Dysleksja to zaburzenie rozwojowe, w którym uczeniu się języka na poziomie werbalnym i pisemnym towarzyszą ogromne trudności.
Dysleksja nie jest tym samym co dysleksja. Różnice polegają przede wszystkim na przyczynach.
Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano dysleksję, możesz zlecić mu ukierunkowane wsparcie. Nie muszą się Państwo bardzo przejmować jego wynikami w szkole, ponieważ w tym przypadku dzieci mają prawo do wyrównania wad.
Większość dzieci jest szczęśliwa, gdy wreszcie mogą pójść do szkoły. Na początku wszystkie dzieci mają trudności z czytaniem i pisaniem. Jednak gdy dzieci cierpią na dysleksję, codzienne życie szkolne szybko staje się udręką. Również rodzice często nie wiedzą, jak radzić sobie z tym schorzeniem. Ale co właściwie oznacza dysleksja? I czy istnieje różnica między dysleksją a dysleksją? Jakie są przyczyny i jak wygląda leczenie?
Nasz poradnik odpowie na wszystkie te pytania. Dowiesz się, jak rozpoznać dysleksję u swojego dziecka i co możesz z tym zrobić. Aby lepiej zrozumieć to schorzenie, wyjaśniamy, co je powoduje i jakie mogą być konsekwencje dysleksji. Zagłębiamy się również w to, na czym polega wyrównywanie wad w szkole.
[button]Dalsze lektury na ten temat[/button]
Spis treści
1. dysleksja a dyskalkulia (LRS)
Dysleksja tozaburzenie w uczeniu się języka pisanego. Osoby cierpiące na to zaburzenie mają trudności z przekształceniem języka mówionego na język pisany i odwrotnie.
Definicja Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotycząca dysleksji brzmi następująco:
„Zaburzenie czytania i ortografii występuje wtedy, gdy trwałe i wyraźne słabości w czytaniu i pisowni nie wynikają z wieku rozwojowego, inteligencji poniżej przeciętnej, braku wykształcenia szkolnego, choroby psychicznej lub uszkodzenia mózgu” (Światowa Organizacja Zdrowia, 2005).
W normalnym użyciu terminy dysleksja i dyskalkulia są często używane zamiennie. Istnieją jednak pewne zasadnicze różnice. Podczas gdy dysleksja jest uznanym zaburzeniem, dyskalkulia jest terminem edukacyjnym. Poniższa tabela pomoże Ci zrozumieć tę różnicę:
| Oznaczenie | Przyczyny | Symptomy | Promocja |
|---|---|---|---|
| Dysleksja | Dziedziczenie genetyczne, predyspozycje | Nieuważne czytanie, pisanie i ewentualnie arytmetyka; zaburzenia percepcji sensorycznej; częściowe zaburzenia sprawności mózgu | Trening uwagi; wspieranie percepcji sensorycznej; wsparcie objawowe |
| Trudności w czytaniu i pisaniu | Przyczyny psychologiczne, przyczyny rodzinne, słabe wyniki w nauce, przyczyny fizyczne, niewłaściwe metody nauczania | Nie występują ani zaburzenia uwagi, ani zaburzenia sensoryczne, a mimo to dzieci te popełniają niezwykle dużo błędów. | Leczenie objawów jest na pierwszym planie; nauka zasad ortograficznych; ewentualnie pomoc psychologa lub lekarza. |
Przyczyny dysleksji nie są więc nabyte, lecz genetyczne. Ponieważ dysleksja jest dziedziczna, w wielu przypadkach zaburzeniem tym dotkniętych jest kilku członków rodziny. Nie można jednak uznać dziedziczności za jedyną przyczynę. Inne czynniki i przyczyny dysleksji leżą w sferze neurobiologicznej. Osoby dotknięte tym zaburzeniem wykazują upośledzenie percepcji akustycznej i wzrokowej. Słabsza jest również świadomość fonologiczna.
2. Rozpoznawanie zaburzeń ortograficznych
W Niemczech, według badań, około 4% uczniów jest dotkniętych dysleksją. Wielu rodziców zastanawia się, jak rozpoznać dysleksję u swojego dziecka. Już w niemowlęctwie dotknięte nią dzieci wykazują objawy, które wskazują na to schorzenie. Zwłaszcza jeśli w Twojej rodzinie już wcześniej występowała ta przypadłość, powinieneś wcześnie zwrócić uwagę na objawy. Również dorośli mogą mieć dysleksję. W poradniku Bundesverband Legasthenie und Dyskalkulie e.V. (Federalny Związek Dysleksji i Dyskalkulii) rodzice i osoby dotknięte tą chorobą znajdą wiele innych ważnych informacji na ten temat.
Oprócz zaburzeń w czytaniu i pisaniu dzieci mogą mieć również zaburzenia w pisaniu lub zaburzenia w czytaniu. Ponadto dysleksja i dyskalkulia często występują razem. Dyskalkulia charakteryzuje się problemami z rozumieniem w obszarze arytmetycznym.
W wieku przedszkolnym dzieci mogą już wykazywać następujące objawy dysleksji, które mogą wskazywać na to zaburzenie:
- opóźnione uczenie się wyraźnej mowy
- niewyraźna wymowa lub lizanie
- częste potykanie się i przewracanie o małe przedmioty
- mylenie słów i nazw
- problemy z uczeniem się i zapamiętywaniem rymowanek dla dzieci
- Nieuwaga i problemy z wyczuciem czasu
- Problemy z orientacją
Objawy te utrzymują się w szkole podstawowej. Dodatkowo pojawiają się teraz problemy z ortografią i prawidłowym czytaniem słów i tekstów. Objawy dysleksji w wieku szkoły podstawowej są następujące:
- łatwe rozpraszanie się
- szybkie oznaki zmęczenia
- duże trudności w czytaniu i pisaniu
- Pomieszanie liter
- Nietypowa wymowa
- Wolne tempo czytania i pisania
- Niezrozumienie znaczenia tego, co jest czytane
Oprócz tych wszystkich negatywnych przejawów choroby, dzieci te posiadają również wiele pozytywnych cech. Przede wszystkim dzieci z dysleksją są często bardziej inteligentne niż przeciętnie. Często mają ekscytujące hobby i zainteresowania oraz są szczególnie kreatywne. Ponadto często myślą w większych kontekstach i potrafią dobrze wyrażać się ustnie. Ze względu na ich szczególnie silną empatię, idealnie nadają się do zawodów społecznych.
3. diagnostyka dysleksji i dyskalkulii
Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko ma dysleksję, powinieneś jak najszybciej skorzystać z profesjonalnej pomocy. Kontakty można łatwo znaleźć w Internecie. Diagnoza często stawiana jest przez psychologa lub terapeutę dziecięcego. Dopiero za pomocą testu na dysleksję lekarz może stwierdzić, jaki to rodzaj zaburzenia czytania lub ortografii.
Często stosowaną procedurą jest BISC (Bielefeld Screening for the Early Detection of Reading and Spelling Difficulties). Test ten bada świadomość fonologiczną, rekodowanie fonetyczne, przywoływanie pamięci i kontrolę uwagi wzrokowej. Testy te powinny być wykonane zanim dziecko rozpocznie naukę w szkole. Wynika to z faktu, że im wcześniej rozpozna się objawy dysleksji, tym lepiej można przeciwdziałać zaburzeniu.
Początki badań nad dysleksją
Już w XIX wieku neurologowie i psychiatrzy zajmowali się tym obrazem klinicznym. Wówczas jednak nadal uważano, że osoby dotknięte tym problemem mają inteligencję poniżej przeciętnej.
Procedury testowe oferowane są na przykład w placówkach oświatowych. Wystarczy wcześniej umówić się na spotkanie. Trwa to zazwyczaj około trzech godzin. Jeśli podczas tego testu na dysleksję zostanie zdiagnozowane zaburzenie, natychmiast zostaną zainicjowane działania wspierające.
Ma to ogromne znaczenie dla kompensacji niekorzystnej sytuacji, czy jest to dysleksja, czy też zaburzenia czytania i ortografii!
4. terapia i działania wspierające w przypadku dysleksji
Dysleksja i dyskalkulia są traktowane zupełnie inaczej. Podczas gdy terapia LRS skupia się na przepracowaniu traumatycznych wydarzeń i nauce zasad pisowni, w przypadku dysleksji stosuje się terapię holistyczną.
Niepełnosprawność w pisaniu u dzieci można leczyć za pomocą różnych środków. Ponieważ formy i przejawy różnią się u poszczególnych dzieci, terapia jest indywidualnie dopasowana do mocnych i słabych stron. Im wcześniej rozpocznie się trening, tym większe postępy w nauce są możliwe.
Zakres terapii dysleksji jest bardzo duży:
- Trening czytania
- Szkolenie z zakresu ortografii
- Strategie uczenia się
- Techniki pracy
- Trening koncentracji
- Wsparcie dla osób uzdolnionych
Szeroko stosowaną terapią jest metoda AFS:
- Usprawnienie uwagi w czytaniu i pisaniu(uwaga).
- Wyostrzenie postrzegania zmysłów(funkcje)
- Specjalny trening objawów w celu uniknięcia błędów(objaw)
Oprócz różnych ćwiczeń na dysleksję, elementarne znaczenie ma również wsparcie psychologiczne. Dzieci, które wykazują trudności w nauce lub podobne, są często pozbawione motywacji i narażone na duży stres. Dlatego tak ważne jest wzmocnienie wiary dziecka w siebie i odebranie mu lęków. Dzieci muszą zrozumieć, że nie są głupie czy leniwe, ale że za to, że słabo czytają lub piszą odpowiadają przyczyny genetyczne i neurologiczne.
Rodzina może również wspierać dziecko z trudnościami w czytaniu. Można więc ćwiczyć razem z dzieckiem także w domu. Największy sukces można osiągnąć, jeśli ściśle współpracuje się z nauczycielami i terapeutami. Oprócz trenerów dysleksji pomocne mogą być takie narzędzia, jak książki o dysleksji lub oprogramowanie edukacyjne. W Internecie można łatwo znaleźć przeszkolonych trenerów dysleksji. Chociaż dysleksji nie da się wyleczyć, wsparcie może przynieść znaczną poprawę.
Jeśli dysleksja nie jest leczona, mogą wystąpić pewne zaburzenia wtórne. Należą do nich problemy emocjonalne, problemy szkolne i trudności w sferze społecznej.
Niestety, pomoc w przypadku dysleksji nie jest zazwyczaj opłacana przez kasy chorych. Dlatego też, jeśli zlecisz swojemu dziecku leczenie dysleksji, będziesz musiał sam pokryć koszty. Z własnej kieszeni trzeba też zapłacić za specjalne materiały wspierające dysleksję. Inaczej wygląda sytuacja, jeśli w wyniku dysleksji zdiagnozowano zagrażające lub istniejące upośledzenie umysłowe. W takim przypadku możesz złożyć odpowiedni wniosek w urzędzie ds. młodzieży.
5. Rekompensata za dysleksję w niekorzystnej sytuacji
Uczniowie, którzy wykazują taką słabość, nie powinni być w szkole pokrzywdzeni. Dlatego też istnieje tak zwana kompensacja wad. Dzięki temu dzieci mogą przejść normalną karierę szkolną. W związku z tym wyniki uczniów są inaczej oceniane. Oznacza to na przykład, że inaczej oceniane są błędy w tekście.
Jeśli dysleksja została zdiagnozowana przez odpowiedni test, obowiązuje również ochrona ocen. W tym przypadku w testach i wypracowaniach słabo lub wcale nie ocenia się sprawności ortograficznej. W ten sposób uczniowie mogą osiągać dobre oceny mimo trudności w czytaniu i ortografii.
Ochrona oceni wyrównanie wad w przypadku dysleksji lub dyskalkulii są różnie uregulowane w poszczególnych krajach związkowych. Na przykład Brandenburgia, Dolna Saksonia i Meklemburgia-Pomorze Przednie obejmują dodatkowo dyskalkulię. Specjalne traktowanie nie powinno jednak rozpoczynać się zbyt wcześnie ani być zbyt wyraziste. Dziecko powinno zachować motywację do pracy nad słabościami.
Tak więc istnieją zalety i wady kompensacji wady:
- Ulga dla poszkodowanych uczniów
- Koniec z obawą przed złymi ocenami
- Wzmocnienie pewności siebie
- Możliwość oceniania według wyników w nauce pomimo zaburzeń w nauce
- Napięcia w społeczności klasowej z powodu nierównego oceniania
- Motywacja do nauki może znacznie spaść
- negatywne skutki w późniejszych aplikacjach o pracę
6. dalsza literatura przedmiotu
- BOURN, KATE (Author)
- BOURN, KATE (Author)
- Bogdanowicz, Marta (Author)