Drgawki afektu występują u dzieci najczęściej w wieku od sześciu miesięcy do pięciu lat. Z powodu przesadnej reakcji na emocje, organizm reaguje omdleniem.
Z reguły takie skurcze afektu są niegroźne. Jednak, aby być po bezpiecznej stronie, należy wykluczyć poważne choroby, takie jak epilepsja.
Jeśli dziecko ma atak krzyku, należy zachować spokój i upewnić się, że dziecko jest bezpieczne.
Kiedy dzieci są rozzłoszczone i chcą dopiąć swego, zazwyczaj zaczynają płakać i krzyczeć. Mają nadzieję, że dzięki temu zachowaniu ich rodzice ustąpią i dostaną to, czego chcą. Niektóre dzieci są tak zdenerwowane, że przestają oddychać i mdleją. Te tak zwane spazmy afektu występują głównie u niemowląt i małych dzieci. Wyjaśniamy, jak dochodzi do tych napadów i dajemy wskazówki, jak najlepiej radzić sobie z drgawkami afektu u dzieci.
[button]Dalsza literatura na ten temat[/button]
Spis treści
1. spazmy afektu występują w wyniku złości lub bólu
Konwulsje afektuoddechowego, zwane również konwulsjami płaczu lub tantry, występują u dzieci w wieku od sześciu miesięcy do pięciu lat. Kolokwialnie zjawisko to nazywane jest również odstawieniem płaczu.
Skurcze afektywne należą do najczęstszych napadów niepadaczkowych występujących u niemowląt i małych dzieci. W Niemczech dotyczy to około 5% dzieci. Podczas gdy te afektywne drgawki występują tylko sporadycznie u niektórych niemowląt, większość innych dzieci ma częstsze napady. W przeciwieństwie do drgawek gorączkowych, nie ma fizycznej przyczyny.
Punktem wyjścia spazmu afektywnego jest zwykle emocjonalnie stresujące wydarzenie. Dziecko reaguje na nie nadmiernie, przez co zamyka się głośnia. Uniemożliwia to dopływ tlenu do płuc, co powoduje, że dziecko staje się niebieskie lub blade, a następnie traci przytomność.
Poniższe objawy są typowe dla skurczu afektywnego:
- błękitność
- Bladość
- Wstrzymanie oddychania
- Spadek ciśnienia krwi, spowolnienie bicia serca
- Sztywnienie ciała
- Nieprzytomność
- lekkie drgawki
Dla rodziców takie zdarzenie jest niezwykle szokujące. Zwłaszcza jeśli po raz pierwszy ich dziecko ma skurcze afektywne. Jednak podczas omdlenia organizm rozluźnia się, dzięki czemu dziecko szybko budzi się ponownie i zazwyczaj jest żywe jak myszka.
Nie odnotowano zgonów w wyniku tych drgawek. Drgawki afektywne nie powodują żadnych uszkodzeń neurologicznych.
O tym, na czym polegają drgawki afektywne, można też zobaczyć w tym filmie:
2. mieć poważne choroby wykluczone przez lekarza
Skurcze afektywne często występują od pierwszego roku życia, kiedy emocje takie jak złość, wściekłość czy strach wymykają się spod kontroli. Mimo że skurcze tantryczne nie są chorobami uznawanymi z medycznego punktu widzenia, należy skonsultować się z pediatrą, gdy skurcze pojawiają się u dziecka po raz pierwszy.
Aby móc postawić ostateczną diagnozę, konieczne są różne badania. Najpierw lekarz zapyta, kiedy i jak doszło do takiego afektywnego skurczu. W kolejnym badaniu lekarskim głównym celem jest wykluczenie innych chorób. Lekarz zwykle zleci wykonanie EEG i EKG, aby upewnić się, że nie jest to padaczka lub choroba serca.
Terapia zazwyczaj nie jest konieczna. U około 50 % dzieci skurcze afektywne ustępują najpóźniej w wieku czterech lat. W wieku ośmiu lat tylko około 17 % dzieci cierpi jeszcze na drgawki. Dzieci uczą się lepiej radzić sobie z emocjami, tak że w takich sytuacjach nie ulegają już tak silnym emocjom.
Wskazówka: Jeśli skurcze afektywne występują z powodu niedoboru żelaza, ulgę może przynieść podanie leków zawierających żelazo.
3. radzić sobie z napaścią w sposób spokojny i opanowany.
Napad psychogenny
Napad psychogenny to napad, który wynika z przyczyn emocjonalnych, a nie organicznych. Objawy są jednak podobne do tych, które występują przy napadzie padaczkowym.
Jeśli już wiesz, że Twoje dziecko cierpi na napady afektywne, powinnaś powiedzieć o tym wszystkim opiekunom, u których dziecko czasami przebywa. Wyjaśnij, że napady nie są niebezpieczne i miną same.
Nawet jeśli sytuacja jest szokująca, należy za wszelką cenę unikać paniki. Należy zachować jak największy spokój, zwrócić się do dziecka i w razie potrzeby wziąć je na ręce. Ten spokój będzie miał również pozytywny wpływ na reakcję dziecka.
Napady występują u dzieci znacznie rzadziej, jeśli rodzice zachowują spokój i natychmiast przechodzą do porządku dziennego. W żadnym wypadku nie wolno dopuścić do tego, aby skurcze afektywne były wykorzystywane jako środek nacisku.
Rada: Aby uniknąć omdlenia, pomocne może być głośne klaśnięcie w dłonie, dmuchnięcie w twarz dziecka lub przyłożenie zimnego kompresu na czoło.
Upewnij się również, że dziecko nie może upaść na twarde lub spiczaste przedmioty, jeśli straci przytomność. Ułóż dziecko w pozycji do odpoczynku i nie stosuj sztucznego oddychania. Jeśli potrzebujecie pomocy w tych sytuacjach, możecie oczywiście zawsze poprosić o wsparcie swojego pediatrę.
Uwaga: W żadnym wypadku nie wolno potrząsać dzieckiem w czasie drgawek afektywnych lub nieprzytomnym. Może to spowodować nieodwracalne uszkodzenie mózgu.
4) FAQs – Najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi
Czy muszę wezwać lekarza dyżurnego, jeśli moje dziecko cierpi na skurcz afektywny?
Jeśli poraz pierwszy Twoje dziecko ma skurcz afektywny, powinnaś wezwać lekarza pogotowia lub zgłosić się do pediatry, aby wykluczyć inne przyczyny. Jeśli dziecko po raz pierwszy ma histeryczny napad płaczu, nie należy wzywać lekarza pogotowia. Ponieważ, mimo że drgawki emocjonalne są bardzo szokujące dla wielu rodziców, są one zazwyczaj całkowicie nieszkodliwe. Zanim lekarz pogotowia przybędzie do domu, dziecko będzie już w pełni zdrowe.
Czy skurcze afektywne są uwarunkowane genetycznie?
Przyczyny skurczów afektywnych są nadal w dużej mierze nieznane. Jednak spazmy gniewu i krzyku występują częściej u chłopców, którzy są temperamentni, żywiołowi i mają silną wolę.
Ponieważ napady występują częściej w niektórych rodzinach, naukowcy zakładają, że występowanie jest również w dużej mierze dziedziczne. Badania na ten temat można znaleźć tutaj.
Jak mogę zapobiec wystąpieniu napadu?
Zasadniczo nie można zapobiec napadowi afektywnemu u dziecka. Ważne jest, aby nie ulegać każdemu życzeniu dziecka lub sytuacji z obawy przed kolejnym napadem.
Można jednak zadbać o to, aby unikać sytuacji, w których napady występują częściej. Ponadto reaguj w sposób spokojny i staraj się odwrócić uwagę dziecka innymi rzeczami.
5 Dalsza literatura na ten temat
- Schrag Hershberg, Rebecca (PhD, Founder and Psychologist, Little House Calls Psychological Services, New York, NY) (Author)
- Publishing, Modern (Author)