Niepełnosprawność fizyczna może być wynikiem wady genetycznej lub jest wynikiem wypadku lub choroby.
Lista różnych rodzajów niepełnosprawności fizycznej u dzieci jest długa. Objawy i cechy charakterystyczne różnią się w zależności od obrazu klinicznego.
Różne rodzaje niepełnosprawności fizycznej wymagają również różnych terapii. Wsparcie jest w tym kontekście priorytetem.
Szok, że Twoje dziecko po wypadku musi znosić najcięższe upośledzenia fizyczne, jest co najmniej tak samo głęboki jak wtedy, gdy po urodzeniu dziecka otrzymujesz diagnozę, że Twoje dziecko ma wadę genetyczną i w przyszłości będzie musiało zmierzyć się z niepełnosprawnością. Jednak wchodzenie w stan szoku już teraz byłoby złym rozwiązaniem.
Pokazujemy możliwości i sposoby, jak można najlepiej wspierać dziecko z niepełnosprawnością ruchową.
[button]Dalsza literatura poradnicza dla rodziców[/button]
Spis treści
1 Spojrzenie na statystyki: niepełnosprawność fizyczna dotyczy 7,8 mln Niemców
Politycznie poprawne …
… jest określenie „osoby niepełnosprawne” lub (w wyjątkowych przypadkach) określenie „osoby niepełnosprawne”. Federalne Ministerstwo Pracy i Spraw Społecznych udostępnia w internecie informacje o prawach osób niepełnosprawnych, a także dysponuje wskazówkami badawczymi, jak np. aplikacją „Teilhabeberatung” („Doradztwo w zakresie uczestnictwa”), dostępną w departamencie ds. uczestnictwa i integracji.
Według Federalnego Urzędu Statystycznego 9,4 procent Niemców miało na koniec 2017 roku status „ciężko niepełnosprawnych”. Do tej kategorii zaliczają się wszyscy, którzy mogli udowodnić w urzędzie rentowym stopień niepełnosprawności wynoszący co najmniej 50. 23 procent ciężko niepełnosprawnych miało stopień niepełnosprawności 100, a dla 33 procent stopień niepełnosprawności wynosił 50. Wyrażając to w liczbach, te prawie dziesięć procent populacji to 7,8 miliona Niemców ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Lista tego, jakie rodzaje niepełnosprawności się za tym kryją, jest długa.
Dzieci i młodzież są rzadko dotknięte niepełnosprawnością. Przy dwóch procentach stanowią najmniejszą grupę dotkniętych tym problemem. Dla porównania: 44 procent osób o znacznym stopniu niepełnosprawności to osoby w wieku od 55 do 64 lat, 34 procent to osoby w wieku 75 lat i starsze.
1.1 Niepełnosprawność powstaje zazwyczaj w wyniku choroby
Istnieją również wartości statystyczne dotyczące przyczyn, które doprowadziły do niepełnosprawności:
- 88 procent osób o znacznym stopniu niepełnosprawności rozwinęło się po chorobie.
- Trzy procent osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności miało wrodzoną niepełnosprawność lub taką, która wystąpiła w pierwszym roku życia.
- Jeden procent osób o znacznym stopniu niepełnosprawności był wynikiem wypadku lub choroby zawodowej.
1.2 Najczęstszą formą ciężkiej niepełnosprawności jest niepełnosprawność fizyczna.
Najczęstszą formą znacznej niepełnosprawności jest niepełnosprawność fizyczna, której odsetek wynosi 59 procent. W 25 procentach przypadków ciężka niepełnosprawność wynika z układu narządów lub narządów wewnętrznych.
Rzadziej występują ograniczenia dotyczące rąk i nóg (12 procent) oraz tułowia i kręgosłupa (jedenaście procent). Ślepota lub upośledzenie wzroku (pięć procent), upośledzenie słuchu, zaburzenia mowy i zmysłu równowagi (cztery procent) oraz utrata obu piersi (dwa procent) plasują się w statystyce z tyłu.
Niepełnosprawność umysłowa i intelektualna, która czasami może również wpływać na inteligencję, występuje rzadziej (13 procent), a zaburzenia mózgowe również występują tylko w dziewięciu procentach przypadków.
2. niepełnosprawność fizyczna u dzieci może być wrodzona lub nabyta
Wiele wrodzonych niepełnosprawności rozpoznaje się dopiero w pierwszych miesiącach lub nawet latach życia dziecka, mimo że mogą być one spowodowane wrodzoną wadą genetyczną. Zanik mięśni jest jednym z wielu przykładów schorzenia, które jest spowodowane wadą genetyczną i skutkuje niepełnosprawnością fizyczną.
Ale są też inne choroby, które można rozpoznać bezpośrednio po urodzeniu dziecka, np. rozszczep kręgosłupa, czyli tzw. „otwarte plecy”. Charakterystyka poszczególnych niepełnosprawności fizycznych i umysłowych nie mogłaby być bardziej różna.
Z powodu własnego niewłaściwego zachowania, ale także po wypadku, może dojść do niepełnosprawności fizycznej
Niestety, czasami noworodek zostaje uszkodzony podczas porodu, na przykład z powodu ostrego niedoboru tlenu. Ryzyko ewentualnego upośledzenia jest również wysokie w przypadku porodów przedwczesnych. Dodatkowo te przyczyny mogą prowadzić do niepełnosprawności fizycznej:
- W trakcie ciąży Twoje niewłaściwe postępowanie może spowodować upośledzenie zdrowia nienarodzonego dziecka. Należą do nich palenie tytoniu, zażywanie narkotyków i nadużywanie leków. Również zbyt duża ilość alkoholu jest często winna fizycznemu i/lub psychicznemu upośledzeniu dziecka.
- Ciężka niepełnosprawność jest również bardzo częsta po wypadku. Twoje dziecko może być wtedy uzależnione od wózka inwalidzkiego, potrzebować Twojego wsparcia lub pomocy wyszkolonego personelu pielęgniarskiego, aby poradzić sobie w codziennym życiu.
- W przeszłości najczęstszą niepełnosprawnością fizyczną było polio. Dzisiaj można temu zapobiec poprzez odpowiednie szczepienia.
3. Wrodzoną niepełnosprawność u dzieci można rozpoznać po następujących objawach
Często zaraz po urodzeniu wszystko wygląda normalnie, a radość z nowego nabytku w rodzinie jest na pierwszym miejscu. Dopiero gdy rozwój postępuje i dziecko powinno zacząć się obracać lub siedzieć i raczkować samodzielnie, pojawiają się zaburzenia ruchowe.
Jeśli tak się stanie, całe Twoje życie nagle zostanie wywrócone do góry nogami i będziesz zadawać sobie pytanie: Co jest nie tak z moim dzieckiem? Czy jest to opóźnienie rozwojowe, czy rzeczywiście niepełnosprawność, mogą stwierdzić dopiero specjaliści w trakcie pierwszych lat życia. Należy również wyjaśnić inne objawy, takie jak opóźniona mowa i ciągły płacz. Być może mamy do czynienia z uszkodzeniem słuchu lub jego przewlekłym uszkodzeniem.
4 Jak radzić sobie z nabytą niepełnosprawnością u dziecka
Każdy chce dla swojego dziecka dobrego życia, a przede wszystkim zdrowia. Niestety, los zbyt często stawia na głowie przeszkody. Nawet krótka chwila nieuwagi – z Państwa strony lub ze strony kogoś, kto spowodował wypadek – może być czynnikiem wyzwalającym i to już się stało. Przykry wypadek, czy to w ruchu drogowym, czy może w czasie wolnym, zmienia wszystko i nic już nie jest takie samo. Nawet po udarze trzeba całkowicie przeorganizować życie swoje i dziecka.
Ale jak jako rodzice radzicie sobie w takiej sytuacji? Co musicie zrobić, aby Wasze dziecko mimo wylewu losu mogło prowadzić prawie normalne życie? Najważniejsze dla Twojego dziecka jest teraz jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia, terapii i wsparcia. Wszystkie poniesione koszty, czy to na pomoce takie jak wózek inwalidzki, czy też na edukację dziecka, są zazwyczaj pokrywane przez kasę chorych lub urząd opieki społecznej. Może się zdarzyć, że dziecko będzie musiało zapłacić także swoją część.
4.1 Praktyczne wskazówki: Jak Ty i Twoje dziecko możecie sobie radzić w życiu codziennym – z nabytą niepełnosprawnością fizyczną
- Nie bój się prosić przyjaciół lub sąsiadów o pomoc i wsparcie.
- Pomagaj dziecku w miarę możliwości w radzeniu sobie z niepełnosprawnością.
- Wzmacniaj jego wiarę w siebie, nie skupiając się na niepełnosprawności, ale na dziecku i waszej relacji z nim.
- Jeśli to konieczne, postaraj się przystosować swój dom, aby był dostępny dla dziecka, aby mogło się swobodnie poruszać.
- Wspieraj dziecko w akceptacji „bycia innym”, aby mogło żyć samodzielnie.
- Nadmierne matkowanie nie jest zbyt skuteczne, może mieć nawet negatywne skutki.
5 Twoje dziecko ma prawo do opieki, edukacji i wsparcia.
Chcesz tego, co najlepsze dla swojego dziecka, które z powodu niepełnosprawności fizycznej ma już większy plecak do noszenia niż niektóre inne dzieci? Wtedy przedszkole integracyjne może być dobrym rozwiązaniem. Jeśli chodzi o edukację szkolną, musisz również dobrze zbadać, co odpowiada ciału i umysłowi Twojego dziecka.
5.1 Przedszkole integracyjne może być właściwym miejscem dla Ciebie
Przedszkola lecznicze i integracyjne są przystosowane do potrzeb dzieci niepełnosprawnych. Są one pozbawione barier i oferują terapię zajęciową, fizjoterapię lub logopedię. W ten sposób Twoje dziecko uczy się w codziennym życiu przedszkolnym między dziećmi zdrowymi i niepełnosprawnymi.
5.2 Wasze dziecko ma prawo do edukacji szkolnej. Umożliwcie mu jak najlepsze wsparcie
Starannie wybierz odpowiednią szkołę i uzyskaj wsparcie ze strony władz oświatowych. W międzyczasie w bardzo wielu szkołach funkcjonują klasy integracyjne lub asystenci integracji. Niestety, mimo tych możliwości nie jesteście odporni na niezrozumienie ze strony innych rodziców ze zdrowymi dziećmi.
Niektórzy wręcz odmawiają zgody na wspólne nauczanie dzieci pełnosprawnych i niepełnosprawnych. Nie pozwól jednak, aby to Cię zniechęciło i pomyśl o swoim dziecku. Po ukończeniu szkoły istnieje możliwość rozpoczęcia, a także ukończenia praktyk zawodowych w warsztatach dla osób niepełnosprawnych. To, jakie możliwości ma Twoje dziecko, zależy od tego, jaką ma formę niepełnosprawności. Przy niepełnosprawności fizycznej – na przykład paraliżu po wypadku – Twoje dziecko nadal może odbyć praktykę zawodową, a nawet pójść na studia.
5.3 Wsparcie odbywa się również w odpowiednich formach terapii
Istnieje wiele sposobów, w jaki można wspierać i zachęcać dziecko. Mogą to być działania z zakresu terapii zajęciowej, terapii mowy lub terapii ruchowej. Ważną rolę odgrywa również fizjoterapia. Polega ona na ćwiczeniu sekwencji ruchowych. Terapia zajęciowa wspiera dziecko w rozwijaniu zaburzonych i nowych umiejętności. Ćwiczone jest również posługiwanie się wózkiem inwalidzkim lub innymi pomocami.
Rada: Porozmawiaj z lekarzem prowadzącym o tym, jaka forma terapii jest najlepsza dla Twojego dziecka. Nadal utrzymuj kontakty towarzyskie i angażuj w nie swoje dziecko. Ważne jest, aby Twoje dziecko rozwijało przyjazne relacje z innymi dziećmi.
6 Dalsze lektury dla rodziców
- Keli, Kim (Author)
- Coleman, Kelley (Author)
