Przede wszystkim celem jest jak najszybsze zaprzestanie problematycznych zachowań.
Oprócz czystej terapii rozmownej, dzieci i młodzież muszą aktywnie zajmować się sobą, aby osiągnąć sukces. Praca domowa jest więc częstym narzędziem w metodzie terapii.
Istnieje wiele różnych przyczyn, które prowadzą do braku równowagi psychicznej. Jednak dzieci często czują się przytłoczone lub nieakceptowane.
Terapia behawioralna dla dzieci jest zawsze rozważana, gdy problemy występują w życiu codziennym lub w szczególnych sytuacjach. Istnieje jednak wiele różnych aspektów, które uzasadniają leczenie przez psychoterapeutę dzieci i młodzieży.
Czas trwania terapii silnie zależy od danego zachowania, jak również od przyczyny i aktywnej współpracy pacjenta.
W naszym artykule znajdą Państwo informacje o metodach terapii behawioralnej dla dzieci oraz dowiedzą się, w jakim stopniu koszty pokrywane są przez kasę chorych.
[button]Praktyczny poradnik terapii behawioralnej z dziećmi[/button]
Spis treści
1. terapia behawioralna dla dzieci jest zorientowana na cel
W swojej istocie każda terapia behawioralna dla dzieci i młodzieży polega na powstrzymaniu problematycznych zachowań. Psychoterapeuta dzieci i młodzieży ma trudne zadanie ustalenia, jaki problem kryje się za widocznym na zewnątrz zachowaniem.
Na przykład, jeśli dziecko cierpi z powodu separacji rodziców, może to wywołać lęk. Równie dobrze może się jednak zdarzyć, że dyskalkulia zostanie źle oceniona, a u dziecka wystąpią później zaburzenia lękowe w związku z lekcjami w szkole.
Aby terapia behawioralna dla dzieci zakończyła się sukcesem, ważne jest, aby zarówno dzieci i młodzież dotknięte tym problemem, jak i ich rodzice w sposób jak najbardziej otwarty podeszli do tej sytuacji.
Terapia może być obiecująca tylko wtedy, gdy dane problemy i myśli zostaną otwarcie wyrażone.
Wskazówka: Terapia behawioralna dla dzieci ma zawsze na celu to, że osoby dotknięte chorobą będą mogły wcześniej czy później same sobie pomóc.
2 Dzieci pod presją – współczesne zjawisko
W dzisiejszym świecie wymagania wobec dzieci rosną już w przedszkolu. Nowoczesna wczesna edukacja zaczyna się już od najmłodszych i często znacznie wzrasta.
W rezultacie wiele dzieci zmaga się z napiętym harmonogramem już w szkole podstawowej. Nauka instrumentu muzycznego, przynależność do klubu sportowego i normalne zobowiązania szkolne mogą szybko sprawić, że dzieci poczują się przytłoczone.
Jeśli presja staje się dla nich zbyt duża, prowadząc do ataków paniki lub innych dolegliwości psychosomatycznych, takich jak częste bóle głowy lub mdłości, pomóc może psychoterapeuta dzieci i młodzieży.
Podczas psychoterapii dzieci mają szansę ocenić swoją sytuację i spróbować uniknąć przyczyn nadmiernych wymagań.
Oczywiście jest to skuteczne tylko wtedy, gdy cała rodzina rozumie, że dziecko potrzebuje pomocy i nie dochodzi do dalszego budowania presji.
Rada: Im wcześniej podejmiesz działania w takiej sytuacji, tym skuteczniej możesz pomóc dziecku.
3 Psychoterapia pomaga dzieciom zaakceptować siebie
Terapia behawioralna dla dzieci polega zasadniczo na przełamaniu istniejących schematów myślowych i umożliwieniu pojawienia się nowych myśli. W ten sposób dzieci i młodzież są w stanie rozwiązać wewnętrzne konflikty i nauczyć się akceptować siebie takimi, jakimi są.
Oprócz czystej terapii behawioralnej dla dzieci często rozważana jest terapia systemowa. W tej formie terapii oprócz zachowania danego dziecka uwzględnia się również środowisko. Terapia systemowa częściowo odnosi się do czynników społecznych, takich jak szkoła lub kluby, ale głównie do rodziny, dlatego forma ta jest również nazywana terapią rodzinną.
W wielu przypadkach konflikty wewnątrzrodzinne prowadzą do problemów psychologicznych. Z drugiej strony oczywiście możliwe jest również, że dziecko popada w depresję, ponieważ jest często zastraszane w szkole lub ogólnie czuje się niezrozumiane.
Z drugiej strony niektóre dzieci zmagają się ze zbyt wysokimi oczekiwaniami wobec siebie, które narosły z czasem. Są bardzo rozczarowane, gdy zamiast piątki dostają czwórkę na świadectwie lub przegrywają mecz tenisowy.
Do pewnego stopnia, oczywiście, ta ambicja nie musi być leczona. Jeśli jednak prowadzi ona do głębokiego smutku, niezwykle silnych wybuchów złości lub długotrwałej frustracji, terapia behawioralna dla dzieci może pomóc zapanować nad własnym światem emocjonalnym i otrząsnąć się z nierealistycznych wymagań.
4. Terapia behawioralna dla dzieci wymaga wiele osobistej inicjatywy
Aktualne badania:
Metody terapii behawioralnej są stale weryfikowane i dalej rozwijane. Również Uniwersytet Techniczny w Dreźnie postawił sobie taki cel w badaniach.
Aby terapia była skuteczna, dzieci i młodzież muszą aktywnie współpracować. Oznacza to nie tylko, że podczas sesji powinni być otwarci i jak najszczerzej mówić o wewnętrznych konfliktach i problemach, ale także, że zadanie nie kończy się po sesji.
Terapia behawioralna, oprócz klasycznej terapii rozmownej, polega przede wszystkim na odrabianiu zadań domowych poprzez ćwiczenie określonych zachowań.
W ten sposób mają się zmienić zakorzenione już nawyki.
Czasami oznacza to, że dzieci i młodzież muszą zapisywać własne myśli w określonych sytuacjach. Niekiedy konieczne jest wykonywanie praktycznych ćwiczeń, które mają na celu nie tyle znalezienie przyczyny problemu, co raczej wyeliminowanie aktualnego problemu.
5. koszt terapii
Jeśli w przypadku dzieci lub młodzieży konieczna jest terapia behawioralna, to zarówno ustawowe, jak i prywatne kasy chorych pokrywają z reguły wszystkie koszty.
Warunkiem jest jednak to, że odpowiedni lekarz psychiatrii dziecięcej widzi odpowiednią konieczność przeprowadzenia takiej terapii.
W każdym razie przed rozpoczęciem terapii należy najpierw uzyskać zgodę na koszty od kasy chorych.
Jeśli oprócz terapii behawioralnej rozważana jest inna metoda terapii, kwestia kosztów zależy od rodzaju choroby i danego towarzystwa ubezpieczeniowego.
Na przykład terapia behawioralna może z pewnością pomóc dzieciom z ADHD, ale nie zawsze jest to opcja, którą kasa chorych sfinansuje w pierwszej kolejności.
Z drugiej strony koszty terapii traumatycznej są zawsze pokrywane, jeśli doszło do traumatycznego wydarzenia.
