Deklaracja z Salamanki: Idea i realizacja decyzji

Integracja odgrywa ważną rolę w dzisiejszym społeczeństwie. Szczególnie dla osób niepełnosprawnych kamienie milowe w kierunku równego życia są więc bardzo istotne. Treść Deklaracji z Salamanki jest do dziś bardzo ważna, dlatego chcielibyśmy przybliżyć Państwu ten …

Deklaracja z Salamanki: Idea i realizacja decyzji

salamanca-erklaerung
  1. Magazyn
  2. »
  3. Dzieci
  4. »
  5. Deklaracja z Salamanki: Idea i realizacja decyzji
Kiedy miała miejsce Deklaracja z Salamanki?

W 1994 roku, na prośbę UNESCO, rządy wielu krajów połączyły się, aby przyjąć wspólne ramy działania na rzecz osób o specjalnych potrzebach.

Jaka jest treść Deklaracji z Salamanki?

Najprościej rzecz ujmując, chodzi o wypracowanie ram umożliwiających włączenie osób niepełnosprawnych, zwłaszcza dzieci, do społeczeństwa. Należy ułatwić dostęp do przedszkoli, szkół, uniwersytetów i innych instytucji.

Jaki jest stan edukacji włączającej w Niemczech?

W niektórych obszarach istnieją zdecydowanie pozytywne podejścia, które mają na celu aktywną zmianę obecnej sytuacji. Niestety jednak widać, że bardzo duży procent wszystkich dzieci ze specjalnymi potrzebami nie ma jak dotąd prawie żadnej możliwości kształcenia w głównym nurcie.

Integracja odgrywa ważną rolę w dzisiejszym społeczeństwie. Szczególnie dla osób niepełnosprawnych kamienie milowe w kierunku równego życia są więc bardzo istotne.
Treść Deklaracji z Salamanki jest do dziś bardzo ważna, dlatego chcielibyśmy przybliżyć Państwu ten temat.
[button] Literatura na temat inkluzji [/button]

1. z Deklaracją z Salamanki w kierunku większej integracji w Niemczech i na świecie

das wort inklusion aus buchstaben zusammengesetzt
Inkluzja otrzymała duży impuls w 1994 r.

Podsumowanie Deklaracji z Salamanki wyjaśnia się dość prosto. W swej istocie jest to deklaracja opracowana przez UNESCO, Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury, w celu ochrony i wspierania osób o specjalnych potrzebach.

Podczas czterodniowej konferencji deklarację podpisały 92 kraje. Mimo że minie jeszcze trochę czasu, zanim prawo do edukacji przestanie być nowością dla osób niepełnosprawnych, Deklarację z Salamanki można słusznie nazwać kamieniem milowym na drodze do edukacji włączającej.

Celem było takie zaprojektowanie szkół, aby szkoły specjalne stały się w dużej mierze zbędne. Dzieci niepełnosprawne powinny mieć możliwość uczenia się w „normalnym” środowisku dzięki projektom przyjaznym dla osób niepełnosprawnych i aktywnej możliwości uczestnictwa.

Prawo do edukacji jest znacznie starsze. Jednak przez dziesiątki lat brakowało jego realizacji. I tak w roku uchwalenia Deklaracji z Salamanki w Niemczech było tylko kilka szkół, które realizowały projekty integracyjne i okazały się wzorem dla wielu innych szkół.

2 Od Deklaracji z Salamanki do Konwencji Praw Osób Niepełnosprawnych ONZ

Wejście w życie Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych:
Od podjęcia decyzji do wejścia w życie Konwencji minęły pełne 3 lata. Te ramy czasowe dość dobrze ilustrują, jak powoli dokonuje się postęp w całej dziedzinie integracji.

Deklaracja z Salamanki, której treść została zaakceptowana przez zaledwie 92 państwa, zapoczątkowała istotną zmianę. W 2006 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ, w którym uczestniczyły 182 państwa, przyjęło Konwencję o prawach osób niepełnosprawnych.

Dokument ten, znany również jako Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, rozszerza kwestię równości, dzięki czemu inkluzja została zrobiona o kolejny krok do przodu. Jednak nawet dziś istnieje wiele obszarów, w których integracja jest daleka od tego, co powinno być. Nadal istnieją szkoły specjalne i rzekomo chronione przestrzenie dla osób niepełnosprawnych.

Więcej informacji na temat Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych i roli Niemiec można znaleźć na stronie internetowej Federalnej Agencji Kształcenia Obywatelskiego.

3. nadal promować i rozwijać integrację

kinder in ihrer freizeit
Każde dziecko powinno mieć takie same możliwości.

Podsumowując, można powiedzieć, że choć Deklaracja z Salamanki położyła fundament pod zmianę myślenia wielu osób, to sama Deklaracja ostatecznie ma zbyt małą wagę.

Ważne jest, aby rządy poszczególnych państw aktywnie działały na rzecz dalszego promowania integracji. Chociaż w ostatnich dekadach dokonał się wielki postęp, nie oznacza to, że osiągnięto koniec drogi.
Patrząc jednak na niektóre kraje, można odnieść wrażenie, że drogę tę uważa się już za zakończoną.

4 Niemiecki system szkolny i Deklaracja z Salamanki

Niemiecki system szkolny jest wielokrotnie krytykowany. Trójdzielny system utrudnia dzieciom z gorszą sytuacją przejście z jednego oddziału do drugiego. Problem ten pojawia się zwłaszcza wtedy, gdy w danym obszarze występują słabe strony.

Często te słabości mogą być tylko w ograniczonym stopniu zrekompensowane mocnymi stronami w innych obszarach. Szkoła specjalna jest więc nadal rozwiązaniem.

Wskazówka: postulat projektowania systemu szkolnego z myślą o wspieraniu pedagogiki integracyjnej nie jest bynajmniej nowy, ale nadal bardzo aktualny.

5 Włączenie jako wyzwanie

kinder halten zusammen
Celem jest wzmocnienie spójności.

Niestety, włączenie nie zawsze było postrzegane jako cel, a jedynie jako konieczny środek. Jest wielu nauczycieli, którzy nie są szczególnie zadowoleni z tego, że muszą uczyć ucznia włączającego w swojej klasie.

Nauczycieli (w większości) nie można za to winić, ponieważ warunki ramowe nie ułatwiają im tego. Potrzeby dziecka włączającego są po prostu wyższe. Jednak w praktyce często nie jest to wystarczająco brane pod uwagę.

Jeśli jednak brakuje możliwości aktywnego wsparcia, różnice między dzieckiem z wadami a resztą klasy jeszcze bardziej się zwiększają. Jest to dokładnie sprzeczne z ideą inkluzji.

6. Dowiedz się więcej o edukacji włączającej – z odpowiednią literaturą nie ma problemu

Artykuły powiązane