Najwyraźniejszym objawem dyskalkulii jest zasadniczy brak zrozumienia matematyki. Osoby dotknięte tym problemem mają trudności lub nie są w stanie realizować etapów nauki opartych na podstawach.
Konkretne przyczyny dyskalkulii nie są jeszcze znane nauce, ale zakłada się, że współdziałają ze sobą różne czynniki.
Zarówno pewność siebie, jak i poczucie własnej wartości niestety cierpią z powodu tej choroby. Może to prowadzić do innych problemów psychologicznych, takich jak nastroje depresyjne czy lęki.
Dla wielu uczniów przedmioty ścisłe należą do najbardziej nielubianych przedmiotów w klasie. Nie tylko dlatego, że osiągają tu słabe lub niewystarczające wyniki. Zazwyczaj jednak te problemy z nauką pojawiają się dopiero w zaawansowanych klasach, zwłaszcza w szkołach wyższych. Jeśli Twoje dziecko już w przedszkolu lub szkole podstawowej ma problemy z arytmetyką, powinieneś pilnie wyjaśnić, czy nie występuje u niego tzw. dyskalkulia, zwana też słabością matematyczną. Problem ten jest bardziej powszechny, niż nam się wydaje: około pięć do siedmiu procent populacji na świecie słabo rozumie podstawową matematykę. Jeśli dyskalkulia nie zostanie rozpoznana i nie będzie leczona, może mieć dramatyczne konsekwencje dla Twojego dziecka. Dyskalkulia bowiem często skutkuje częściowymi słabościami w wynikach z innych przedmiotów. I wreszcie, co nie mniej ważne, brak podstawowego zrozumienia matematyki jest ogromnym obciążeniem dla Twojego dziecka.
[button]Jak można pomóc dzieciom z dyskalkulią[/button]
Spis treści
1. cechy słabości matematyki
Nie jest możliwe ogólne stwierdzenie dotyczące cech dyskalkulii i definicji dyskalkulii, ponieważ dzieci mają bardzo zróżnicowany profil funkcjonowania, a objawy mogą występować w różnych kombinacjach. Do objawów dyskalkulii należy zasadniczy brak zrozumienia matematycznego. Osoby dotknięte tym problemem mają zatem trudności lub nie mogą realizować etapów nauki opartych na podstawach.
Nieprawidłowości mogą być widoczne już w przedszkolu. Na przykład dzieci w wieku przedszkolnym często mają trudności z tłumaczeniem informacji o proporcjach lub ilościach – takich jak „mniej” i „więcej” lub „mniejszy” i „większy”. Często mają też trudności z przypisaniem liczb do ilości lub z policzeniem przedmiotów. Ponadto często nie potrafią prawidłowo posługiwać się jednostkami miary i ilości, odczytywać zegara czy prawidłowo stosować systemu dziesiętnego.
W szkole podstawowej dzieci dotknięte tym problemem często mają trudności z prawidłowym nazywaniem i pisaniem liczb, a także ze zrozumieniem logiki matematycznej – nie są w stanie rozwiązać „problemów matematycznych”. Ponieważ nie rozumieją kroków arytmetycznych, uczą się ich częściowo na pamięć i nie potrafią ich prawidłowo zastosować przy zmianie zadania. Ponieważ nie potrafią liczyć, dzieci odliczają palcami, długopisami lub innymi przedmiotami, których używają jako pomocy w liczeniu. Ponadto dzieci z dyskalkulią wykazują, że nie potrafią klasyfikować liczb jako ilości, ale liczą je w kółko i nie potrafią prawidłowo podać wartości miejsc. Na przykład często przedstawiają liczbę sto sześć jako 1006. W wielu przypadkach można również zauważyć, że dzieci mylą rodzaje arytmetyki w zadaniu konkretnym lub nie potrafią wyrazić pytania zadań tekstowych za pomocą liczb. W wyższych klasach uczniowie mogą mieć opanowane podstawowe działania arytmetyczne. Potrzebują jednak dłuższego czasu na rozwiązanie zadania, ponieważ nie potrafią zinternalizować podstawowych wyników.
1.1 Jakie są możliwe konsekwencje?
Nie należy lekceważyć stresu psychologicznego, na jaki narażone są dzieci z dyskalkulią. Często są one przytłoczone w codziennych sytuacjach, na przykład gdy muszą liczyć pieniądze. Do tego dochodzi stała presja wyników połączona z lękiem przed porażką. Wyraźny lęk przed matematyką nie jest więc rzadkością w przypadku dyskalkulii, a u dotkniętych nim dzieci mogą pojawić się kolejne objawy. Mogą one cierpieć na dolegliwości psychosomatyczne, takie jak bóle brzucha lub głowy. Ponadto mogą wystąpić poważne problemy, takie jak poczucie winy, utrata poczucia własnej wartości i inne problemy w szkole.
Jakie są przyczyny dyskalkulii?
Zdolności matematyczne i liczbowe stanowią odrębny podobszar w uzdolnieniach poznawczych. Nie są one związane z inteligencją ani z kompetencjami językowymi i innymi. Konkretne przyczyny dyskalkulii nie są jeszcze znane w nauce, ale zakłada się, że kilka czynników oddziałuje na siebie:
2.1 Genetyka
Wyniki badań rodzinnych i bliźniaczych sugerują, że czynniki dziedziczne odgrywają rolę w rozwoju dyskalkulii. Jednak bezpośredni związek nie został jeszcze zidentyfikowany.
2.2 Neurobiologia i neurofizjologia w mózgu
Aby osoba mogła posługiwać się podstawową arytmetyką i rozwiązywać zadania matematyczne, muszą ze sobą współpracować różne regiony mózgu. Badania na ten temat sugerują, że region mózgu kluczowy dla rozumienia wielkości liczbowych jest nietypowo rozwinięty i wykazuje aktywność poza normalnym zakresem. Podobnie, zaangażowane regiony mózgu prawdopodobnie wykazują zmiany. Jak jednak ta sieć komórek mózgowych współdziała, wciąż nie jest znana badaczom.
2.3 Rozwój osobisty
Podobnie jak w przypadku wszystkich efektów uczenia się, również ludzie wiążą kompetencje matematyczne z rzeczami, które wcześniej poznali i zdobyli. Już dzieci tworzą systemy, w których klasyfikują to, czego doświadczyły. Oprócz ogólnie obowiązujących definicji rozwijają one również struktury w obszarze logiki, które dostosowują do danego zadania. Z tego powodu wyraźne słabości arytmetyki mogą się ujawnić również wtedy, gdy błędy w stosowaniu logiki matematycznej były wcześnie i stale ćwiczone.
Najważniejsze na pierwszy rzut oka:
| Symptomy | Przyczyny |
|---|---|
| Objawy różnią się w zależności od osoby | Czynniki genetyczne |
| Osobom dotkniętym chorobą brakuje podstawowego zrozumienia matematycznych i logicznych połączeń</td | neurobiologicznych połączeń w mózgu |
| nawet proste zadania arytmetyczne są liczone zamiast obliczane | rozwój osobisty |
3. konsekwencje dyskalkulii
Problemy szkolne często towarzyszą dzieciom cierpiącym na dyskalkulię przez lata, bez rozpoznania faktycznego problemu. W rezultacie cierpi na tym zarówno pewność siebie, jak i poczucie własnej wartości. To z kolei może prowadzić do dalszych problemów psychologicznych, takich jak stany depresyjne lub lękowe, a także problemy psychosomatyczne i trudności w socjalizacji. Nierzadko osoby dotknięte tym problemem stają się samotne, rozwijają agresję lub inne problemy behawioralne. Określa się to mianem zaburzeń wtórnych, które należy leczyć, aby nie zagrozić rozwojowi dziecka. Wady dyskalkuliczne można jednak leczyć stosunkowo łatwo: Problemy matematyczne opierają się zazwyczaj na kilku wzorach. Po rozpoznaniu wzoru stojącego za problemem, osoba zainteresowana może zazwyczaj rozwiązać problem.
3.1 Do najczęstszych problemów wtórnych należą:
- Problemy emocjonalne, takie jak utrata poczucia własnej wartości, wyrzuty sumienia i poczucie porażki. Może też wystąpić smutek, a nawet depresja.
- Problemy fizyczne obejmują dolegliwości psychosomatyczne, a także nagłe nawroty moczu.
- Problemy szkolne mogą obejmować utratę motywacji, problemy z koncentracją, konflikty przy odrabianiu lekcji, ogólne niepowodzenia w wykonywaniu zadań, nadpobudliwość i hipoaktywność.
- Problemy społeczne obejmują wycofanie społeczne, samotność, agresywność i błaznowanie.
4. poradnictwo w zakresie dyskalkulii
Jako rodzic prawdopodobnie nie zauważasz, czy Twoje dziecko może cierpieć na dyskalkulię. W większości przypadków pierwszymi osobami, z którymi należy się skontaktować są wychowawcy przedszkolni lub nauczyciele, którzy jako pierwsi zauważyli słabość. Innymi pierwszymi kontaktami są psychologowie dziecięcy i szkolni. Ponadto można uzyskać pomoc w różnych zewnętrznych punktach kontaktowych, takich jak regionalne stowarzyszenia Verein Legasthenie & Dyskalkulie e. V. Można tam również uzyskać informacje o tym, którzy terapeuci pedagogiczni oferują terapię dyskalkulii w Państwa okolicy.
Ponadto mogą Państwo uzyskać wskazówki, jak wspierać swoje dziecko. Ponieważ Ty, jako matka lub ojciec, jesteś najbliższym i najważniejszym opiekunem dziecka, Twoje wsparcie jest szczególnie ważne. O wiele lepiej jest wyjaśnić dziecku, co jest przyczyną jego problemów, niż wywierać na nim presję. Powinieneś również uświadomić dziecku jego mocne strony, zamiast skupiać się na jego słabościach. Poszczególne kroki, jak również treningi uczenia się powinny być ściśle skoordynowane z nauczycielami i terapeutą, gdzie dotknięci problemem rodzice również mogą uzyskać pomoc. Solowe wysiłki rodziców – nawet jeśli mają dobre intencje – często przynoszą dokładnie odwrotny skutek.
5 Jak można leczyć dyskalkulię?
W leczeniu dyskalkulii główny nacisk kładzie się na ukierunkowane i indywidualne wsparcie dla dziecka. Zwykle nie stosuje się środków medycznych ani leków – chyba że dyskalkulia występuje w połączeniu z innymi problemami, takimi jak ADHD.
Najważniejsze jest, aby dyskalkulię rozpoznać i leczyć jak najwcześniej. Jeśli to możliwe, należy to zrobić już w wieku przedszkolnym. Dzięki temu dziecko nie rozwinie zbyt dużych różnic w osiągnięciach w porównaniu do swoich rówieśników. Wsparcie edukacyjne nie jest jednak głównym celem terapii. Oprócz treningu umiejętności liczenia, do skutecznego leczenia niezbędny jest także trening neuropsychologiczny oraz terapia behawioralna. Z reguły koszty terapii uczenia się są pokrywane przez ubezpieczenie zdrowotne. Jednak profesjonalne wsparcie jest ważne w każdym przypadku, ponieważ problemy związane z dyskalkulią powinny być również leczone.
Trening arytmetyki może być oparty na obowiązującym programie nauczania lub być od niego oderwany. W przypadku treningu dyskalkulii stosuje się różne ćwiczenia wzmacniające umiejętności arytmetyczne. W terapii behawioralnej dziecko uczy się strategii rozwiązywania problemu. W treningu neuropsychologicznym celem jest poprawa ważnych funkcji mózgu, takich jak uwaga, język, myślenie przestrzenno-konstrukcyjne, uwaga i myślenie wizualno-analityczne.
6) FAQ.
Czy dyskalkulię można zdiagnozować za pomocą testów?
Aby wiarygodnie zdiagnozować dyskalkulię, najpierw wymagane jest badanie fizykalne w celu przeprowadzenia testu dyskalkulii. Podczas tego badania ustala się ewentualne deficyty sensoryczne lub neurologiczne. Podczas tego badania lekarze zwracają szczególną uwagę na to, czy występują jakiekolwiek trudności ze słuchem lub wzrokiem. Ponieważ te czynniki również odgrywają rolę w rzetelnym testowaniu na dyskalkulię.
W jakich warunkach stawiana jest diagnoza dyskalkulii?
Aby postawić wiarygodną diagnozę, musi być spełnionych kilka warunków. Należą do nich niewystarczające lub słabe wyniki w nauce, a także iloraz inteligencji powyżej 70 punktów. Ponadto w standaryzowanych testach arytmetycznych musi zostać osiągnięty wynik poniżej najgorszych dziesięciu procent, a więc musi istnieć wyraźna rozbieżność między ilorazem inteligencji a testami arytmetycznymi. Co więcej, dyskalkulia musi występować przed szóstą klasą.
Czy istnieje związek między dyskalkulią a innymi trudnościami w uczeniu się?
Bardzo często dyskalkulia jest tylko problemem wtórnym, który występuje w związku z dysleksją. Problemy z matematyką mogą być również spowodowane przez dysleksję. Jeśli ten problem zostanie rozpoznany i potraktowany, rozwiązanie dyskalkulii często wynika samo.
Jakie są rokowania?
Jeśli dyskalkulia zostanie wykryta we wczesnym stadium, można znacznie poprawić wyniki. Ponadto wczesne leczenie znacznie zmniejsza obciążenie psychiczne. Jeśli jednak nie podejmie się leczenia, dzieci mają znacznie gorsze szanse edukacyjne, ponieważ problem utrzymuje się przez cały okres ich kariery szkolnej.
7. jak można pomóc dzieciom z dyskalkulią
No products found.