- Terapia hormonalna może być przeprowadzona, jeśli kobiety cierpią na problemy z płodnością.
- Terapia ta jest często etapem wstępnym do sztucznego zapłodnienia.
- Koszty terapii hormonalnej są pod pewnymi warunkami pokrywane przez kasę chorych.
Jeśli pragnienie posiadania dziecka pozostaje niespełnione, jest to czasem spowodowane problemami z płodnością u mężczyzny lub kobiety. Dzięki terapii hormonalnej można jeszcze osiągnąć ciążę. Tutaj można dowiedzieć się wszystkiego o procedurze i kosztach terapii hormonalnej.
Spis treści
1. jak działa terapia hormonalna w ciąży
Jeśli para stara się o poczęcie dziecka maksymalnie przez rok i nie przynosi to rezultatów, zarówno kobieta, jak i mężczyzna, jeśli zechcą, zostaną przebadani pod kątem problemów z płodnością.
W tym celu kobieta jest badana regularnie w określonym czasie.
Skupia się na obserwacji cyklu (monitorowanie cyklu). Kiedy występuje owulacja? Jak przebiega cykl? Poprzez regularne badania, np. za pomocą USG lub poprzez badania krwi, w których mierzone są poziomy hormonów we krwi, lekarze sprawdzają, jak dojrzewa pęcherzyk jajowy i jak rośnie wyściółka macicy. Jeśli są tu widoczne trudności, szybko można postawić diagnozę.
2. przyczyna problemów z płodnością: Równowaga hormonalna
Terapia hormonalna może być szczególnie skuteczna w przypadkach, gdy zaburzenia równowagi hormonalnej prowadzą do słabej płodności. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy organizm kobiety produkuje zbyt dużo prolaktyny (odpowiedzialnej za wzrost gruczołu piersiowego) lub hormonów męskich.
2.1 Podwyższony poziom prolaktyny
W tym stanie (hiperprolaktynemia) podwyższony poziom prolaktyny negatywnie wpływa na pracę jajników u nieciężarnej kobiety, powodując spadek płodności. Normalnie, hormon ten stymuluje produkcję mleka u nowej matki i tłumi owulację.
Przyczyną wysokiego poziomu prolaktyny mogą być choroby tarczycy lub, w najgorszym przypadku, guz przysadki mózgowej. Przyczyną może być również przyjmowanie leków, które wpływają na poziom prolaktyny.
2.2 Podwyższony poziom męskich hormonów
Zbyt wysoki poziom męskich hormonów (androgenów) można również leczyć m.in. za pomocą terapii hormonalnej. Do męskich hormonów należą testosterony i DHEA-S.
Normalnie hormony te są potrzebne do produkcji estrogenów. Ale jeśli jest zbyt wiele męskich hormonów, zakłócają one funkcjonowanie jajników i może rozwinąć się zespół policystycznych jajników (PCO).
W jajnikach rozwijają się torbiele, które z kolei zaburzają prawidłowy cykl i prowadzą do niepłodności. Nadmiar androgenów prowadzi również do widocznych zmian. Pojawia się zwiększony wzrost włosów na rękach, nogach i w okolicach narządów płciowych, trądzik i wypadanie włosów.
Kobiety, które chcą mieć dzieci, a cierpią zarówno na nadprodukcję męskich hormonów płciowych, jak i na poważną otyłość, nie muszą koniecznie poddawać się terapii hormonalnej.
W takim przypadku w pierwszej kolejności zalecana jest redukcja masy ciała. Może to doprowadzić do normalizacji gospodarki hormonalnej, a tym samym do zdrowej płodności.
2.3 Leczenie hormonalne w przypadku niewydolności jajników
ICSI i IVF
Intracytoplazmatyczne wstrzykiwanie plemników (ICSI) polega na dodaniu plemnika do komórki jajowej, podczas gdy zapłodnienie in vitro wykorzystuje wiele plemników do zapłodnienia.
Oprócz zbyt dużej ilości hormonów, również zbyt mała ich ilość może prowadzić do problemów z płodnością. Jeśli kobieta cierpi na pierwotną niewydolność jajników, produkowana jest mniejsza ilość estrogenów. Niewydolność jajników nazywana jest również przedwczesną menopauzą.
W organizmie nie ma już dostępnych pęcherzyków jajowych, co oznacza, że owulacja nie jest już możliwa. Widocznym znakiem tego jest brak miesiączki. Niewydolności jajników nie da się wyleczyć, dlatego ciąża jest możliwa tylko w rzadkich przypadkach.
Jedyną możliwością jest terapia hormonalna wspomagająca zajście w ciążę, polegająca na podawaniu estrogenów, które mogą być w stanie przywrócić czynność jajników.
Inne przyczyny obniżonej płodności to nieregularne cykle miesiączkowe, zaburzenia czynności tarczycy i niewydolność lutealna.
3. procedura terapii hormonalnej
W zależności od diagnozy, terapia hormonalna może być podawana w różny sposób. Zazwyczaj do podawania specjalnych hormonów stosuje się tabletki lub zastrzyki.
- Przygotowanie: Podczas diagnozy monitorowany jest już cykl kobiety dotkniętej chorobą. Oznacza to, że wiadomo już, jaki jest przebieg cyklu. Aby lepiej określić, kiedy należy rozpocząć terapię hormonalną, kobiecie podaje się czasem tabletki. W ten sposób można optymalnie obliczyć początek terapii
- Rozpocząćod miesiączki: Kiedy rozpoczyna się kolejna miesiączka, kobieta otrzymuje w pierwszych trzech dniach wysokie dawki hormonów, które mają stymulować produkcję pęcherzyków jajowych. Hormony są podawane w postaci tabletek lub wstrzykiwane pod skórę brzucha, biodra lub uda.
- Monitorowane dojrzewanie jajeczka: Po trzech dniach podawania hormonów, kobieta jest ściśle monitorowana. Przez pięć dni stosuje się badanie ultrasonograficzne, aby sprawdzić, czy jajka dojrzewają optymalnie. Za pomocą badań krwi sprawdza się poziom hormonów, czyli to, czy terapia hormonalna działa.
- Usunięcie jajeczek: Gdy pęcherzyki jajowe dojrzeją jak najlepiej, wyzwalana jest owulacja za pomocą specjalnego hormonu, ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej. Teraz jaja mogą zostać pobrane, co wymaga niewielkiej operacji.
- Zapłodnienie poza organizmem: Po pobraniu jajeczek można je zapłodnić poza organizmem za pomocą plemników, które zostały wcześniej pobrane od ojca. Następnie po pewnym czasie są one ponownie wprowadzane do organizmu kobiety.
| Zapłodnienie | ICSI | IVF | |
|---|---|---|---|
| Procedura | Najpierw terapia hormonalna, następnie plemniki wstrzykiwane są bezpośrednio do macicy. | W przeciwieństwie do IVF, plemnik jest wstrzykiwany bezpośrednio do komórki jajowej. | Pierwsza terapia hormonalna. Plemniki pobrane od mężczyzny łączą się z jajkiem kobiety w małym naczyniu – poza organizmem. Z tego uzyskuje się kilka zapłodnionych jajeczek, które wszczepia się kobiecie. |
| Zastosowanie | Para nie może odbyć stosunku seksualnego, zdolność mężczyzny do poczęcia jest ograniczona, śluz szyjki macicy uniemożliwia implantację plemników | Brak nasieniowodów, zablokowanie przewodów nasiennych, przeciwciała przeciw plemnikom w płynie nasiennym, zaburzenia w tworzeniu plemników | Endometrioza, uszkodzenie jajowodów, ograniczona zdolność mężczyzny do poczęcia. |
4. skutki uboczne terapii hormonalnej
Hormony robią w naszym organizmie wiele rzeczy. Jeśli za pomocą terapii hormonalnej zaburzymy wrażliwą równowagę hormonalną, mogą pojawić się niepożądane skutki uboczne.
Do częstszych skutków ubocznych terapii hormonalnej należą uderzenia gorąca, bóle głowy, nastroje depresyjne i zawroty głowy, efektem mogą być również zaburzenia widzenia.
Równie groźna sytuacja może mieć miejsce, gdy rozwinie się zespół hiperstymulacji jajników (OHSS).
W tym przypadku na skutek terapii hormonalnej powstaje zbyt wiele pęcherzyków, co może prowadzić do wzdęcia brzucha, bólu i nudności, a nawet duszności.
Uwaga: W przypadku wystąpienia skutków ubocznych należy niezwłocznie poinformować lekarza prowadzącego, aby nie doszło do stanu zagrażającego zdrowiu.
5) Gdzie przeprowadza się terapię hormonalną?
Jeśli pojawia się chęć posiadania dziecka, kobieta lub para najpierw odwiedza leczącego ich ginekologa. Po odstawieniu lub zrezygnowaniu ze środków antykoncepcyjnych, najpierw czekają, czy ciąża pojawi się samoistnie.
Jeśli po roku to nie nastąpi, para pragnąca dziecka jest zwykle kierowana do kliniki leczenia niepłodności z odpowiednim doświadczeniem. Tam przeprowadza się wszystkie niezbędne badania, aby znaleźć przyczynę niepłodności. Następnie, w razie potrzeby, rozpoczyna się odpowiednią terapię (hormonalną) w celu zajścia w ciążę.
Ile kosztuje terapia hormonalna?
Koszty leczenia niepłodności, a zwłaszcza terapii hormonalnej są zróżnicowane. Zasadniczo pary pragnące mieć dzieci są wspierane finansowo przez ustawowe i prywatne ubezpieczenia zdrowotne. Zasadniczo obowiązują następujące warunki (częściowego) pokrycia kosztów:
- Para musi być małżeństwem
- wiek kobiety: 25-40 lat, wiek mężczyzny: 25-50 lat
- Przedłożenie szczegółowego planu leczenia przez klinikę leczenia niepłodności
6.1 Pary posiadające ubezpieczenie ustawowe
W przypadku par posiadających ustawowe ubezpieczenie zdrowotne koszty ustalenia przyczyny, jak również pierwszego doradztwa w klinice leczenia niepłodności są pokrywane w całości. Jeśli zostanie stwierdzone, że kobieta ma tylko kilka problemów z udanym zapłodnieniem i że wystarczy sama terapia hormonalna, wówczas koszty terapii hormonalnej pokrywane są w całości.
Jeśli już od początku wiadomo, że terapia hormonalna jest tylko pierwszym krokiem na drodze do ciąży i kobieta potrzebuje dalszego leczenia metodami takimi jak inseminacja lub sztuczne zapłodnienie, wówczas koszty pokrywane są z reguły do 50 procent przez kasę chorych.
Na przykład w przypadku zapłodnienia in vitro średni koszt wynosi 3.000 euro za zabieg/cykl. Do tego dochodzi przygotowawcza terapia hormonalna i koszty doradztwa. Często pokrywane są koszty maksymalnie trzech prób/cykli.
6.2 Pary ubezpieczone prywatnie
Pary ubezpieczone prywatnie zazwyczaj nie muszą być małżeństwem, aby otrzymać zwrot części lub całości kosztów. Ponadto często otrzymują wsparcie finansowe na dłużej niż trzy cykle leczenia.
7. Perspektywy powodzenia terapii hormonalnej
Od historii choroby lub przyczyny niepłodności zależy, jak szybko kobieta może zajść w ciążę za pomocą terapii hormonalnej lub późniejszego sztucznego zapłodnienia. Przeciętnie potrzeba od 3 do 5 cykli leczenia, aż do wystąpienia ciąży. Dane dotyczące szans na sukces podawane są w granicach od 30 do 40 procent. Możliwe jest zatem nie zajście w ciążę pomimo leczenia.