostaną osiągnięte wyznaczone cele, pacjenci muszą opuścić klinikę. Wyjątkiem są jedynie przypadki, w których występuje ostre zagrożenie życia.

6 Anoreksja u dzieci może w najgorszym przypadku trwać przez całe życie.

magersucht und essensverweigerung bei erwachsener frau
Około jedna trzecia osób dotkniętych tym problemem cierpi na zaburzenia odżywiania do końca życia.

Niestety, zawsze znajdą się cierpiący, którzy nie rozumieją powagi swojej choroby i dlatego nie są gotowi zmienić niczego w swoim zachowaniu. Według szacunków, problemy z jedzeniem utrzymują się przez całe życie u jednej trzeciej pacjentów. U niektórych z nich z czasem rozwijają się nawet inne zaburzenia odżywiania.

To, jak wyglądają rokowania na całkowite wyleczenie, zależy w dużej mierze od wagi i stanu psychicznego. Tym samym konsekwencje anoreksji również mogą być bardzo różne. Podczas gdy niektóre dzieci nie mają prawie żadnych problemów z długotrwałymi konsekwencjami, inne cierpią na chore nerki lub kruche kości.

Rodzicom i krewnym zaleca się również poszukiwanie grup samopomocowych lub poradni. Tam można znaleźć wiele cennych wskazówek, jak radzić sobie z tą chorobą. Można też porozmawiać z innymi osobami dotkniętymi tą chorobą.

7. poradnik dla rodziców dzieci z zaburzeniami odżywiania

Artykuły powiązane