Twoje dziecko jest nawiedzone i ma biegunkę? Ta reakcja obronna może wskazywać na rozstrój żołądka lub zakażenie rotawirusem. Szczególnie u niemowląt i dzieci rotawirusy mają ułatwione zadanie. Z wiekiem dziecko rozwija własną ochronę przed rotawirusami, ale nawet ona nie trwa przez całe życie. Z tego artykułu dowiesz się wiele o przenoszeniu, przebiegu choroby i o tym, jak długo objawy są zaraźliwe. W tym artykule rozważa się również, czy szczepienie przeciwko rotawirusom jest możliwe dla Twojego dziecka i jakie skutki uboczne są z nim związane.

1. rotawirus u dzieci jest przenoszony przez ludzi, przedmioty i żywność

Rotawirus jest bardzo trwałym wirusem, który jest zakaźny przez bardzo długi czas. Według Federalnego Centrum Edukacji Zdrowotnej może on przetrwać w wodzie przez kilka tygodni. Nawet w wysuszonym stolcu rotawirusy pozostają zakaźne przez kilka dni.

Rotawirus jest wydalany w stolcu. Jeśli pozostaną w nim tylko minimalne ślady, mogą one dostać się do jamy ustnej, a stamtąd przedostać się do przewodu pokarmowego. Tutaj wywołują chorobę przewodu pokarmowego. W ten sposób dochodzi do zakażenia z człowieka na człowieka.

Zakażenie jest możliwe również poprzez wspólne przedmioty lub nawet pomieszczenia mieszkalne. Każdy, kto mimo choroby korzysta z tej samej toalety, co dziecko chore na rotawirusa, ryzykuje zarażenie się poprzez mini-cząsteczki znajdujące się na toalecie, ręczniku, umywalce lub kranach i uchwytach.

Nawet stamtąd droga wirusów jest zawsze taka sama: rotawirus dostaje się do przewodu pokarmowego przez usta i kończy w jelicie. Rzadziej dochodzi do zakażenia poprzez nieczystą wodę lub nawet pokarm, na którym patogen rotawirusa dosłownie się trzyma.

2. wcześniak z chorobą jest zakaźny dłużej niż niemowlę z rotawirusem.

Istnieją statystycznie uzyskane wartości dotyczące czasu od zakażenia rotawirusem do wybuchu choroby. Istnieją również przybliżone wartości orientacyjne dotyczące czasu trwania, jak również ryzyka zakażenia, które trwa nawet po ustąpieniu objawów, które są następujące:

• Choroba wybucha około jednego do trzech dni po zakażeniu rotawirusem.
• Objawy utrzymują się przez około dwa do sześciu dni.
• Po ustąpieniu objawów, wydalony stolec może być jeszcze zakaźny przez kolejne osiem dni.

Szczególnie grupy osób z osłabionym układem odpornościowym, jak np. wcześniaki, często zarażają jeszcze dłużej. W tym czasie należy przywiązywać dużą wagę do higieny.

3. rotawirus pozostawia u dziecka następujące objawy

Objawy choroby rotawirusowej pojawiają się dość nagle. Dziecko chore na rotawirusa dostanie biegunki, skarży się na ból brzucha i prawdopodobnie wymiotuje. Ślady śluzu w stolcu są wskazówką, że nie jest to tylko podrażniony żołądek, ale zakażenie rotawirusem. Objawy takie jak gorączka, katar i kaszel również mogą towarzyszyć infekcji rotawirusowej.

Pediatra zdradza więcej na temat objawów i dolegliwości w tym filmie:

https://www.youtube.com/watch?v=Xt69OAAQc8E&feature=youtu.be

Im młodsza osoba dotknięta chorobą, tym zazwyczaj jest ona cięższa. Oznacza to również, że niemowlę cierpiące na rotawirusy jest zwykle bardziej dotknięte niż maluch z rotawirusem lub starsze dziecko, które złapało rotawirusa. Przyczyna leży w płynie ustrojowym, który na skutek biegunki i wymiotów ulega szybkiemu rozkładowi.

Zawroty głowy i problemy z krążeniem to najczęstsze konsekwencje utraty płynów. Jeśli nie zostanie to wyrównane, utrata płynów może stać się zagrażającą życiu konsekwencją choroby.

Uwaga: Jeśli dziecko zachoruje na rotawirusa, przebieg jest zwykle tak samo niebezpieczny jak w przypadku zachorowania na rotawirusa osoby starszej. Obie osoby cierpią szczególnie z powodu szybkiej utraty wody i soli w organizmie. Z kolei zdrowy dorosły człowiek może nawet wyleczyć infekcję bez ostrych objawów.

Jeśli dziecko zachoruje na rotawirusa, najlepszym lekarstwem jest odpoczynek w łóżku i duża ilość płynów.

Nie ma leków, które zwalczają przyczynę choroby. Oznacza to, że nie istnieje leczenie przyczynowe, a jedynie sposoby łagodzenia występujących objawów.

Uwaga: Nie należy przyjmować leków, które łagodzą „zwykłą” biegunkę. Mogą one przedłużyć objawy infekcji rotawirusowej. Antybiotyki z reguły nie są też pomocne w przypadku chorób, za które odpowiedzialny jest wirus.

Jeśli zauważysz u swojego dziecka objawy rotawirusa, możesz podjąć te proste, szybkie działania:

4.1 Twoje dziecko powinno zostać w łóżku.

Zatrzymanie dziecka w łóżku byłoby najlepszym rozwiązaniem dla i tak osłabionego i zmęczonego organizmu dziecka. Oczywiście wylegiwanie się na kanapie też jest jakąś opcją. Odpoczynek w łóżku można łatwo znieść dzięki miłej książce, którą czytasz swojemu dziecku. Odpoczynek w łóżku jest ważny także z innego powodu: Twoje dziecko nie będzie miało kontaktu z innymi dziećmi i dorosłymi, którzy mogliby je zarazić. W zależności od tego, jak sprawne jest Twoje dziecko, może to być oczywiście również gra planszowa, wspólne malowanie lub trochę czasu w ogrodzie.

4.2 Twoje dziecko musi dużo pić

Uzupełnienie utraty płynów jest najważniejszą rzeczą, jaką należy zrobić, gdy dziecko jest chore na rotawirusa. Jeśli karmisz swoje dziecko piersią, powinnaś kontynuować karmienie piersią pomimo rotawirusa. Niemowlęta i dzieci z rotawirusem powinny regularnie pić małymi porcjami. Herbaty ziołowe są najlepszym wyborem, jeśli masz rotawirusa. Powinny być one mocno rozcieńczone. Jeśli utrata płynów z powodu wymiotów i biegunki jest zbyt duża, należy zabrać dziecko do szpitala. Wtedy utrata płynów zostanie wyrównana za pomocą infuzji.

4.3 Dziecko potrzebuje wystarczającej ilości soli

Tak jak Twoje dziecko traci płyny podczas infekcji rotawirusowej, tak samo traci sól. Możesz zrekompensować tę utratę na kilka sposobów: Gotuj lekkostrawne potrawy z odpowiednio wysoką zawartością soli. Jeśli Twoje dziecko nie chce zrekompensować utraty soli za pomocą jedzenia, pomocny może być roztwór elektrolitów, który jest dostępny w aptece. Porozmawiajcie o tym ze swoim pediatrą.

4.4 Możecie odwiedzić pediatrę z dzieckiem

Wizyta u pediatry jest możliwa, ale nie obowiązkowa. Jest zalecana dla wszystkich grup ryzyka, jeśli objawy są obserwowane dłużej niż dwa do trzech dni. Do pediatry powinniście się zgłosić również wtedy, gdy chorobie towarzyszy gorączka lub gdy widzicie, że utrata płynów sprawia dziecku trudność.

Aby sprawdzić, czy jest to zakażenie rotawirusami, w laboratorium wykonuje się enzymatyczny test immunologiczny lub wykrywa się wirusy za pomocą mikroskopu. Do wykrycia rotawirusa, a nawet do nazwania jego rodzaju można wykorzystać również biologię molekularną.

Dziecko zakażone rotawirusem nie może uczęszczać do żłobka, przedszkola czy szkoły, ponieważ ryzyko zakażenia dla kolegów dziecka byłoby zbyt duże. Jest to uregulowane w tzw. regulaminie ochrony przed zakażeniami. Ponadto musisz poinformować żłobek, przedszkole lub szkołę o chorobie.

Środki higieniczne mają działanie zapobiegawcze. Możliwe jest również szczepienie

Jeśli potraktujemy rotawirusa jako czynnik wywołujący chorobę, zrozumiemy jeszcze raz, dlaczego przestrzeganie zasad higieny powinno być tak ważne. Staranne mycie rąk jest niezbędne – nie tylko po wyjściu do toalety i zmianie pieluchy, ale także przed gotowaniem i jedzeniem.

Ponadto wskazówki te pomagają w zapobieganiu chorobom:

• Podczas gotowania podgrzewaj żywność powyżej 70 stopni. To zabija wirusa w żywności. Reprodukcja jest niemożliwa. W żywności rozmnażają się tylko bakterie, a nie wirusy.
• Pościel, ręczniki i ubrania powinny być regularnie zmieniane. Jeśli w Twojej rodzinie wystąpi przypadek rotawirusa, powinieneś wyprać pranie w temperaturze co najmniej 60 stopni.
• Jeśli Twój niemowlak lub dziecko zachoruje na rotawirusa, musisz dokładnie wyczyścić wszystkie przedmioty, z którymi potomstwo ma kontakt – od zabawek po klamki.

5.1 Istnieje szczepienie przeciwko rotawirusom

Tymczasem szczepienie przeciwko rotawirusom jest zaleceniem Stałej Komisji ds. Szczepień. To doustne szczepienie powinno być podawane już w pierwszych tygodniach życia. Optymalnie powinno się je rozpocząć między szóstym a dwunastym tygodniem życia. W zależności od szczepionki konieczne jest wykonanie kilku szczepień w odstępie czasowym czterech tygodni. Komisja ds. szczepień zaleca zakończenie serii szczepień najpóźniej w wieku 24 lub 32 tygodni.

Przyczyna tego zalecenia leży również w skutkach ubocznych szczepienia: istnieje ryzyko wystąpienia intussusception. Jest to nazwa nadana inwazji jelita. Nawet bez szczepienia ryzyko to wzrasta z każdym miesiącem życia, dlatego zaleca się szczepienie jak najwcześniej. Jeśli po szczepieniu zaobserwujesz działania niepożądane, takie jak krwawe stolce, kurczowy płacz, zaciśnięte nóżki, wymioty i bóle brzucha, mogą to być oznaki intubacji.

Na temat szczepień warto wiedzieć:

• Wsparcie decyzyjne: Szczepienie tak czy nie? Decyzję trzeba podjąć samemu – także w odniesieniu do stanu fizycznego dziecka. Skutki uboczne są stosunkowo rzadkie. Wiele ubezpieczeń zdrowotnych pokrywa koszty, ale nie wszystkie.
• Właściwy czas: Szczepienie tak, ale kiedy? Jeśli zdecydujecie się na szczepienie, musicie wcześnie przedyskutować to z Waszym pediatrą.
• Choroba mimo szczepienia? To również jest możliwe. Według Instytutu Roberta Kocha zarażenie rotawirusem jest możliwe – mimo szczepienia. Szczepienie ma jednak uchronić dziecko przed gorszym przebiegiem.