Różyczka jest stosunkowo niegroźna u dzieci. Rodzice często nawet nie zauważają, że mają one tę chorobę. Dzieje się tak dlatego, że połowa dzieci, które zachorują, ma tylko łagodne objawy lub nie ma ich wcale. Tylko u około 50% rozwija się typowa czerwona wysypka.
Zakażenie różyczką jest bardzo niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Wirus może spowodować embriopatię różyczkową i poważne uszkodzenie nienarodzonego dziecka. Dlatego ginekolodzy sprawdzają, czy przyszłe matki są wystarczająco zabezpieczone przed różyczką.
Stały Komitet ds. Szczepień (STIKO) zaleca rozpoczęcie pierwszego częściowego szczepienia między 11. a 14. miesiącem życia i podanie drugiego szczepienia między 15. a 23. miesiącem życia.
[button]Przewodnik po szybkim leczeniu chorób wieku dziecięcego[/button]
Spis treści
1. obraz kliniczny różyczki
U dzieci różyczka jest stosunkowo niegroźna. Rodzice często nawet nie zauważają choroby. Połowa dzieci chorych na różyczkę ma tylko łagodne objawy lub nie ma ich wcale. Tylko u około 50% rozwija się typowa czerwona wysypka.
Zakażenie różyczką jest jednak bardzo niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Wirus może spowodować embriopatię różyczkową i poważne uszkodzenie nienarodzonego dziecka. Z tego powodu ginekolodzy sprawdzają, czy przyszłe matki są odpowiednio zabezpieczone przed różyczką, a kobietom, które chcą mieć dzieci, zaleca się sprawdzenie statusu szczepień. Aby zminimalizować ryzyko dla kobiet w ciąży i nienarodzonych dzieci, należy zaszczepić przeciwko różyczce ponad 90% populacji. Jest to jedyny sposób na przerwanie krążenia wirusa.
2. zakażenie
Wirusy przenoszone są drogą kropelkową, czyli poprzez kaszel, kichanie lub mówienie.
3. leczenie różyczki
Samej choroby nie można leczyć. Dlatego łagodzi się jedynie objawy różyczki.
4. szczepienie przeciwko różyczce
Dzieci mogą być chronione przed różyczką za pomocą dwóch szczepień. Zazwyczaj podaje się szczepionkę skojarzoną przeciwko odrze, śwince i różyczce. Stały Komitet ds. Szczepień (STIKO) zaleca rozpoczęcie pierwszego szczepienia częściowego między 11. a 14. miesiącem życia i podanie drugiego szczepienia między 15. a 23. miesiącem życia. Trzeba je odłożyć tylko w przypadku poważnej choroby wymagającej leczenia. Według Federalnej Centrali Edukacji Zdrowotnej szczepienie przeciwko różyczce jest uważane za dobrze tolerowane z rzadkimi tylko skutkami ubocznymi. Mogą wystąpić cięższe choroby, ale są rzadkie.
5 Źródła i linki
Dalsze informacje można znaleźć na stronie internetowej Federalnego Centrum Edukacji Zdrowotnej.
Zalecenia Stałego Komitetu ds. Szczepień (STIKO) można znaleźć na stronie Instytutu Roberta Kocha.
Na najczęściej zadawane pytania dotyczące szczepienia przeciwko odrze, śwince i różyczce Instytut Roberta Kocha odpowiada tutaj.
Niniejszy tekst ma charakter wyłącznie informacyjny i nie zastępuje badania, diagnozy lub konsultacji u licencjonowanego lekarza. Zamieszczone tu informacje nie mogą i nie powinny być podstawą do samodzielnej diagnozy lub samodzielnego leczenia. Ponadto odsyłamy do paragrafu 4, ustęp 2 naszego Regulaminu.