Podstawową ideą Attachment Parenting jest obdarzenie dziecka jak największą ilością miłości od urodzenia, tak aby początkowo miało ono tylko pozytywne doświadczenia.
Ze względu na wysoką wartość karmienia piersią w Attachment Parenting, tendencja jest w kierunku długotrwałego karmienia piersią. Jednak to, czy długotrwałe karmienie piersią po pierwszym roku życia rzeczywiście ma pozytywne skutki, nie jest jednoznacznie udowodnione.
Jak prawie każda metoda wychowawcza, Attachment Parenting ma zalety i wady. Są one szczególnie widoczne w skrajnych formach interpretacji. Dlatego najlepiej jest samemu zdecydować, w jakim stopniu ufamy danemu nauczaniu.
Rodzicielstwo bliskości to metoda wychowawcza, która wyraźnie stawia na pierwszym planie potrzeby dziecka. Ale czy attachment parenting rzeczywiście ma sens? I jak sprawdza się w codziennym życiu?
W naszym artykule zagłębiamy się w koncepcję Attachment Parenting i pokazujemy jakie zalety i wady niesie ze sobą ta forma wychowania.
[Kup Poradnik Rodzicielstwa Atakującego [/button]
Spis treści
1. zbudować silną więź z własnym dzieckiem
Podstawowym założeniem attachment parenting jest obdarzenie dziecka jak największą ilością miłości od urodzenia, tak aby początkowo miało ono tylko pozytywne doświadczenia. Rodzicielstwo oparte na potrzebach skupia się na pragnieniach dziecka.
Zasady tego modelu to przede wszystkim wspieranie silnej więzi między rodzicami a dzieckiem. W praktyce wygląda to zwykle jak intensyfikacja relacji przede wszystkim z matką.
Karmienie piersią jest istotnym aspektem bliskości, więc ojcowie po prostu nie mogą zająć tego miejsca, nawet jeśli by chcieli.
Właściwie pozytywna idea podstawowa spotyka się jednak również z krytyką, ponieważ koncepcja jest bardzo ściśle zaprojektowana i ma w ten sposób umożliwić niemowlętom zaspokojenie wszystkich ich potrzeb.
Rada: Liczne badania potwierdzają, że dobra więź między rodzicami a dziećmi ma pozytywny wpływ na ogólny rozwój.
Stanowi ona podstawę, że tak powiem, wychowania, które się na niej opiera.
2 Wdrożenie koncepcji Attachment Parenting wymaga wiele czasu.
Metoda Attachment Parenting sięga pediatry Williama Searsa, który w swojej książce wydanej już w 1982 roku stawia na intensywną relację rodzic-dziecko. Jednak podejścia do attachment parenting istnieją znacznie dłużej. Szczególnie w okresie powojennym podejścia do bliższego wychowania charakteryzującego się miłością i przywiązaniem coraz częściej pojawiały się w teorii wychowania.
Wszystko to można jednak osiągnąć tylko przy dużym poświęceniu i cierpliwości. Rodziny wielodzietne szybko osiągają tu granicę, jeśli chcą każdemu małemu dziecku poświęcić tyle samo uwagi.
W kolejnych akapitach przedstawimy pokrótce zalety i wady Attachment Parenting. Jeśli chcielibyście dowiedzieć się więcej o metodzie dr Sears, możecie przeczytać ją tutaj w oryginalnej wersji angielskiej.
Pozytywną osobistą ocenę modelu Attachment Parenting możesz zobaczyć w tym filmie na YouTube:
2.1 Bliski kontakt z ciałem jest ważny od samego początku
Związek między matką a dzieckiem zaczyna się rozwijać zaraz po urodzeniu. Poprzez bliski kontakt fizyczny dzieci uczą się w tej fazie imprintingu, gdzie jest ich miejsce i kto je wspiera.
Karmienie piersią jest nierozerwalnie związane z dziecięcą potrzebą bliskości. Oprócz aspektu przyjmowania pokarmu, intensyfikuje się wzajemna więź.
Ze względu na duże uznanie dla karmienia piersią w attachment parenting, tendencja jest w kierunku długotrwałego karmienia piersią. Jednak to, czy długotrwałe karmienie piersią po pierwszym roku życia rzeczywiście ma pozytywne skutki, nie jest jednoznacznie udowodnione.
Istnieją jednak liczne badania, które przynajmniej sugerują, że przedłużone karmienie piersią może mieć pozytywny wpływ na rozwój.
Ponadto, bliski kontakt fizyczny powinien istnieć nie tylko w czasie karmienia piersią, ale przez prawie cały dzień. Szczególnie w pierwszych miesiącach życia niezwykle ważne jest, aby zapewnić niemowlętom wystarczającą bliskość, twierdzi Sears.
Dlatego wielu rodziców sięga po chusty do noszenia dzieci, aby mieć pewność, że ich dziecko jest blisko nich, nawet podczas prac domowych lub gdy idą na spacer.
Jednak ta zasadniczo zaspokajana potrzeba bliskości może stać się problematyczna, gdy dziecko uczy się samodzielnego zajmowania się sobą. Prawie nie mają okazji do raczkowania i odkrywania swoich zdolności fizycznych, ponieważ cały dzień spędzają w ramionach.
Rada: Jeśli popierasz model Attachment Parenting, staraj się stwarzać dziecku okazje do samodzielnego wypróbowywania rzeczy. Bliskość jest dobra, ale tłamszenie bliskości jest złe.
2.2 Spanie i płacz – mało który temat budzi większe kontrowersje
Ostatecznym celem w Attachment Parenting jest to, aby niemowlęta w ogóle nie płakały, ponieważ wszystkie ich potrzeby są zaspokojone. W praktyce jednak nie jest to wykonalne. Każde dziecko ma teraz i wtedy jakiś problem i odpowiednio głośno się wyraża.
To nie jest problem i nie powinno prowadzić do natychmiastowego zwątpienia w siebie i swoje możliwości. W ramach edukacji zorientowanej na potrzeby ważne jest raczej, aby dzieci krzyczały jak najmniej i aby krzyk nie był świadomie akceptowany.
Aby wzmocnić więź, dzieci idealnie śpią w łóżku rodziców w attachment parenting i nie muszą najpierw uczyć się spać we własnym łóżku.
Trening snu jest konsekwentnie odrzucany, mimo że jest szeroko stosowany w dziedzinie wychowania dzieci.
2.3 Dzieci powinny decydować
Karanie nie jest zawarte w koncepcji Attachment Parenting. Dzięki pełnej miłości i szacunku relacji dzieci powinny być w stanie stopniowo same rozpoznawać i szanować potrzeby innych.
Jednak szczególnie w tym momencie teoria ta osiąga swoje granice. Głównym problemem jest to, że dzieci nie postrzegają rodziców jako autorytetów.
W zasadzie współpraca ma wystarczyć, by pokazać dzieciom granice. W praktyce jednak często zdarza się, że bynajmniej nie każde dziecko reaguje na drobne gesty, co może prowadzić do poważnych sporów.
Problematyczny jest również czas przejścia między fazą, w której każda potrzeba dziecka jest zaspokojona, a momentem, w którym dzieci muszą się nauczyć, że wszystko ma swoje granice i że dotyczą one również ich samych.
3 Zalety i wady attachment parenting
Jak prawie każda metoda wychowawcza, Attachment Parenting ma zarówno zalety, jak i wady. Są one szczególnie widoczne w skrajnych formach interpretacji. Najlepiej więc samemu zdecydować, w jakim stopniu ufamy tej nauce lub po prostu wykorzystać niektóre pomysły jako sposób na wdrożenie jej w wychowanie swoich dzieci.
Poniżej znajdziesz krótkie zestawienie najważniejszych zalet i wad:
- bliska więź między matką a dzieckiem
- mało płaczu, ponieważ wychowanie jest nastawione na zaspokajanie potrzeb
- prawie nie ma problemów z zasypianiem, ponieważ dziecko pozostaje w pobliżu
- dzieci poznają harmonijne i pełne miłości relacje między sobą
- Dłuższe karmienie piersią jest dobre dla zdrowia i stosunkowo tanie.
- Często mniejsza jest bliska więź między ojcem a dzieckiem
- zajmuje dużo czasu
- potrzeby matki lub rodziców muszą zejść na dalszy plan
- Nie ma prawie żadnego czasu dla was dwojga
- Dzieci zazwyczaj znacznie później stają się samodzielne
- częste karmienie piersią jest wyczerpujące i utrudnia regularną codzienną rutynę
4. Kup poradnik o rodzicielstwie bliskości
- Sears RN, Martha (Author)
- Hoffman, Kent (Author)
- Hughes, Daniel A. (Dyadic Developmental Psychotherapy Institute) (Author)