Model berliński opiera się na zorientowanej na potrzeby aklimatyzacji w świetlicy. Powinna ona przebiegać łagodnie i stopniowo.
Niektóre dzieci potrzebują tylko sześciu dni, aby się zaaklimatyzować, inne potrzebują kilku tygodni, aby przyzwyczaić się do rozłąki z rodzicami.
Aby proces aklimatyzacji przebiegał sprawnie, należy spełnić pewne podstawowe wymagania.
Pierwszy dzień w przedszkolu lub żłobku jest czymś wyjątkowym zarówno dla rodziców jak i dzieci. Większość dzieci nie jest przyzwyczajona do rozłąki z rodzicami i przebywania przez dłuższy czas z obcymi ludźmi. Model berliński ma za zadanie ułatwić dzieciom zadomowienie się w przedszkolu. Ale jak działa ta koncepcja?
W tym artykule chcielibyśmy przedstawić Państwu Model Berliński. Wyjaśniamy koncepcję i szczegółowo opisujemy, jak powinien przebiegać proces aklimatyzacji. Na koniec przedstawiamy najważniejsze zalety i wady tej koncepcji.
[button]Kup poradnik dotyczący aklimatyzacji[/button]
Spis treści
1. model berliński jest koncepcją opartą na potrzebach
Model berliński według Paula Heimanna
Imienny Model Berliński według Heimanna, czyli Berlińska Szkoła Dydaktyki, to koncepcja dydaktyczna, która jest wykorzystywana w szkołach i przy planowaniu lekcji. Ma ona na celu pomóc nauczycielom w analizie ich własnego nauczania.
Model Berliński został opracowany w latach 80. przez Institut für angewandte Sozialisationsforschung/frühe Kindheit e.V. (infas). Koncepcja ta bazuje na teorii przywiązania Johna Bowlby’ego, która opiera się na założeniu, że podstawowym fundamentem jest bliska więź między matką a dzieckiem.
Dziecko spędza cały dzień z rodzicami, dlatego są oni najbliższymi i często jedynymi postaciami przywiązania. Dzieci w wieku od 0 do 3 lat rzadko są oddzielone od rodzica na dłużej niż kilka godzin dziennie.
Jednak według danych Federalnego Urzędu Statystycznego około 85% rodziców dzieci poniżej trzeciego roku życia korzysta obecnie z opieki w odpowiedniej placówce. Ponieważ dzieci są jeszcze bardzo małe, aklimatyzacja w ośrodku opieki dziennej powinna być szczególnie łagodna.
Celem modelu jest umożliwienie dziecku jak najlepszego zadomowienia się w żłobku lub przedszkolu, aby rozstanie z rodzicami było łatwiejsze. Nie można przewidzieć, jak długo trwa proces zadomawiania się dzieci. Podczas gdy niektóre dzieci czują się dobrze w placówce już po sześciu dniach, innym może to zająć nawet trzy tygodnie.
Długość okresu adaptacji zależy w dużej mierze od wcześniejszych doświadczeń dzieci w zakresie łączenia się w pary.
2 Nacisk kładziony jest na stopniową aklimatyzację w świetlicy.
Większości dzieci bardzo trudno jest na początku pożegnać się z rodzicami. W wielu miejscach rodzice otrzymują wskazówkę, że szybkie pożegnanie jest najłatwiejsze. Twórcy Modelu Berlińskiego nie podzielają jednak tego poglądu. Są zdania, że najlepiej sprawdza się osiedlenie wspomagane przez rodziców.
W ten sposób dziecko łagodnie i stopniowo przyzwyczaja się do nowego otoczenia i wychowawców, którzy są mu jeszcze obcy. Proces aklimatyzacji dzieli się na następujące fazy:
- Faza podstawowa: W ciągu pierwszych trzech dni rodzic towarzyszy dziecku w placówce przez około jedną do dwóch godzin. W tym czasie wychowawca może obserwować dziecko i nawiązać wstępny kontakt. Najlepiej udaje się to poprzez zabawę. Rodzic powinien ponownie zadbać o to, aby bawić się tylko z własnym dzieckiem i przekazać mu poczucie bezpieczeństwa.
- Faza separacji: Czwarty dzień rozpoczyna się podobnie jak pierwsze trzy dni. Jednak rodzic po pewnym czasie wychodzi na krótko z pokoju. Jeśli dziecko reaguje w panice, rodzic powinien wrócić po około 2 minutach. Jeśli jednak dziecko da się uspokoić przez wychowawcę, pierwsza faza separacji powinna trwać około 30 minut. Ważne jest, aby matka lub ojciec nie wymknęli się po prostu, ale pożegnali się z dzieckiem.
- Faza stabilizacji: w tej fazie najważniejsze jest, aby dzieci nauczyły się budować relację z wychowawcami. Podczas gdy rodzic coraz bardziej się wycofuje, wychowawcy przejmują rolę opiekuna. Fazy separacji wydłużają się coraz bardziej. Jeśli jednak pierwsza próba separacji nie poszła tak dobrze, warto odczekać około tygodnia przed podjęciem kolejnej próby separacji.
- Faza końcowa: Gdy tylko dzieci zaakceptują wychowawców jako swoich nowych opiekunów, rodzice nie muszą już przebywać w placówce. Ważne jest jednak, aby byli cały czas dostępni.
Na poniższym filmie można jeszcze raz zobaczyć, jak powinna przebiegać aklimatyzacja według modelu berlińskiego:
https://www.youtube.com/watch?v=dhwQj578Srw&
3. stworzyć optymalne warunki ramowe
Aby proces osadzania przebiegał prawidłowo, rodzice powinni być wcześniej szczegółowo poinformowani o procedurze. Z reguły przy tej okazji odbywa się rozmowa z wychowawcami i kierownictwem świetlicy. Wymiana zdań jest jednak ważna nie tylko dla rodziców, ale również dla wychowawców, ponieważ już podczas tego procesu mogą oni uzyskać obraz dziecka.
Aby proces osiedlania przebiegał prawidłowo, rodzice powinni zadbać o to, aby w okresie osiedlania nie doszło do zmiany opiekuna. Nawet jeśli oboje rodziców łączy silna więź z dzieckiem, w okresie zasiedlania powinien towarzyszyć tylko jeden rodzic. To samo dotyczy opiekuna w żłobku. W najlepszym przypadku w pierwszym okresie opiekę nad dzieckiem sprawuje tylko jeden wychowawca.
Naukowcy stwierdzili w różnych badaniach, że faza osiedlenia jest bardzo ważna dla dalszego przebiegu czasu przedszkolnego.
W przypadku braku lub niepomyślnego przebiegu fazy osiedlania mogą wystąpić następujące problemy:
- dzieci nie czują się komfortowo w placówce
- częściej chorują
- wykazują problemy z przyjmowaniem pokarmów i/lub zaburzeniami snu
Wskazówka: W żadnym wypadku nie należy podejmować pierwszej próby separacji w poniedziałek. Specjalne okazje, takie jak urodziny czy obchody karnawału, również nie są odpowiednie dla tej fazy.
4. Berliński model aklimatyzacji wymaga dużo czasu i cierpliwości.
Mimo że model berliński ma wiele zalet, zawsze pojawia się krytyka. Jednak większość tej krytyki nie odnosi się do samej koncepcji, ale do słabego wdrożenia w różnych placówkach.
W dalszej części artykułu chcielibyśmy przedstawić najważniejsze zalety i wady modelu berlińskiego Settling-in.
- Rodzice otrzymują dokładny plan, jak będzie przebiegał proces osiedlania się.
- dziecko jest przyzwyczajane do nowej sytuacji powoli i łagodnie
- długość okresu adaptacyjnego jest dostosowana do każdego dziecka indywidualnie
- Proces aklimatyzacji według modelu berlińskiego jest bardzo czasochłonny.
- Realizacja w placówkach wsparcia dziennego jest często niewystarczająca (brak wykwalifikowanej kadry, zły stosunek ilościowy personelu itp.)
- W niektórych placówkach wymagania czasowe są bardzo sztywne.
Wskazówka: Dobrą alternatywą dla przedszkoli i świetlic jest opieka dzienna. Tutaj opiekunka opiekuje się maksymalnie pięciorgiem dzieci.
5. kup przewodnik po osiedlaniu się w przedszkolu
- Anonymous (Author)
- Fink, Heike (Author)
