Jeśli Twoje dziecko ma ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, to mamy do czynienia z zapaleniem tzw. wyrostka. Zapalenie to rozpoznasz po tym, że Twoje dziecko ma gorączkę i ból w brzuchu, nudności i/lub utratę apetytu.
Aby wykluczyć niegroźny rozstrój żołądka lub infekcję przewodu pokarmowego, możesz wykonać samobadanie: Uciśnij palcem lewą stronę brzucha przez kilka sekund. Jak typ zapewnia diagnozę, przeczytasz tutaj.
Jeśli nie jesteś pewna, czy Twoje dziecko ma prawy czy lewy ból brzucha, idź do lekarza. Im szybciej dziecko z zapaleniem wyrostka będzie leczone, tym mniejsze ryzyko powikłań.
Jeśli dziecko skarży się na ból brzucha, a także na nudności, wymioty i biegunkę, objawy te mogą świadczyć o zapaleniu wyrostka robaczkowego u dziecka. Jeśli objawy nasilają się pod wpływem ruchów i wstrząsów, należy podejrzewać, że dziecko ma taką chorobę.
W tym artykule wyjaśniamy, jak rozpoznać wstępne stadium zapalenia wyrostka robaczkowego, tzw. appendicitis, i jak się prawidłowo zachować.
[button]Dalsza lektura na temat zdrowia dziecka[/button]
Spis treści
1. zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci: wywołuje ból w podbrzuszu
Ryzyko zachorowania dziecka na zapalenie wyrostka robaczkowego ma charakter anatomiczny. Ponieważ jelito cienkie łączy się z jelitem grubym z boku, tworzy się tam ślepy koniec: wyrostek robaczkowy. W dolnym końcu znajduje się wyrostek robaczkowy o długości około ośmiu centymetrów.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, to nie cały wyrostek robaczkowy ulega zapaleniu, a jedynie jego wyrostek. Wynika to również z anatomii organizmu: ponieważ wyrostek ma tylko wejście, ale nie wyjście, resztki jedzenia łatwo się gromadzą. To z kolei może wywołać stan zapalny.
Ale zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci może być również spowodowane przez infekcje jelitowe, zagięcie wyrostka lub kamienie kałowe. Składają się one z masywnie zbitego kału otoczonego śluzem i suchą treścią jelitową. Czasami jednak również choroby (np. zarażenie robakami), guzy lub ciała obce powodują zapalenie wyrostka robaczkowego.
Grupy ryzyka: Zapalenie wyrostka robaczkowego diagnozuje się zwykle u dziesięcio- do piętnastoletnich dzieci. Częściej chorują chłopcy niż dziewczynki. Jednak tylko około dziesięciu procent zdiagnozowanych zapaleń wyrostka robaczkowego dotyczy dzieci i młodzieży. Według PraxisVITA, każdego roku odnotowuje się około 80 000 przypadków.
2 Zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci można rozpoznać po następujących objawach
Osoby dotknięte zapaleniem cierpią zazwyczaj na bardzo silne, czasem skurczowe bóle brzucha. Zaczynają się one w okolicy pępka, a następnie przenoszą się na podbrzusze po prawej stronie. Podczas biegania lub skakania na prawej nodze, a także podczas kaszlu lub kichania, ból staje się silniejszy.
Ściana brzucha jest bardzo wrażliwa na ucisk i napięta. Pacjenci często nie mają apetytu i skarżą się na nudności. Kolejnym objawem jest lekka gorączka.
Szybko zgłoś się do lekarza! Jeśli masz wrażenie, że Twoje dziecko może mieć zapalenie wyrostka robaczkowego, natychmiast zgłoś się do lekarza. Aby nie skomplikować diagnozy lekarza, nie podawaj przed badaniem żadnych środków przeciwbólowych. Jeśli leczenie nie zostanie podjęte w porę, istnieje ryzyko tzw. pęknięcia wyrostka. Stolec i bakterie mogą dostać się do jamy brzusznej i spowodować zapalenie otrzewnej, co może być niebezpieczne. Dziewczyny mogą nawet stać się bezpłodne.
3. Zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci: Jak pediatra stawia diagnozę
Chociaż zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci powinno być łatwe do zdiagnozowania na pierwszy rzut oka, w praktyce tak nie jest. Istnieją dwa wyzwania związane z rozpoznaniem zapalenia:
- Typowe objawy występują tylko u około połowy osób dotkniętych chorobą. Na przykład zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci może przebiegać z gorączką lub bez niej.
- Zwłaszcza młodsi pacjenci często nie są w stanie precyzyjnie zlokalizować bólu. Opisują dolegliwości tylko ogólnikowo i nie potrafią powiedzieć, gdzie one występują.
Lekarz stawia diagnozę poprzez badanie palpacyjne, pomiar temperatury i badanie ultrasonograficzne.
Ponieważ zwłaszcza u młodszych dzieci nie można dokładnie zlokalizować bólu i występuje on „tylko” w brzuchu, lekarz obejrzy nie tylko brzuch dziecka. Osłucha również klatkę piersiową i brzuch oraz zajrzy do gardła. Przy tym będzie uważnie obserwował Twoje dziecko i oceniał jego stan.
Ponieważ wstrząsy pogarszają ból w zapaleniu wyrostka robaczkowego, Twoje dziecko prawdopodobnie będzie musiało krótko skakać.
Ponadto mierzy się temperaturę pod pachami i w pośladkach , różnica jest również typowa dla stanu zapalnego. We krwi bada się wzrost liczby leukocytów. Palpacja odbytu również przyczynia się do diagnozy. Dzięki sonografii (badaniu ultrasonograficznemu) lekarz może określić postęp choroby. Opiera się to na ilości płynu, który już zgromadził się w jamie brzusznej. Jeśli jest to przewlekły stan zapalny, można również wykonać zdjęcie rentgenowskie ze środkiem kontrastowym.
4. możliwe są dwie formy terapii: przyjmowanie antybiotyków lub operacja.
W zależności od tego, jak wypadną badania, podejmowana jest decyzja o terapii. Z reguły istnieją dwie formy terapii: leczenie zachowawcze lub operacja.
4.1 W przypadku leczenia zachowawczego należy ściśle monitorować wartości krwi.
Rozpoznanie zapalenia wyrostka robaczkowego. Samodzielny test
Aby rozpoznać zapalenie wyrostka robaczkowego u dziecka, można sprowokować tzw. ból let-go za pomocą testu. Ból ten nie pojawia się po uciśnięciu brzucha, ale po zwolnieniu nacisku na lewe (!) podbrzusze. Test działa poprzez uciskanie palcem lewej strony brzucha przez 15-30 sekund, a następnie puszczanie. Jeśli dziecko odczuwa teraz ból po prawej stronie, wskazuje to na zapalenie wyrostka robaczkowego. Inną możliwością jest zaciśnięcie i rozciągnięcie kolana.
W terapii zachowawczej pacjenci otrzymują antybiotyki i muszą pozostać w łóżku. Jest to jednak możliwe tylko w przypadku niepowikłanego zapalenia, czyli jeśli dziecko ma zapalenie wyrostka robaczkowego. Jeśli lekarz zdecyduje się na tę terapię, w regularnych odstępach czasu będzie sprawdzana krew pod kątem wartości stanu zapalnego. Jeśli wartości nie poprawią się, a nawet wzrosną, operacja staje się coraz bardziej prawdopodobna.
4.2 Jeśli operacja jest konieczna, może być ona mało inwazyjna lub przez nacięcie.
Istnieją dwie możliwości operacji: operacja minimalnie inwazyjna z wykorzystaniem endoskopii oraz operacja konwencjonalna, podczas której wykonuje się nacięcie po prawej stronie poniżej pępka. Obie procedury wykonywane są w znieczuleniu ogólnym.
Decyzję o tym, którą metodę zastosować, podejmuje lekarz operujący.
Zaletą metody małoinwazyjnej jest to, że pacjent może zwykle wcześniej opuścić szpital. Z drugiej strony, sama operacja trwa nieco dłużej. Jeśli podczas operacji zostanie wykryty rozległy stan zapalny, chirurg w każdej chwili może przejść na metodę konwencjonalną.
Jak w przypadku każdej operacji, istnieje ryzyko ogólnego zakażenia, a w pewnych okolicznościach w jamie brzusznej może gromadzić się ropa. Pętle jelitowe mogą się sklejać, co jest spowodowane powstaniem blizny. W takim przypadku konieczna może stać się operacja uzupełniająca.
5 Dalsze lektury na temat zdrowia dziecka
- Ratay, Désirée (Author)
- Schlager, Celine (Author)
- Nolden, Annette (Author)