Nauka chodzenia: ćwiczenie pierwszych kroków dziecka

Pierwsze kroki są absolutną atrakcją dla wielu rodziców. Ale kiedy jest ten czas, różni się w zależności od dziecka: niektóre raczkują wcześnie, inne potrafią siedzieć w pozycji pionowej szybciej niż ich koledzy z grupy maluchów, a jeszcze inne wypowiadają pierwsze słowa w wieku nieco ponad roku. Nie wywieraj więc na dziecku presji, jeśli nauka chodzenia zajmie mu trochę więcej czasu. Większość dzieci ucieka od rodziców szybciej niż by tego chciało.

W tym artykule wyjaśniamy, jakie są pierwsze kroki rozwojowe chodzenia i jak możesz wspierać swoje dziecko.

1. chodzenie zaczyna się już w łonie matki

Nawet jeśli jeszcze nie widzisz swojego dziecka, to od około 20 tygodnia ciąży będziesz czuła kopnięcia dziecka – pierwsze kopanie i bieganie już się zaczęło .

Już po urodzeniu, w pierwszych miesiącach dziecko wykazuje tzw. odruch płaczu, gdy jest stawiane w pozycji pionowej na twardym podłożu. Jednak jak wiele odruchów wczesnodziecięcych, które pediatra regularnie sprawdza podczas badań prenatalnych, również ten odruch zanika.

Następnie inne ruchy są w centrum rozwoju: dziecko ćwiczy turlanie się i pełzanie, raczkowanie i ślizganie się przez cały pierwszy rok życia, zanim spróbuje stanąć na własnych nogach. Nie ma ustalonej kolejności, którą dziecko musi przestrzegać, aby podążać za normalnym rozwojem. Każde dziecko rozwija pewne umiejętności motoryczne indywidualnie.

Niektóre pomijają raczkowanie całkowicie i podciągają się bezpośrednio z pieczęci na obiektach, aby tam stanąć, wciąż trochę chwiejnie na początku. Inne dzieci pełzają tylko do tyłu, a jeszcze inne zaczynają stawać i wskakiwać na uda rodziców już w wieku 8 miesięcy.

2 Przed chodzeniem przychodzi czas na stanie

Zanim niemowlęta będą mogły stać, ich mięśnie nóg muszą być wystarczająco silne. Niemowlęta ćwiczą to podczas leżenia i kopania, które możesz wspierać lekkim oporem rąk. Kiedy dziecko bezpiecznie obróci się z pozycji leżącej na brzuch, zaczyna podnosić głowę i wzmacniać mięśnie szyi. Możesz to ćwiczyć z dzieckiem codziennie od 3-4 miesiąca. Raczkowanie, raczkowanie i ślizganie się to ruchy, które dziecko będzie próbowało ćwiczyć przez następne 6 miesięcy. Możesz dać dziecku zachętę do raczkowania za pomocą jego ulubionej zabawki; nawet koc między dwoma krzesłami szybko staje się ekscytującym tunelem.

Ważne: Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, powinieneś sprawdzić swój dom pod kątem bezpieczeństwa dzieci od momentu, gdy dziecko zacznie raczkować, ponieważ nic nie jest bezpieczne dla tych małych odkrywców. Zwłaszcza gniazdka mogą mieć nieoczekiwany, ale bardzo niebezpieczny potencjał fascynacji.

Od 11 miesiąca życia dziecko zaczyna podciągać się na wszystkich dostępnych przedmiotach. Wszystko, co znajduje się w zasięgu dziecka, powinno być albo przeniesione w bezpieczne miejsce, jeśli jest źródłem zagrożenia, albo mocno przytwierdzone. Impuls dziecka do odkrywania jest stale narażony na nowe bodźce poprzez zmiany pozycji i jest maksymalnie stymulowany.

Po opanowaniu w pewnym stopniu stania około 13. miesiąca życia wiele dzieci zaczyna chodzić na palcach po niskich krawędziach stołów, komód i rogów kanapy. Pracują nie tylko nogi: Uchwyt zaciskowy również musi dobrze pracować, aby zabezpieczyć chwyt na początku. Pomóż dziecku w tym bocznym spacerze, biorąc je za rękę, chwaląc je i zawsze tworząc nowe zachęty, aby pod Twoim nadzorem odkrywało nowe, wyższe miejsca.

Od tej pory do swobodnego chodzenia jest już niedaleko.

3. na co należy zwrócić uwagę stawiając pierwsze kroki

W wieku około 15 miesięcy nie ma już możliwości zatrzymania dziecka. Dziecko zazwyczaj potrafi bez pomocy wstać z pozycji siedzącej i swobodnie stawia swoje pierwsze kroki. Wymaga to dużej koordynacji i koncentracji, bo trzeba znaleźć i utrzymać równowagę, przenieść ciężar ciała i dobrze dozować pęd. Zobaczysz wysiłek swojego dziecka, który czasem prowadzi również do tego, że dziecko chwilowo powraca do raczkowania.

Nawiasem mówiąc, przejście z raczkowania do chodzenia oznacza koniec niemowlęctwa i początek maluchów.

Nawet jeśli chcesz jak najbardziej zachęcić dziecko do niepohamowanej chęci ruchu, lekarze zdecydowanie odradzają tzw. chodziki dla niemowląt czy chodziki dla dzieci. Ryzyko urazu jest zbyt duże, ponadto dzieci nie rozwijają dobrych relacji z otoczeniem i może to prowadzić do wad postawy bioder i nieprawidłowego ustawienia stóp. Idealną pomocą jest mały wózek, który maluch może pchać po domu, a nawet po osiedlu, co zapewnia mu również dodatkowe wsparcie. Fajną zabawką są małe zwierzątka z kółkami, które dziecko może ciągnąć za sobą.

Oczywiście małe dzieci również raz na jakiś czas upadają podczas poznawania świata swoimi pierwszymi krokami. Jest to całkowicie normalne i powinno być traktowane przez Ciebie z należytą ostrożnością, bez odbierania dziecku zbyt dużej swobody, którą zyskało.

3.1 Wybór pierwszych butów

Pediatrzy i ortopedzi odradzają zbyt wczesne buty. Wiele z nich nie oferuje wystarczającej ilości miejsca na palce lub nie ma odpowiedniej wkładki, która podtrzymuje podeszwę. Aby stopa mogła się prawidłowo przetaczać i wykształcić prawidłowe ułożenie stopy, pozwól dziecku na buszowanie po domu w skarpetkach nubbingowych lub boso.

Jeśli jednak dzieci stale odkrywają świat zewnętrzny, nadszedł czas na solidne buty. Rodzice zazwyczaj nie mogą się pomylić z markami takimi jak Primigi, Elefanten czy Superfit, ponieważ skupiają się one nie tylko na wygodzie czy ładnym wyglądzie, ale także na bezpieczeństwie użytych materiałów. Niestety, w kolorach i wyściółkach często znajdują się substancje chemiczne (zwłaszcza chrom), które są szkodliwe lub nawet rakotwórcze. Dlatego Stiftung Warentest regularnie przeprowadza testy chodzików dla dzieci, które możesz obejrzeć w internecie. Jeśli stopa lub podeszwa Twojego dziecka jest nieprawidłowo ustaw iona, możesz zastosować specjalne wkładki, które pomogą to wyrównać. W tej sprawie chętnie doradzi Ci pediatra lub ortopeda.