Władze często mają trudności z zajmowaniem się problemem krzywdzenia dzieci. W niektórych przypadkach nadal działają one zgodnie z hasłem „pomoc zamiast kary „, co przede wszystkim chroni sprawców i często w mniejszym stopniu pomaga poszkodowanym dzieciom.
Zasadniczo obszar wykorzystywania dzieci można podzielić na cztery grupy. Należą do nich: fizyczne znęcanie się nad dziećmi, seksualne wykorzystywanie dzieci chronionych, zaniedbanie (przede wszystkim fizyczne) oraz psychiczne znęcanie się nad dziećmi.
W zależności od ciężkości przestępstwa, sprawcy zazwyczaj otrzymują karę pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 10 lat. W przypadku poważnego gwałtu wyrok może wzrosnąć do maksymalnie 15 lat lub dożywotniego pozbawienia wolności.
Nawet jeśli poglądy społeczeństwa na wychowanie dzieci są bardzo zróżnicowane, to jednak istnieje zgoda co do tego, że w wychowaniu nie ma miejsca na przemoc wobec dzieci. Dlatego tym bardziej przeraża fakt, że w Niemczech co roku dochodzi do licznych przypadków znęcania się nad dziećmi.
W naszym artykule przyjrzymy się różnym formom znęcania się nad dziećmi, pokażemy, jakie konsekwencje prawne może mieć to dla sprawców i w jakim stopniu dzieci cierpią z rąk swoich rodziców.
[button]Dalsza lektura na temat skutków znęcania się nad dziećmi[/button]
Spis treści
1. znęcanie się nad dziećmi jest karalne
Dbanie o fizyczną i psychiczną integralność innych ludzi jest właściwie rzeczą oczywistą. Niemniej jednak nadużycia zdarzają się częściej, zwłaszcza w środowisku rodzinnym.
Szczególnie w okresie niemowlęcym i dziecięcym wiele dzieci jest zaniedbywanych. Niektóre dzieci cierpią na poważne niedożywienie, tak że interwencja władz jest niezbędna. Niestety, z powodu ostrego przeciążenia, czasami zdarza się nawet, że niemowlęta są wstrząsane na śmierć.
Według statystyk policyjnej prewencji kryminalnej krajów związkowych, a także rządu federalnego, w 2018 roku odnotowano łącznie 3 487 przypadków znęcania się nad dziećmi w rozumieniu § 225 kodeksu karnego. Wykres dotyczący przypadków znęcania się nad dziećmi można znaleźć tutaj.
Z dala od tych drastycznych przypadków, jednak nawet „zwykłe uderzenie w twarz” mieści się w zakresie znęcania się nad dziećmi. Duża część społeczeństwa nadal uważa, że „mały policzek” nigdy nie zaszkodził dziecku.
Jednak liczne badania i realia życia pokazują, że ten pogląd nie jest uzasadniony. Wręcz przeciwnie, dzieci często przez wiele lat odczuwają skutki takiego znęcania się.
Sposób, w jaki władze podchodzą do kwestii wykorzystywania dzieci, jest często problematyczny. W niektórych przypadkach nadal stosuje się hasło „pomoc zamiast kary „, które przede wszystkim chroni sprawców, a często mniej pomaga dzieciom.
2 Znęcanie się nad dziećmi dotyczy nie tylko przemocy fizycznej.
Prawo do wychowania bez przemocy:
Mimo że znęcanie się nad dziećmi od dawna jest karalne, zakaz stosowania przemocy znalazł się wyraźnie w § 1631 ust. 2 niemieckiego kodeksu cywilnego dopiero w 2000 roku.
Ze względu na mnogość różnych naruszeń wobec dziecka niełatwo jest znaleźć jednoznaczną definicję. Jeśli jednak miałaby powstać definicja znęcania się nad dzieckiem, to mogłaby ona wyglądać coś takiego jak poniżej:
Znęcanie się nad dzieckiem to każde świadome lub nieświadome naruszenie sprawności fizycznej, jak również psychicznej, które prowadzi do niekorzystnych skutków fizycznych lub psychicznych.
Prawne zakotwiczenie w kodeksie karnym można znaleźć w § 225 kodeksu karnego (złe traktowanie osób chronionych). Ponadto w przypadku znęcania się nad dzieckiem zastosowanie mogą mieć również §§ 221 – 229 StGB (uszkodzenie ciała i zabójstwo) oraz §§ 177 i 178 (gwałt i przymus).
Zasadniczo obszar wykorzystywania dzieci można podzielić na cztery szerokie grupy. Są to:
- Bezpośrednie fizyczne znęcanie się nad dziećmi
Kiedy pojawia się termin znęcanie się nad dziećmi, wiele osób w pierwszej kolejności myśli o tym, że rodzice biją swoje dzieci. Pod tym pojęciem kryje się każdy rodzaj przemocy fizycznej wobec dzieci. Spektrum sięga od uderzenia w twarz, poprzez pięści, aż po brutalne bicie przedmiotami. - Wykorzystywanie seksualne dzieci wymagających ochrony
Oprócz bezpośredniego gwałtu często dochodzi do wszelkiego rodzaju przymusu seksualnego. W tym przypadku rodzice lub opiekunowie zazwyczaj celowo wykorzystują potrzebę dziecka, aby zapewnić sobie milczenie. - Zaniedbanie (przede wszystkim fizyczne)
Zaniedbanie dzieci występuje zwłaszcza w sytuacjach nadmiernych wymagań. W najgorszym przypadku kończy się to śmiercią z powodu ostrego niedbalstwa. Zaniedbanie może mieć jednak również charakter psychologiczny, np. dzieci są stale pozostawiane same sobie, podczas gdy rodzice wychodzą na imprezy. - Psychiczne znęcanie się nad dziećmi
Obszar psychicznego znęcania się nad dziećmi obejmuje systematyczne lekceważenie dzieci. Zdania takie jak „Zrujnowałeś całe moje życie” lub „I tak nigdy nie byłeś dobry” bardzo utrudniają dzieciom pozytywny rozwój.
Wgląd w często trudną pracę policji można zobaczyć w tym raporcie:
3. konsekwencje prawne wobec sprawców
W zależności od ciężkości przestępstwa, sprawcy znęcania się nad dziećmi podlegają z reguły karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 10 lat. W przypadku ciężkiego gwałtu lub napaści seksualnej skutkującej śmiercią, kara może wzrosnąć do maksymalnie 15 lat lub dożywotniego pozbawienia wolności.
Niestety, liczba niezgłoszonych przypadków jest bardzo wysoka. Wiele przypadków molestowania dzieci nie zostaje więc nigdy upublicznionych. W niektórych przypadkach jednak pewne oferty terapeutyczne mają pomóc w stabilizacji rodziny, dzięki czemu celowo unika się konsekwencji karnych. W innych przypadkach dowody są niejednoznaczne lub zarzuty uległy już przedawnieniu.
Jednak w związku z dyskusją społeczną dotyczącą przedawnienia spraw o znęcanie się, w 2015 roku nastąpiła zmiana prawa, która daje ofiarom więcej czasu na zgłoszenie sprawy. Więcej informacji na temat wydłużenia okresu przedawnienia można znaleźć tutaj.
3.1 Dlaczego zawsze wydaje się, że po stronie władz jest porażka?
W wielu przypadkach, takich jak ten w Emsland, istnieją dowody na niepowodzenie władz. W szczególności często krytykuje się fakt, że mimo wyraźnych oznak, interwencja nastąpiła zbyt późno.
Jednak policja i urząd ds. młodzieży mają tylko ograniczone pole manewru w dochodzeniach bez wyraźnie uzasadnionych podejrzeń. Ponadto w niektórych przypadkach, jak wspomniano powyżej, najpierw oferuje się pomoc rodzinom, zanim dojdzie do zatrzymania lub postępowania karnego. Często błędy na kilku poziomach prowadzą do poważnych konsekwencji.
W tym miejscu wzywa się każdą osobę, aby w razie problemów zwróciła się do innej agencji, w celu wyjaśnienia jak największej liczby przypadków znęcania się nad dziećmi i szybkiego udzielenia im pomocy.
4. rozpoznać i zgłosić nadużycie wobec dziecka
Istnieje kilka wskazówek, które wskazują na wykorzystywanie dzieci. W szczególności, jeśli dziecko mówi ci o przemocy lub warunkach, które mogą wskazywać na zaniedbanie lub wykorzystanie seksualne, zdecydowanie powinieneś potraktować to poważnie.
Ponadto istnieje wiele innych możliwych oznak, które mogą wskazywać na wykorzystywanie dzieci:
- Częste siniaki, inne rany lub hospitalizacja mogą wskazywać na fizyczne znęcanie się. Innym możliwym znakiem jest to, że dzieci są zawsze ubrane w ubrania z długimi rękawami i unikają na przykład chodzenia na basen, a tym samym nie muszą pokazywać swojego ciała.
- Nagłe poważne zmiany w zachowaniu dzieci mogą wskazywać na psychiczne lub fizyczne znęcanie się. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy dzieci introwertyczne nagle stają się agresywne lub dzieci ekstrawertyczne całkowicie się wycofują. Gwałtowny spadek wyników w szkole lub nagły nawrót rozwoju (np. suche dziecko znów zaczyna się moczyć) to również możliwe oznaki.
- Dzwonek alarmowy powinien również zadzwonić, jeśli istnieją stałe oznaki zaniedbania. Należą do nich np. nieuporządkowany wygląd, zły stan pokoju dziecka, brak materiałów dydaktycznych, jedzenia lub pieniędzy na obiad w szkole lub częste nieobecności w szkole lub przedszkolu.
Uwaga: Wymienione oznaki mogą mieć oczywiście także inne przyczyny. Jeśli jednak zauważysz nagłe zmiany i masz uzasadnione podejrzenie o znęcanie się nad dzieckiem, zawsze powinieneś zgłosić to odpowiednim władzom.
Można zwrócić się do ośrodków pomocy dla młodzieży lub urzędów ds. młodzieży, jak również bezpośrednio do policji. Odpowiednie urzędy doradzą Państwu również, czy sensowne jest dalsze obserwowanie sprawy, czy też należy zgłosić ją bezpośrednio.
4.1 W przypadku podejrzenia o znęcanie się nad dziećmi szczególnym wyzwaniem są osoby pracujące z dziećmi.
Nie wszyscy mają częsty kontakt z dziećmi. Wychowawcy przedszkoli, pedagodzy szkolni oraz specjaliści w placówkach dla dzieci i młodzieży są wręcz prawnie zobowiązani do podjęcia działań, jeśli istnieją przesłanki, że dzieci znajdujące się pod ich opieką są maltretowane.
Oprócz sąsiadów, prowadzący grupy sportowe w klubach, a także lekarze w swojej praktyce lub w szpitalu powinni zwracać szczególną uwagę na to, czy nie ma oznak znęcania się nad dziećmi.
Zwłaszcza lekarze często odgrywają kluczową rolę w ujawnianiu przypadków wykorzystywania dzieci na tym etapie. Chociaż lekarze są z reguły zobowiązani do zachowania tajemnicy, nie dotyczy to odkrycia oznak wykorzystywania dzieci. Mogą oni raczej zawsze powołać się na uzasadnioną konieczność zgodnie z § 34 kodeksu karnego dla dobra dziecka.
5 Dalsza literatura dotycząca skutków znęcania się nad dziećmi
- Herrmann, Bernd (Author)
